ส่วนตัวชอบคนตรงๆ ปัจจุบันพยายามฝึกที่จะเป็นคนตรงแบบพอดีๆ แทนที่ความเกรงใจด้วยความจริงใจ เรื่องนี้เราตีความได้หลายอย่างเช่นทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัยซึ่งก็ดีนะ ฟังบางมุมเนี่ย ก็ไม่เอาไหน หรือ เราไม่เคยถูกอธิบายว่า น้ำขึ้นให้รีบตัก กับช้าๆได้พร้าเล่มงาม ตกลงต้องใช้อย่างไง ? ต้องช้าหรือเร็ว ? เราฝึกให้ถ่อมตัวจนเรากลายเป็น ไม่กล้าแสดงออก เราถูกบอกว่า ไม่ ่เชื่อ อย่า ลบ หลู่ ก็เลยกลายเป็น การเชื่อโดยไม่มีปัญหาไม่ถามเลย. แต่ก็ยังมีคำสอน ว่าอย่าเชื่อเพียงแค่คนนู้นคนนี้อย่างนู้นอย่างนี้ จะพูดให้ถูกจริงๆแล้วคือ ไม่เชื่อ ..ต้องเรียนรู้ ไม่เชื่อ ..ต้องวิจัย สอนมาถูกแล้วแต่เราไม่ถูกสอนการตีความ ของความหมายคำสอนที่แท้จริง คิดว่าไงแชร์ความคิดกันหน่อยค่ะ   Create Date : 24 พฤษภาคม 2561 2 comments Last Update : 24 พฤษภาคม 2561 2:22:21 น. Counter : 1346 Pageviews. Share Tweet

ชอบทั้งสองแบบแหละค่ะ ขอแค่จริงใจ ตรงมากไปก็ไร้มารยาท อาจหนักถึงขั้นไร้หัวใจ เกรงใจมากไป ก็เสียโอกาส เสียประโยชน์และขัดใจเรา มันก็ต้องเลือกใช้ให้เข้ากับกาลเทศะอยู่ดี ที่เจ้าของบล็อกพูดถึงเรื่องอย่าเชื่อน่ะ มาจาก กาลามสูตร ค่ะ คำสอนสำคัญของศาสนาพุทธเลย   โดย: เพรางาย 24 พฤษภาคม 2561 13:03:48 น.

ขอบคุณนะค่ะที่มาแสดงความคิดเห็นร่วมกัน ใช่แล้วคะ ไม่ว่าจะความเกรงใจ หรือความตรงไปตรงมา เราทิ้งอะไรไม่ได้สักอย่าง อยู่ที่เราเลือกจะใช้มันให้ถูก ให้พอเหมาะ หรือพอควรแค่ไหน   โดย: เพราะความจริงใจคือใบเบิกทางของถนนมิตรภาพ (สมาชิกหมายเลข 4514949 ) 24 พฤษภาคม 2561 16:28:38 น.