ความจริง...

ตอนแรกก็ว่าจะเขียนบล๊อกมานมากๆแล้ว ครั้งสุดท้ายนี้ก็ตั้งแต่สงกรานต์
ในใจคิดว่าถ้าไม่เขียนเลยก็คงเหมือนหลายอย่างที่เราเคยทำมันแล้วก็เลิกกลางคันเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเหตุผลเพียงเพราะว่า ผมไม่ค่อยอยากเอาชีวิตตัวเองมาเล่าให้ใครฟัง แต่พอนานๆเข้า ความรู้สึกที่อยากบอกกับใครซักคนแต่ในชีวิตจริง คนที่รู้จักกับผม กลับไม่เคยจะมาสนใจมัน ผมเก็บมันไว้


ทำเป็นคนยิ้มแย้ม เป็นคนเฮฮา อัธยาศัยดี


ผมก็เเค่ข่มมันเอาไว้ ไม่ให้มันปล่อยโฮ โฮ ออกมา

จนวันนี้มันก็เริ่มจะทนไม่ไหว บางทีการมาเล่าเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นที่เราไม่รู้จัก แล้วเค้าเข้ามาอ่านแล้วคอมเม้นท์ เป็นเรื่องที่เขาสนใจคงดีกว่าบอกกับคนรอบข้างที่ไม่อยากจะฟังเรื่องแบบนี้ซักเท่าไหร่


ผมคบหากับคนคนนึงเป็นเวลา 3 ปี แล้ว

ตลอดมาผมศรัทธาคำว่ารักนะ เชื่อมั่นกับมันมากๆ คิดว่าคงใช่แล้วล่ะสำหรับคนคนนี้ โดยมองข้ามไปว่า ผมใช่สำหรับเค้าหรือป่าว
จนมาวันนี้ก็เพิ่งได้รู้ว่าจริงๆแล้วเค้ามีใครอีกคนที่ห่วงใย ดูแล เหมือนๆผม
ที่ผมไม่อาจเหมือนกับเค้าคนนั้นได้ก็คือ....





................................พวกเขาใกล้ชิดกัน.........................................



เรื่องนี้ผมเพิ่งจะรู้เมื่อสองสามวันที่แล้วเอง มันช็อคในขณะที่ผมกะลังนั่งทำงานอยู่แท้ๆ มันช็อค ทุกอย่างบิดเบี้ยวไปหมด ผมแทบอยากจะตะโกนกู่ร้อง
แทบจะบ้าตายไปอีกครั้ง(นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกในรอบสามปีระหว่างผมกับเธอที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้)แต่ทุกครั้งผมก็ยังจะกลับไป...ยังจะกลับไปในทุกๆครั้งที่เธอต้องการ....คนสิ้นคิด


ทุกวันนี้ถ้ามีเวลาว่างจริงๆผมอยากจะทรุดตัวเองลงกับพื้น ก้มหน้าเอาไว้ แล้ว ไม่เหงยหน้าขึ้นมาจนกว่าเวลาจะทำให้น้ำตามันแห้งลงไป...


ถ้าเป็นไปได้...ถ้าผมเข้มแข็งพอ

คำว่าถ้า....ผุดขึ้นมาในหัว

แต่ผมไม่เคยยอมรับมันได้เลย ถ้าผมเปลี่ยนแปลงตัวเองไป

ผมจะสูญเสียอะไรไปบ้าง

แต่วันนี้สิ่งที่ผมสูญเสียก็คือ

ความรู้สึกดีๆกับคนๆนึงและสิ่งที่ผมเชื่อมั่นกับคำว่ารักเท่านั้นเอง...

ผมต้องอยู่กับมันเพราะมันเป็นความจริง

หลอกตัวเองไม่ได้อีกแล้ว................................................................

ถ้า................



Fin.

Create Date : 16 กรกฎาคม 2552		2 comments
Last Update : 16 กรกฎาคม 2552 15:10:40 น.
Counter : 3198 Pageviews.
Share Tweet