งานเพื่อน ฉันมองเบอร์โทรในมือถือ ที่โทรเข้ามา เบอร์ของเพื่อนสมัยเรียนพยาบาล นานแล้วนะไม่ได้ข่าวจากเพื่อน พลางคิดไป หรือเพื่อนจะโทรมาบอกข่าวดีจะสละโสดอีกสักคนหรือเปล่านะ วางหูโทรศัพท์จากเพื่อน มีเรื่องให้คิดอีกแล้ว ฉันนึกถึงชีวิตช่วงเป็นนักศึกษาพยาบาล มีทุกเรื่องราวให้คิดถึง นึกขำวันแรกที่เดินเข้ารั้ววิทยาลัยพยาบาล ร้องให้ขี้มูกโป่งกับชีวิตชาวหอครั้งแรกในชีวิต แค่วันแรกก็แอบโดดหอกับroommate หนีเที่ยว ถูกอาจารย์อบรมความประพฤติซะสองชั่วโมง ตัวลีบเลยเรา คับแค้นใจมากที่ถูกรุ่นพี่ว๊าก โดยที่ไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้ ได้แต่นิ่งเงียบๆๆๆ ไม่งั้นโดน 5555 แอบนอนหลับหลังห้องเรียน จนขึ้นชื่อเรื่องหลับในห้อง นักศึกษาหมายเลขหนึ่ง หลับอีกแล้ว ทานอาหารถาดเดียวไม่อิ่มต้องแอบหยิบอีกถาด กินอิ่มนอนอุ่นจนอ้วนพี อ้วนที่สุดในชีวิตก็ตอนเป็นนักศึกษานี่ล่ะ จบพยาบาลมาได้งัย ก่อนสอบอ่านหนังสือไม่เคยจบหน้า หลับคาหนังสือทุกที อาศัยฟังเพื่อนๆร่วมห้องอ่านหนังสือให้ฟังตอนก่อนสอบ ยืมเลคเชอร์เพื่อนไปซีร็อกซ์ ชีวิต4ปีของการเป็นนักศึกษาพยาบาล มีเรื่องราวที่ทำให้ทั้ง ยิ้ม เศร้า เหงา น้ำตาไหล สุขใจ ทุกอารมณ์ แต่ทุกครั้งที่นึกถึง ฉันก็รู้สึกว่าเป็นช่วงเวลาที่สุขที่สุดของชีวิตก็ว่าได้ ฉันหยุดคิด วางโทรศํพท์ลง มองไปที่ตู้เสื้อผ้า ใส่ชุดอะไรดีคืนนี้ ต้องไป งานเพื่อน เดินออกจากห้องไปบอกแม่ แม่ วันนี้หนูไม่อยู่บ้านนะ จะไปงานเพื่อนที่ต่างอำเภอ งานแต่งเพื่อนเหรอลูก คนไหนล่ะ เตรียมเสื้อผ้าหรือยัง แม่รีดให้ไหม ชุดไหนล่ะ ........ชุดสีดำจ๊ะแม่ นู๋จะไปงานศพเพื่อน   Create Date : 04 มิถุนายน 2552 20 comments Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2560 18:01:24 น. Counter : 4116 Pageviews. Share Tweet

ตอนเรียนจบ ปีแรกๆ พวกเราก็จะเฝ้ารอไปงานแต่งเพื่อน งานแต่งเพื่อนก็จะกลายเป็นmeeting สำหรับพวกเรา หลายปีผ่านมา ไม่ได้เจอกันนาน ก็เพราะไม่มีใครแต่งอีก แล้ววันนี้ก็ไม่คิดว่า จะได้พบกันในงานศพเพื่อนร่วมรุ่น วันที่เราจบ เรามี 49 คน น่าใจหายนะ วันนี้ เราเหลือ 48 คน แต่ไม่ว่าจะยังงัย เพื่อนยังอยู่ในใจเสมอ   โดย: nickky_wan 5 มิถุนายน 2552 23:22:16 น.

เพื่อนคนแรกของรุ่นที่จากเราไป มันน่าเศร้านะ กับการจากที่ไม่มีวันกลับ แต่งงานศพคืนนั้น กลับเหมือนการกลับมาmeeting ของเพื่อนอีกครั้ง บางคนไม่ได้เจอกันนานนับสิบปี แต่ละคนต่างมีวิถีชีวิตที่ต่างกันไป เสียงหัวเราะของพวกเรากับเรื่องราวเก่าๆที่เล่าสู่กันฟัง เพื่อนที่จากไปคงยิ้มมองพวกเราด้วยใช่ไหม เธอคงไม่อยากให้พวกเราเศร้า แม้เธอจะจากไป เธอคงไปอย่างสุขใจนะเพื่อน พวกเราทุกคนคิดถึงเธอ   โดย: nickky_wan 6 มิถุนายน 2552 1:42:30 น.

ฉับจุดธูปหนึ่งดอก ไหว้ศพเพื่อน กลิ่นควันธูปทำให้รู้สึกใจหายวาบ ฉันถอนหายใจหน้าศพเพื่อนด้วยความรู้สึกที่หดหู่ สายตามองหากลุ่มเพื่อน กุ้ง เพื่อนคนหนึ่งที่ฉันเคยยืมเลคเชอร์อ่าน ทักฉัน เฮ้ย!!!ไอ้หมายเลขหนึ่ง ไม่เจอกันนานเลย มันทำให้ฉันนึกถึงเสียงของอาจารย์ตอนกำลังง่วงในห้องเรียน นักศึกษาหมายเลขหนึ่ง ตื่นได้แล้ว อาจารย์คะ ถึงนู๋จะแอบหลับในห้องเรียน แต่นู๋ก็จบมาด้วยเกรดเฉลี่ยที่มากกว่า 3 นะคะ   โดย: nickky_wan 6 มิถุนายน 2552 1:55:47 น.

เพื่อนบางคนไม่เจอกันนานเป็นสิบปี เหมือนจะไม่มีเรื่องให้คุยกัน แต่พวกเราก็แย่งกันคุย จนคนมาร่วมงานศพ หันมามองกลุ่มพวกเราด้วยความสงสัย เค้าคงสงสัยกันนะ ว่าเรามางานศพหรืองานเลี้ยงรุ่นกันแน่   โดย: nickky_wan 6 มิถุนายน 2552 2:03:40 น.

รูปของเพื่อนที่ติดบอร์ดในงานศพ ส่วนใหญ่ก็เป็นรูปตอนเรียนพยาบาล มันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ฉันต้องหยิบอัลบัมรูปเก่าๆเหล่านี้ออกมาดู สำหรับพวกเราไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกันเฉพาะเวลาเรียน แต่พวกเราใช้ชีวิตด้วยกันทั้งวัน ทั้งคืน สุข เศร้า หัวเราะ ร้องให้ เราได้รู้สึกด้วยกันเสมอ   โดย: nickky_wan 6 มิถุนายน 2552 2:15:25 น.

งานวันเกิดในหอพัก ไม่มีปาร์ตี้รื่นเริง ไม่ได้แต่งตัวสวยๆ แค่เค้กหนึ่งก้อน ก็ทำให้เราสุข   โดย: nickky_wan 6 มิถุนายน 2552 2:20:45 น.

เฮ้อ ง่วงนอนแระ เดี๋ยวเอารูปมาแปะใหม่วันหลังนะเพื่อนๆ มีเยอะแยะมากมาย จะค่อยๆแปะให้ คิดถึงทุกคนนะ   โดย: nickky_wan 6 มิถุนายน 2552 2:24:34 น.

นึกถึงปาร์ตี้นมกล่องทีไร อดยิ้มไม่ได้ วันเกิดของเพื่อนในห้อง ที่เราทำได้ นมคนละกล่อง อย่างดีก็เค้กสักก้อน ร้องเพลงวันเกิดก็ต้องเบาๆเดี๋ยวอาจารย์ได้ยิน ตอนดึกเปิดไฟก็ไม่ได้เดี๋ยวอาจารย์รู้ต้องแอบจุดเทียน   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 1:08:48 น.

ไม่มีเค้ก เราก็ฉลองกันได้   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 1:15:52 น.

ของขวัญวันเกิด อย่างดีก็มีแค่ดอกหญ้าสักกำ แต่ความหมายสำหรับเพื่อนมันมากมายเหลือเกิน สำหรับเพื่อนผู้จากไป วันนี้ อาจมีดอกไม้สดสำหรับเพื่อน แต่มันเป็นดอกไม้แห่งการจากลา ต่อให้งดงามแค่ไหน มันก็คงสู้ดอกหญ้ากำนั้นไม่ได้เลย   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 1:21:31 น.

ได้ชุดฝึกงานมาวันแรกก็เห่อกันซะ เห่อแค่ไหนก็ดูกันเอาเถอะ ชักนึกสงสัยแล้วสิ ว่าห้องอื่นจะเป็นเหมือนห้องนี้กันมั้ย อะไรๆมันก็เห่อ   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 1:38:06 น.

ในแต่ละปี กว่าพวกเราจะได้สวมหมวก กว่าจะได้แถบ เราต้องผ่านอะไรมากมาย ชีวิตในรั้ววิทยาลัยพยาบาล สอนให้เรารู้อะไรมากมาย ที่บางครั้ง ไม่ได้สอนกันในห้องเรียนได้ แต่ชีวิตในรั้ว เรายังมีอาจารย์คอยดูแล สั่งสอน ชี้แนวทางให้เราเดิน แล้วแต่ ว่าใครจะเลือกเดินทางไหนอย่างไร ในชีวิตความเป็นจริงของทุกวันนี้สิ เส้นทางเดินไม่ได้มีทางบอก คนที่เลือกคือตัวเราเอง ในเวลา10 กว่าปีที่ผ่านมา ที่พวกเราจากรั้ววิทยาลัยมา ต่างคนต่างมีทางเดิน ที่ในวันนี้เรามาพบกันอีกครั้ง หลายเรื่องราวของเพื่อน ทำให้ฉันรู้สึกว่า ชีวิตในช่วงวัยเรียน เป็นชีวิตที่สุขที่สุดแล้ว   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 1:47:44 น.

ตอนอยู่ปีหนึ่ง ฉันจำได้ มีความรู้สึกอยากเป็นพี่ปีสอง เพราะอยากได้รับน้อง อยากแกล้งน้อง แต่ในวันนี้ วันที่เวลาเดินต่อไปไม่หยุด ฉันกลับอยากหยุดเวลาไว้ ไม่อยากให้มันผ่านไปๆ ไม่อยากได้ยินข่าวต้องเสียใครไปอีก แต่ชีวิตก็ต้องเดินทาง ทุกคนต้องมีวันจากลา รวมถึงตัวฉันเองด้วย ไม่มีใครฝืนได้   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 1:55:07 น.

ทริปภูชี้ฟ้าครั้งแรกในชีวิตกับเพื่อนๆ ตอนนั้นภูชี้ฟ้ายังเป็นดินแดนสีชมพู อยากไปมั้ยภูชี้ฟ้า เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มถามขึ้นมาในวันหนึ่งของฤดูหนาว ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นท่ามกลางทะเลหมอก สวยสุดยอด คำนี้ ทำให้ฉันอยากสัมผัสบรรยากาศนั้นทันที   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 2:03:32 น.

ตอนนั้น ภูชี้ฟ้าสวยที่สุดที่เคยเห็นมา ยอดภูเต็มไปด้วยทุ่งหญ้า ที่ทุกวันนี้ ไม่มีใครได้เห็นทุ่งหญ้านั้นอีก เพราะรอยเท้าผู้คนที่สามารถเดินไปถึงยอดภูได้ง่ายดาย เหยียบย่ำทุ่งหญ้าในความทรงจำเหล่านั้นไปสิ้น จำได้ ว่ากว่าเราจะเดินถึงยอดภูชี้ฟ้า ไม่ได้ง่ายดายเหมือนในวันนี้ สี่กิโลแม้ว แห่งความทรงจำ เดินกันจนขาลาก   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 2:12:40 น.

ตอนนั้นภูชี้ฟ้า มีแต่พวกเรา ไม่เจอบรรยากาศอย่างนั้นนานแล้ว เอาเป็นว่า พวกเรา ได้รู้จักภูชี้ฟ้า ก่อนพี่ดู๋สัญญา จะไปโฆษณาซะอีก ช่างน่าภูมิใจจริงๆ   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 21:58:53 น.

ตอนนั้น ไม่มีถนนไปถึงภูชี้ฟ้าเหมือนทุกวันนี้ ต้องเดินลัดทางเดินเล็กๆริมเขาที่ตำรวจตระเวณชายแดนใช้เดินสำรวจพื้นที่ เหนื่อยกว่าจะถึงยอดภูชี้ฟ้า แต่พอเห็นทุ่งหญ้า ทะเลหมอก กับพระอาทิตย์ขึ้นที่สวยที่สุดในชีวิต ความเหนื่อยมันหายไปหมด   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 22:22:46 น.

ภูชี้ฟ้าหลังคาแห่งสยาม ขอบคุณผู้กองใจดี ที่ช่วยดูแลพวกเรา   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 22:25:08 น.

ครั้งแรกที่ได้จิบเหล้าดองตะขาบ ของท่านผู้ใหญ่บ้านร่มฟ้าไทย   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 22:26:46 น.

ครั้งแรกที่ไปเยือนภูชี้ฟ้า และตามมาด้วยอีกไม่รู้กี่ครั้ง จบครึ่งแรกก่อนดีกว่า เดี๋ยวโหลดนาน ไปต่อblog หน้าดีกว่า   โดย: nickky_wan 7 มิถุนายน 2552 22:28:33 น.