space
space
space
 
ตุลาคม 2561
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
space
space
10 ตุลาคม 2561
space
space
space

ปัญหาของคุณคืออะไร
สวัสดีครับ
วันนี้ ผมได้เข้าเล่นเฟสบุ๊ค.
เห็นหลายคน โพสอัพสเตตัช.
บางคนก็อกหักบ้าง ท้องานบ้าง.
บางคนท้อกับการเรียน ท้อกับชีวิต.
โถ!!!!!ชีวิต ทำไมเราไม่รวยแบบคนอื่น.
ทำไมเราไม่มีพ่อแม่ดีๆแบบไอ้คนนั้นคนนี้.
ทำไมเราไม่มีอย่างที่คนอื่นมี.
ทำไมเขามาทำงานทีหลังเราแต่มีเงินเก็บมากกว่าเรา.
ทำไมเขาเก่งเขาฉลาด ทำไมเราไม่เก่งแบบเขา.
ทำไมร้านนั้นมันขายแพงกว่าเรา ทำไมมันถึงขายดีกว่า.
ฯลฯ
ผมขอบอกทุกคนเลยว่า คุณไม่ต้องไปอิจฉาเขา.
พวกเขาต่างหากที่ควรอิจฉาคุณ.


1)คนที่เขารวยอยู่แล้ว เขาจะไม่รู้เลยว่าเงินทุกบาททุกสตางค์ มันมีค่าแค่ไหน เขาจะไม่รู้จักที่จะเก็บออม บางคนเคยรวยเป็นมหาเศรษฐี แต่เล่นการพนัน เข้าบ่อน เงินเขา เขาคิดว่าเพียงเเค่เงินหมื่นสองหมื่น ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก แต่เขาไม่คิดถึงบรรพบุรุษ ที่เขาต้องลำบากตรากตรำทำงานหาทรัพย์สมบัติ ทิ้งไว้ให้ ทรัพย์สินเงินทอง ก็ไปกองอยู่ในวงไผ่ วงไฮโล ไม่นานทรัพย์ทั้งหลายก็คงจะต้องมีอัหมดไป และเขาทั้งหลายก็จะขึ้นชื่อว่าเนรคุณต่อ ทรัพย์สินของบิดา มารดาปูย่าตายาย แต่สำหรับคนที่เขา ไม่มีทรัพย์สมบัติแก้วแหวนเงินทอง บรรพบุรุษของคุณ ถึงแม้จะหาทรัพย์อันเพียบพร้อม ด้วยแก้วแหวนเงินทอง มาทิ้งไว้ให้ไม่ได้ แต่ความรู้ แนวทาง การทำมาหากิน ท่านได้ทิ้งไว้ให้เป็นสมบัติของเรา ไม่มีใครจะมาเอาไปจากเราได้



2) ทำไมเราไม่มีพ่อแม่ดีๆกับเขาบ้าง พ่อแม่ดีๆของพวกคุณคืออะไร ต้องตามใจทุกอย่าง ทำอะไรก็ไม่ห้าม จะไปทุบ ไปมีเรื่องต่อยตีกับคนอื่น พ่อแม่ก็ไม่ว่า.
ผมอยากถามคุณว่า คุณไปอิจฉาคนพวกนี้ทำไม เรามีพ่อแม่ที่คอยห้าม คอวตักเตือน คอยสอนทุกอย่างที่ดีๆ
แค่นี้ก็ถือว่าเรามีพ่อแม่ที่ดีกว่าพวกนั้นอีก ถึงท่านจะดุ จะด่า จะตี จะห้ามนู้นห้ามนี่ คุณจงรู้ไว้ นี่คือพ่อแม่ที่ดีของลูก ส่วนพวกที่ตามใจ พวกนี้ถ้าดูดีๆ จะเหมือนกับว่า เขาไม่ค่อยสนใจลูกสักเท่าไร คนรวยๆนะ ลูกมีเรื่องต่อยตีในโรงเรียน เอาเงินบริจาคอ้างว่าสร้างนู้นสร้างนี่ แต่จิงๆแล้วก็คือการติดสินบนนั่นแหละ บางคนตามใจลูก อยากเรียนโรงเรียนนี้ ยัดเงินเข้าไป ลูกสอบตก ยัดเงิสซื้อเกรดเข้าไป ลูกไม่จบปริญญาสักทีติดแค่วิชาเดียว ยัดเงินอีกแล้ว คุณคิดดูถ้าเอาแต่ยัดเงินๆ ก็ไม่ต้องเรียนกันแล้วล่ะ เท่ากับว่าคุณเอาลูกมาฝากเลี้ยงเฉยๆ ยิ่งโตมา พ่อกูใหญ่ เป็นนายกนู้นนี่นั่น เป็นผบ. เป็นนายพล เป็นเสธ. ไปกร่าง ทำร้ายร่างกาย โดนจับทำไงล่ะครับ เอาเงินฟาดหัวอีกแล้ว. ผมบอกเลยไม่ต้องไปอิจฉาเขา เพราะพ่อแม่เขาตามใจก็จิง แต่บางทีพ่อแม่ของเขาก็ไม่เคยรู้เลยว่า เขาทำหน้าที่พ่อแม่ได้ดีหรือยัง รู้แค่ว่า ฉันมีเงิน ลูกฉันต้องสบาย ลูกฉันต้องยิ่งใหญ่ ระวังไว้เถิด คุณไม่มาอบรมสั่งสอนลูกของด้วยตัวเอง เขาอาจจะกลายเป็นขยะสังคมก็ได้ เพราะเด็กสมัยนี้ไม่ค่อยเชื่อฟังครูแล้ว มีเพียงพ่อและแม่เท่านั้นที่จะปลูกฝังจิตสำนึกอันดี ให้ลูกได้ (แต่ก็ไม่ได้ว่าการตามใจ จะทำให้เด็กเสียคน เป็นคนเลว แต่ส่วนมาแล้ว พวกที่ชอบกร่างก็หนีไม่พ้น ลูกส.ส. ลูกตำรวจ ลูกทหาร ลูกคนใหญ่คนโต มีอำนาจ ชี้ผิดให้เป็นถูกได้ ส่วนลูกคนรวย ก็จะติดนิสัยมาจากพ่อแม่ คือเมื่อทำผิด เอาเงินฟาดหัวส้ะถือว่าจบ นี่แหละ คือการตามใจลูกมากไป ควรองรมสั่งสอนเสียบ้าง)


3) ทำไมมันมีเราไม่มี เพราะเขามี เขาหาได้ง่าย ไม่นานเขาก็เบื่อ อะไรทีได้มาง่าย ไม่นานก็ไร้ค่า (เป็นเพียงบางบุคคลเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะดูหมิ่น ผู้ใด)


4)ทำไมเขาเก่ง เขาประสบความสำเร็จ ทั้งๆที่เขาเรียนไม่จบ
เพราะเขาใฝ่หาความรู้ เรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวของเขา ถึงเขาจะไม่ตั้งใจศึกษาเล่าเรียน แต่จงจำไว้ การเรียน เป็นเพียงภาคทฤษฎีเท่านั้น ในชีวิตจิงของเรท เราต้องใช้ภาคปฏิบัติจิง รู้ผลจริง และทำได้จริง
บางคนจบป.เอก ป.โท ป.ตรี ป.ว.ช ป.ว.ส ไปคอยรับคำสั่งจากคนที่เรียนไม่จบก็เยอะไป
***บางคนอาจจะเคยได้ยินข่าวว่า มีนักศึกษามหาลัยดัง
ตั้งใจเรียนมาก เรียนจนจบป.โท เมื่อรับปริซญาบัตร ทั้งพ่อและแม่ของเขาก็ดีใจมาก และเมื่อพ่อกับแม่กลับบ้านไป 4 เดือนต่อมา มีข่าวว่า นิสิต ป.โท เกียรตินิยม อันดับ1 ม.นี้ๆๆๆๆๆ ผูกคอตายคาหอพัก สาเหตุเพราะอะไร เพราะเขา เรียนแต่ภาคทฤษฎี ไม่เคยปฏิบัติจริง
พอจบออกมา ก็ทำอะไรไม่เป็น ทำให้เครียด และก็ผูกคอตายในที่สุด ดังนั้น ใบเกียรติบัตร วุฒิบัตร หรือปริญญาบัตร มันไม่ใช่เครื่องบ่งชัดหรอกว่าคุณจะประสบความสำเร็จ


5) ขายแพง แต่ทำไมขายดีกว่า การตลาด คือการแข็งขัน บางที สินค้าตัวเดียวกัน ยี่ห้อเดียวกัน แต่ราคาต่างกัน แน่นอนคนสมัยนี้ ต้องวิ่งเข้าหาของที่ถูกกว่า เพราะคิดแต่จะเอาของดี แต่ไม่อยากเสียเงินมาก อย่างการซื้อหมู ในตลาดสดที่ๆนึง มีร้านขาวหมูอยู่2ร้าน ร้านนึงขายโลละ120 และอีกร้านขายโลละ100 แน่นอนว่าหลายคนต้องเลือกโลละ100 แต่หารู้ไม่ว่า เป็นหมูที่มีคุณภาพหรือป่าว ทีนี้คุณลองมาคิดดูว่าร้านขายแพงทำไมถึงขายดีกว่าร้านขายถูก
และนี่คือคำถาม ถ้าคุณ เป็นผู้บริโภค ระหว่างของมีคุณภาพ แต่ราคาแพงกว่ากันนิดหน่อย กังของไม่มีคุณภาพ เปรียบก็เหมือน ปลาสดๆใหม่ๆราคาโลล่ะ150 กับ ปลาค้างคืนถึงจะเหมือนสดแต่ก็ไม่มีคุณภาพ ราคาโลละ 120 คุณจะเลือกอะไร
(เรารู้ว่าหลายคนคงจะเลือกของถูกมาเป็นที่1 แน่นอน)
************และสำหรับคู่รักนะครับ*****************
บางคนอิจฉาคนอื่น ที่มีแฟนตามใจ ไม่โกรธ ไม่งอล ไม่ฝี่เง่า ไม่เอาแต่ใจ. อย่าเลยอย่าอิจฉาเขาเลย ความรักในแบบพวกเขา มันไม่ใช่ความรักที่ทุกคนต้องการหรอก การที่เรามีแฟนงี่เงา เพราะเขาอยากให้เราสนใจเขา มีแฟนเอาแต่ใจ เพราะเขาอยากจะให้คุณดูแลเขาให้มากๆหน่อย มีแฟนโกรธง่าย ขี้งอล มัน่สุดเพราะนอกจากเขาจะดูว่าเรายังสนใจเขาอยู่ไหมนั้น เราก็จะได้รู้ด้วย ว่าเขางอล แปลว่าเขายังรัก ถ้าวันใดเขาไม่งอลไม่โกรธ คุณเตรียมตัวใช้คำว่าแฟนเก่าได้เลย
==============และอีกเรื่องนึง==============
คุณๆทั้งหลาย อย่าคิดแต่จะหาแฟนรวยเลย
เพราะคนรวยนั้น เงินเขาหาง่าย เพียงแค่เดินไปขอพ่อขอแม่ เขาก็ได้มาแล้ว เขาไม่รู้ค่าของเงินหรอก เพราะบาทนึงของเรา กับบาทนึงของเขา มันต่างกัน.
การที่จะหาแฟนนั้น คิดกันเสียก่อนว่าคุณจะคิดจิงจัง จะอยู่กันไปตลอดชีวิต จะไม่ทิ้งกันไม่ว่าจะเป็นอย่างไร คุณจงหาแฟนที่เข้าใจ และ หาแฟนที่เขาเห็นค่าของเงินเท่ากับเรา........
*****ผมไม่ได้ว่าคนรวยเป็นคนไม่เห็นค่าเงินนะครับ แต่ผมเคยเจอ ผู้หญิง ที่บ้านเธอรวย ส่วนผม มันแค่มนุษย์เงินเดือนคนนึง ที่ฝัน อยากมีบ้าน มีที่ดิน มีาถ มีธุระกิจเป็นของตัวเอง และระหว่างที่ผม กำลังทำงานเพื่อเก็บเงินไปทำตามความฝัน ผมได้เจอกังผู้หญิงคนนึง เธอสวยมาก เธอน่ารัก เป็นลูกของเจ้าของสวนผัก ผลไม้ แถมยังเป็นเถ้าแก่ รับซื้อผลผลิตทางการเกษตรด้วย เราสองคน ได้ตกลงคบกัน และเหมือนความรักจะไปได้สวย แต่และแล้ว ท่าแท้ของเธอก็เผยออกมา เงินก้อนนี้ที่ผมจะเก็บเอาไว้ซื้อบ้านหลังแรก เธอก็ได้เอามันไปจับจ่ายใช้สอย อย่าสุรุ่ยสุร่าย ทั้งที่เธอก็รู้ว่าเงินนี้ผมจะเก็บไว้ซื้อบ้าน วันนั้นเธอกลับมา เราทะเลาะกันหนักมาก และมี1คำพูดที่ผมจำไม่เคยลืม นั่นก็คือ"เงินแค่1-2ล้านแค่นี้ ขอไม่ได้หรือไง พ่อเราเราขอท่านยังให้ได้เลย เงินแค่นี้ไม่ตายก็หาใหม่ได้ หรือไม่เดี๋ยวฉันไปขอพ่อฉันมาให้ก็ได้" นี่คือคำพูดที่ผมจำไม่เคยลืม ผมก็ได้ตอบเธอไปว่า"เราไม่ต้องการเงอนของเธอ สำหรับเธอเงินแค่นี้มันน้อยนิด ถึงฉันจะเป็นลูกเจ้าของรีสอร์ทก็เถอะนะ แต่เงิน2,563,000 เป็นเงินที่เรา ทำงานด้วยตัวเอง ไม่ได้ขอเตี่ยมาแม้แต่สตางค์แดงเดียว มันเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจทีืจะได้เห็นความสำเร็จที่เกิดขึ้นจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง เธอเอาเงินของเธอกลับไปเถอะ เราไม่ต้องการ แล้วตั้งแต่วันนั้นมา ผม ก็ไม่เคยคิดที่จะรักใครอีกเลย.......



**และเงินที่เธอเอาไปใช้นั้น เธอได้เอาไปคืนให้กับคุณยายของผม แล้วเธอก็ไม่เคยติดต่อมาอีกเลย**

#ปล.คชสิงห์


Create Date : 10 ตุลาคม 2561
Last Update : 10 ตุลาคม 2561 22:52:50 น. 0 comments
Counter : 274 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

สมาชิกหมายเลข 4858883
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 4858883's blog to your web]
space
space
space
space
space