จะเขียนว่าอะไรดี? นี่คือปัญหาของฉันในตอนนี้​ เริ่มต้นด้วยวันนี้​เป็นวันที่ฉันลาสิกขาหลังจากพึ่งจะจัดงานบวชไปได้ไม่นาน​ ฉันพึ่งนึกได้ว่าน่าจะลองขายของออนไลน์​ดู​เก็บเกี่ยวประสบการณ์​ ฉันมีปริ้นเตอร์​พังๆ2เครื่อง​กับมอนิเตอร์แอลอีดีหกตัวและนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้​ ผมเป็นคนไม่มีอะไรเลยสักอย่างก็ว่าได้ทำอะไรก็ไม่สวยงามเหมือนของใครเขา​ ถึงจะเลวร้ายบ้างแต่ก็ต้องยอมรับมันคือทางที่เราเลือก​ตัดสินใจง่ายๆแล้วปล่อยให้เวลาพาไป​ทุกก็ต้องทนๆไปแต่ยังเชื่อในปาฏิหาริย์​การที่ต้องปรับตัวเข้าหาสังคมท่ามกลางความไม่มีตัวตนในด้านฐานะ​ ผมจัดอยู่ในกลุ่มคนจนที่ไม่มีอะไรเลยแต่การได้อยู่กับคนรักมันก็มีความสุขแล้วเมื่อเทียบกับการทำงานไม่ได้หยุดพักเพื่อให้ตนเองเป็นที่ยอมรับในสังคมแลกมาด้วยสิ่งที่มีค่ามากมายกว่าสิ่งที่ได้รับคือเงินเดือนที่ไม่มากพอจะอัพสถานะตัวเอง เนืาองด้วยเกิดมาเป็นเด็กบ้านนอกท่ามกลางผู้คนที่ตอนนั้นก็โลกเคยสวยนะเพราะเมื่อเรามาเจอผู้คนภายนอกห่างบ้านมาแปปเดียวโลกแสนสวยก็ดับสลาย​ เริ่มเจอคนประเภท​ต่างๆที่เรานึกไม่ถึงว่าจะมีแบบนั้นเลยเรากลับจดจำและเริ่มก่อกำแพงกั้นตัวเองกับโลกไว้ความสดใสก็กลายเป็นเศร้าหมองเมื่อเราได้เจอความจริงของโลกแต่ละอย่างมีทั้งที่ไม่เข้าใจและสับสนท่ามกลางการจ้องมองของผู้คน​เคยนึกน้อยใจที่ครั้งหนึ่งเราได้เป็นคนที่เรียกว่าอ่อนต่อโลก​ขาดประสบการณ์แต่บทเรียนกลับทำให้เราเอาตัวไปหลบในมุมมืดมนวิ่งหนีทุกอย่างจนเริ่มจะมาเข้าใจมากขึ้นก็ไม่กี่ปีมานี้​ และเริ่มรู้ตัวว่าเราโง่เราไม่สนใจผู้คนว่าเขาจะมองยังไงแต่ต้องหาคำตอบให้ตัวเองให้ได้เริ่มมีเหตุมีผลจนรู้สึกว่าฉันไม่รู้ความจริงคืออะไรแต่รู้ว่ามีแนๆคือเหตุผบของมัน​ มันเป็นโจทย์ที่เราต้องให้คำตอบที่สมบูรณ์แบบที่สุดและยกโทษให้ตัวเองที่ทำเรื่องผิดพลาดต่างๆนาๆเพื่อจะพาตนเองไปสู่จุดที่ต้องการ​ เรื่องความรู้สึกด้อยค่ากว่าคนอื่นเรารับได้เพราะรู้ที่มาที่ไปทั้งหมด​มีทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลัง​ส่งผลทางตรงและทางอ้อม​เราเริ่มวางแผนล่วงหน้ากับสิ่งที่จะเกิดขึ้นและเลี่ยงไม่ได้อาจเลวร้ายแต่เราก็ผ่านมันมาแล้ว​ใส่ใจตัวเองมากขึ้นเพราะสิ่งที่เราทำให้โลกไม่ใช่่ความคิดมากมายเหล่านี้มัวหลงไหลลืมตัวใจลอยไปมาจะลืมว่าเราต้องดูแลตัวเองถ้าเราทำได้มันจะส่งผลดีกับคนรอบข้างอย่างคาดไม่ถึงจิตใจที่ตกต่ำได้กระทบกับประกายของความบริสุทธิ์​เริ่มเห็นหนทางที่จะเอาโลกใบนั้นกลับมาได้แต่ต้องต่อสู้กับตัวเองศัตรู​ที่ร้ายที่สุดไม่ใช่ใครที่ไหนเลย สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือความคิดของตัวเราเองไม่มีใครทำให้เรากลับได้แบบนั้นจนกลัวว่าวันหนึ่งเราอาจทำสิ่งที่เลวร้ายลงไปด้วยมือของเราเองและนั่นคือสิ่งที่เราจะรับไม่ได้ในที่สุดคนอื่นทำร้ายเราได้ไม่เท่าครึ่งหนึ่งของตัวเราทำมันเอง​ และไม่มีใครสามารถช่วยเราได้สิ่งที่จำเป็นต้องมีคือสมาธิและปัญญานำพาตัวเองออกจากวังวนนั้นให้ได้คนอื่นทำได้แค่ส่งกำลังใจคอยเอาใจช่วยไปเท่านั้นและการก้าวผ่านยากกว่าการเผชิญหน้าการไม่ชัดเจนก็ก่อปัญหาให้เราได้ไม่น้อย​หากเป็นตอนเด็กคงจะข้ามการเข้าใจผิดไปได้ง่ายๆคือเรารู้ตัวเองก็พอแต่โตมาเราจะเห็นร่องรอยที่เกิดจากการปล่อยให้คนอื่นเดาเอาเองเรื่องนี้สำคัญมากไม่ควรปล่อยผ่านมาถึงวันนี้ถึงจะไม่มีอะไรแต่ฉันก็ยังมีความสุขกับการใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเดิมๆไม่เปลี่ยนแปลง​ได้รู้จักโลกอันวกวนและลึกลับจนฉันเชื่อได้ทุกคำพูดที่ได้ยินเพราะถึงเขาโกหกเรามันก็เป็นเพราะเหตุผลบางอย่างที่เราไม่มีส่วนร่วมบอกปัดไปไม่ถือว่าหลอกหรอกนะ​เพราะเจตนาต้องมาก่อนเสมอ​ถ้าเราไม่คิดร้ายเราก็เจอความสุขแล้วไงล่ะโลกของฉันสวยมากล่ะสิ​ ทิ้งไว้ก่อนค่อยมาลบก็ได้มั้ง​ #แจ็คโพดำวันสงกรานต์​ที่ผ่านมา Create Date : 16 เมษายน 2564 Last Update : 16 เมษายน 2564 17:20:23 น. 1 comments Counter : 467 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณความรู้นำชีวิต

โดย: ความรู้นำชีวิต วันที่: 16 เมษายน 2564 เวลา:22:38:33 น.