รักนั้น...ในสายลมหนาว - The Winter Love - ตอนที่ 7

และแล้วการแสดงที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง เสียงผู้ชมในสนามโห่ร้องด้วยความดีใจดังสนั่นจนล้นออกมานอกสนามกีฬาเมื่อนัก ร้องระดับซุปเปอร์สตาร์ขวัญใจชาวไทยตลอดกาลอย่างธงไชย แมคอินไตย์โผล่ขึ้นมาจากเวทีกลางสนามกีฬาแล้วร้องเพลงเพื่อเปิดการแข่งขัน กีฬาซีเกมส์ครั้งที่ 18 อย่างเป็นทางการ เสียงโห่ร้องด้วยความชื่นชมและดีใจของผู้ชมนั้นดังสนั่นตลอดเวลา โดยเฉพาะตอนที่ศิลปินกล่าวทักทายผู้ชมเป็นภาษาของชาติอาเซียน 10 ภาษา

"(EN) คนนี้ใช่เบิร์ด ธงไชยหรือเปล่าครับ" เหงียน ฮอง ซอนถามเมื่อสังเกตเห็นว่าแสงดาวดูจะให้ความสนใจการแสดงชุดนี้เป็นพิเศษ

"(EN) ค่ะ คุณรู้จักด้วยหรือคะ เขาเป็นนักร้องที่ฉันชอบมากเลยค่ะ"

"(EN) ครับ จริงๆ มีศิลปินคนไทยหลายๆ คนที่มีชื่อเสียงในระดับเอเชียนะครับ รวมทั้งคุณเบิร์ดด้วย"

"(EN) คุณเคยฟังเพลงของเขาไหมคะ"

"(EN) ยังไม่เคยเลยครับ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยครับ แต่พอได้เห็นแล้วผมก็พอจะเดาออกแล้วล่ะครับว่าทำไมเขาจึงประสบความสำเร็จและ มีชื่อเสียง"

แสงดาวยิ้มแล้วก็หันกลับไปสนใจการแสดงในจอโปรเจกเตอร์ ต่อ หล่อนก็รู้สึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันที่ยอมให้ผู้ชายแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จัก มักจี่กันมาก่อนมานั่งคุยกับหล่อนสองต่อสองได้ตั้งนานสองนาน เป็นสิ่งที่หล่อนยังไม่เคยทำเลยสักครั้งในชีวิต อย่างไรก็ตาม หญิงสาวกลับรู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นคนน่ากลัวหรือไม่น่าไว้ใจแต่อย่างใด ซึ่งโดยทั่วไปแล้วหล่อนไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับผู้ชายคนไหนเลยนอกจากพ่อและ พี่ชายของตนเอง พอการแสดงจบลง ก็เข้าสู่ช่วงท้ายของพิธีเปิดการแข่งขันด้วยการแสดงแสงสีเสียงและการจุดพลุ ไฟอันน่าตื่นตาตื่นใจ แสงดาวถึงกับลุกขึ้นยืนดูแล้วอุทาน ด้วยความตื่นเต้น

"(EN) สวยจังเลยค่ะ คุณมีกล้องถ่ายรูปมาด้วยหรือเปล่าคะ" หญิงสาวถาม ชายหนุ่มส่ายศีรษะช้าๆ

"(EN) โชคไม่ดีจังเลยนะคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพื่อนของฉันมีกล้องคงถ่ายเก็บไว้อยู่แล้วล่ะ" หญิงสาวบอกกึ่งปลอบใจตัวเองแล้วก็หันมาสนใจพลุต่อ เหงียน ฮอง ซอนยืนยิ้มมองดูแสงดาวด้วยความสนใจ เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้แปลกดี ถ้าดูจากบุคลิกลักษณะภายนอกจะดูเหมือนหล่อนเป็นคนมุ่งมั่น เอาจริงเอาจัง แต่ยามนี้หล่อนก็ดูเหมือนเด็กสาวทั่วๆ ไปที่ตื่นเต้นกับความสวยงามตามประสาผู้หญิง แววตาของหล่อนเป็นประกายสุกใสราวกับแสงดาวบนท้องฟ้ายามนี้เลยทีเดียว

เมื่อ การจุดพลุไฟจบลง พิธีเปิดการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ครั้งที่ 18 ที่จังหวัดเชียงใหม่ก็สิ้นสุดลงด้วย แสงดาวจึงนั่งลงบนเก้าอี้ตามเดิมเพื่อรอเพื่อนอีกสองคนที่คงจะกำลังออกมาจาก สนามกีฬา

"(EN) ผมรู้สึกว่ามันเป็นพิธีเปิดกีฬาซีเกมส์ที่ประทับใจที่สุดเท่าที่ผมเคยดูมา เลยครับ"

"(EN) จริงหรือคะ ฉันก็คิดอย่างนั้นค่ะ" หญิงสาวบอก แววตาของหล่อนยังคงเป็นประกายสุกใส

"(EN) คุณต้องรอเพื่อนอยู่ที่นี่ก่อนใช่ไหมครับ" เหงียน ฮอง ซอนถาม

"(EN) ค่ะ พวกเขาบอกฉันว่าห้ามไปไหนไกลจากตรงนี้อย่างเด็ดขาด กลัวว่าจะหาไม่เจอค่ะ" แสงดาวบอกพลางขำเล็กน้อย "(EN) แต่ถ้าคุณมีธุระก็กลับก่อนได้นะคะ"

"(EN) ไม่เป็นไรครับ ผมนั่งเป็นเพื่อนคุณดีกว่า อย่างน้อยเพื่อนคุณก็จะได้สบายใจไงครับว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียว" ชายหนุ่มบอก น้ำเสียง ท่าทางและสายตาของเขาทำให้หญิงสาวรู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด เป็นคำพูดที่ไม่มีอะไรมากก็จริงแต่หล่อนก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจ

"(EN) ขอบคุณค่ะ" หญิงตอบด้วยเสียงเบาลง ยิ่งดึกอากาศก็ยิ่งหนาวมากขึ้นจนต้องกอดอกไว้

"(EN) อืม... ตั้งแต่คุยกันมา ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยครับ" ชายหนุ่มถามด้วยอาการเขินเล็กน้อย เขาไม่รู้หรอกว่าเวลาจีบผู้หญิงนั้นมีเทคนิคในการถามชื่ออย่างไร

"(EN) แสงดาวค่ะ คุณชื่อเหงียน ฮอง ซันใช่ไหมคะ"

"(EN) ครับ ผมชื่อ เหวียน ห่ม เซินครับ" ชายหนุ่มตอบ แต่วิธีการออกเสียงชื่อของเขานั้นต่างจากที่เขียนไว้เป็นภาษาอังกฤษ (Nguyen Hong Son) มากทีเดียว "(EN) คุณรู้จักชื่อผมด้วยหรือครับ" ชายหนุ่มถาม

"(EN) ก็จากเสื้อที่คุณใส่แข่งกีฬาเมื่อวานค่ะ มีชื่อคุณอยู่ด้วย"

พอหญิงสาวตอบ ชายหนุ่มก็ขำ

"(EN) จริงด้วย เรียกผมสั้นๆ ว่าเซินก็ได้ครับ"

"(EN) เซิน" แสงดาวทวนด้วยสีหน้าสงสัย "(EN) ไม่ออกเสียงว่าซันหรือซอนหรอกหรือคะ"

"(EN) ไม่ครับ ถ้าเป็นภาษาเวียดนาม S-O-N จะอ่านว่าเซินครับ คุณช่วยบอกชื่อคุณอีกทีได้ไหมครับ พอดีผมจำไม่ได้"

"(EN) แสงดาวค่ะ หรือถ้าแปลเป็นภาษาอังกฤษก็แปลว่า Starlight"

"แสง ดาว" ชายหนุ่มทวนเช่นกัน เขาออกเสียงได้ใกล้เคียงกับภาษาไทยมาก อาจจะเป็นเพราะภาษาไทยกับเวียดนามมีความคล้ายคลึงกันในเรื่องของโทนเสียง เนื่องจากบรรพบุรุษของชนเผ่าไทนั้นอาศัยอยู่ทางตอนใต้ของจีนและเวียดนามเอง ก็ถูกจีนปกครองมานับพันๆ ปี จึงอาจทำให้ได้รับอิทธิพลทั้งในเรื่องโทนเสียงและคำมาจากภาษาจีนเหมือนกัน

"(EN) คุณออกเสียงได้คล้ายภาษาไทยมากเลยค่ะ โดยปกติ คนต่างชาติมักเรียกฉันว่า แซ้งดาว" หญิงสาวชมเขา ชายหนุ่มยิ้มดีใจ

"(EN) เป็นชื่อที่มีความหมายดีนะครับ ผมชอบ" ชายหนุ่มบอกพลางแหงนหน้ามองขึ้นบนท้องฟ้าเพื่อมองดูแสงดาวที่ส่องประกายสุก ใสในท้องฟ้าที่โปร่งโล่งในค่ำคืนแห่งฤดูหนาว ซึ่งเป็นฤดูกาลที่นักดูดาวชอบเป็นพิเศษเนื่องจากท้องฟ้าโปร่งและบรรยากาศดี นั่นเอง แม้จะมีแสงไฟรบกวนอยู่บ้าง แต่ท้องฟ้าที่โปร่งและดาวที่สุกใสก็ทำให้พอมองเห็นดาวนับล้านๆ ดวงอยู่พอสมควร

"(EN) ทำไมยังไม่ออกมากันอีกนะ" แสงดาวเริ่มบ่นเนื่องจากพิธีเปิดจบลงไปเกือบชั่วโมงแล้วแต่เพื่อนของหล่อนก็ ยังไม่ออกมากันอีก

"(EN) สงสัยคนจะเยอะครับ"

"(EN) ค่ะ น่าจะอย่างนั้น อืม... ฉันคงไม่ทำให้คุณเสียเวลานะคะ จริงๆ คุณเป็นนักกีฬา อาจจะต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ตอนนี้มันก็ดึกมากแล้ว ฉันกลัวว่าจะมีผลกระทบกับการเล่นกีฬาของคุณน่ะค่ะ" หญิงสาวบอกด้วยความเกรงใจ แต่เหงียน ฮอง ซอนกลับยิ้ม

"(EN) ไม่รบกวนหรอกครับ พรุ่งนี้ผมไม่มีแข่ง แล้ววันนี้โค้ชก็อนุญาติให้เราหยุดเต็มที่หนึ่งวันเต็มๆ เลยครับ ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมยินดีจริงๆ ครับที่จะอยู่เป็นเพื่อนคุณ" ชายหนุ่มบอก เขาพูดอย่างที่เขารู้สึกจริงๆ และที่สำคัญ ชายหนุ่มเริ่มรู้ตัวแล้วว่า รักแรกพบกำลังเกิดขึ้นในใจของเขาเสียแล้ว ภาพที่เขารู้สึกว่าเห็นได้เพียงรางเลือนได้ปรากฎชัดขึ้นจนพอจะมองเห็นรูป ร่างของสิ่งที่เขาสงสัยตลอดระยะเวลาสองวันที่ผ่านมาได้แล้ว

"(EN) ขอบคุณค่ะ" ต่างคนต่างยิ้มให้กัน แล้วก็เขินด้วยกันทั้งสองคน

"(EN) นั่นไง เพื่อนของคุณมาแล้วครับ" ชายหนุ่มบอก หญิงสาวมองตามก็เห็นเพื่อนของหล่อนกำลังเดินมาพอดี แต่แล้วพวกเธอก็หยุดเมื่อเห็นว่าแสงดาวนั่งรออยู่กับชายหนุ่มคนหนึ่ง แน่นอนว่าเพื่อนของหล่อนทั้งสองคนจำเหงียน ฮอง ซอนได้ แต่คงสงสัยนั่นเองว่าทำไมเขาจึงมาอยู่ที่นี่กับหล่อนได้

"สวัสดี ครับ" เหงียน ฮอง ซอนร้องทักพลางยกมือสวัสดีวิภาวีกับอรสาซึ่งรับไหว้แทบไม่ทัน

"(EN) อย่าทำแบบนี้ค่ะ เราคงอายุไม่ต่างกันมาก ไม่จำเป็นต้องไหว้ก็ได้ค่ะ" อรสาบอกพลางยิ้ม แต่สายตาก็ยังคงสงสัยอยู่ เหงียน ฮอง ซอนจึงรีบบอกว่า

"(EN) พอดีผมบังเอิญผ่านเห็นแสงดาวนั่งอยู่คนเดียวครับ ก็เลยมาอยู่เป็นเพื่อน"

บังเอิญอีกแล้วหรือ ทำไมถึงต้องบังเอิญเจอกันบ่อยขนาดนี้ด้วย วิภาวีกับอรสาคิดในใจ สงสัยสิ่งที่พวกหล่อนคาดเดาไว้จะเป็นจริงเสียแล้วกระมัง

"(EN) จริงหรือคะ พวกเราเป็นห่วงแสงดาวมากเลย ขอบคุณมากๆ ค่ะที่มาอยู่เป็นเพื่อนแสงดาว" วิภาวีบอก พวกหล่อนรู้สึกโล่งใจและความรู้สึกผิดที่ว่าทิ้งเพื่อนไว้คนเดียวก็ลดลงไป มากทีเดียว

"(EN) ด้วยความยินดีครับ"

"(EN) เดี๋ยวพวกเราจะออกไปกินข้าวด้วยกันในตัวเมืองเชียงใหม่ คุณจะไปด้วยไหมคะ ถือว่าให้พวกเราตอบแทนที่คุณมาอยู่เป็นเพื่อนแสงดาวก็แล้วกันนะคะ" อรสาชวน ทุกคนต่างมองหน้ากันและเงียบไปพักหนึ่ง

"(EN) โอเคครับ" เหงียน ฮอง ซอนตอบรับอย่างไม่ยากเย็นนัก จริงๆ แล้วเขาก็หิวมากพอสมควร เนื่องจากยังไม่ได้กินอะไรเลยในช่วงเย็นและตั้งใจว่าจะออกไปกินอาหารเย็นกับ เพื่อนหลังพิธีเปิดจบลงอยู่พอดี

Create Date : 05 พฤษภาคม 2553		1 comments
Last Update : 5 พฤษภาคม 2553 21:04:07 น.
Counter : 1544 Pageviews.
Share Tweet