ถ น น เ หี้ ย ม ค น โ ห ด (ลงในห้องรัชดา เดือน ก.ย.๔๑)
เขียนสมัยเข้าพันทิพใหม่ๆ มักอยู่ห้องรัชดา เลยเขียนแบบ ไม่มีโครง ตัวละคร บทจบ ใช้วิธีด้นสดๆเอาเลย เขียนทีละตอน อ่านความเห็นที่มาอ่าน รวบรวมแรงบันดาลใจ และอะไรใกล้ตัว แล้วต้นไปเรื่อยๆจนจบ
Create Date : 05 มกราคม 2550 |
|
13 comments |
Last Update : 2 ตุลาคม 2551 14:19:49 น. |
Counter : 1732 Pageviews. |
|
|
|
ลงจากด่วนตรงท่าเรือคลองเตย ข้าฯมุ่งหน้าพระราม๔ เพื่อเลี้ยวขวาไปทางกล้วยน้ำไท ถนน ๓ เลน เลนซ้ายย่อมเลี้ยวซ้ายผ่านตลอด แต่เลี้ยวขวา ๒ เลนติดรอไฟเขียวอยู่ รถเมล์คันนั้น จอดอยู่เลนซ้ายหน้าสุด แต่เปิดไฟเลี้ยวขวา ข้าฯแน่ใจว่ามันเลี้ยวขวาแน่ แต่จอดปิดทางคนเลี้ยวซ้ายซะยังงั้น รถเก๋งคันเล็กจอดต่อเปิดไฟเลี้ยวซ้ายอย่างหมดหวัง ข้าฯอยู่เลนกลาง ซึ่งติดยาวเหยียว เพราะจร.ไม่ค่อยไฟเขียวด้านนี้เท่าไหร่ ข้าฯคงอยู่เป็นคันประมาณสิบกว่า ไม่พ้นไฟเขียวแน่นอน อย่ากระนั้นเลย ข้าฯตบออกซ้ายไปต่อท้ายเก๋งรอเลี้ยวซ้ายนั้น เพราะรู้แน่ว่ายังไงก็ติดเจ้ารถเมล์รอเลี้ยวขวาอยู่แล้ว
รอจนแทบหลับ ไฟก็เขียว รถเมล์ออกขวา เก๋งข้างหน้าข้าฯออกซ้าย โดยไม่ปริปากบ่นหรือกดแตรซักคำ ข้าฯเลี้ยวขวาตามรถเมล์ ไหลตามกระแส รถเลี้ยวขวาเสร็จก็ชิดซ้ายจะเข้าสุขุมวิท ๒๖ กันมาก แม้กระทั่งรถที่เลนขวาสุดก็เบียดเข้ามา แทบไม่มีรถไปทางตรง รถเมล์และรถข้าฯพยายามหักออกขวา ขัดกันอยู่อย่างนั้น มอเตอร์ไซค์ฝั่งตรงข้ามรอเลี้ยวขวาเข้าซอยอยู่สี่ห้าคันก็เลี้ยวพรืดมาทันที ฉกฉวยจังหวะรถฝั่งข้าฯบล็อคกันเอง รถเมล์ได้ช่องก็พุ่งกระชากออกไปเพื่อครอบครองพื้นที่ จิ้มจึกเข้ากับล้อหน้ามอเตอร์ไซค์รับจ้างจอมห้าว ไม่แรงอะไรนัก แต่แน่นอนเนื้อหุ้มเหล็กย่อมปัดเป๋ไป สิงห์บิดเสื้อกั๊ก ตะโกนด่าดังลั่นพร้อมกับขับเข้าขวางหน้ารถใหญ่แบบไม่กลัวตาย เพราะพยานเยอะเต็มแยกไปหมด รถเมล์จอมอันธพาลก็เบิ้ลเครื่องอย่างแรง กระตุกๆออกไปเพื่อให้นักบิดกลัว คราวนี้แก๊งวินปากซอยก็เข้าร่วมแจมทันที
ข้าฯไม่เคยสนใจความวุ่นวายบนท้องถนน ข้าฯเพียงอยากไปให้พ้นจากถนน ถึงที่หมายโดยเร็วและปลอดภัยเท่านั้น จังหวะรถเมล์กระเถิบออกไปจนรถข้ามีที่ว่างพอหักหน้าออกขวาได้ ข้าฯฉวยจังหวะนั้นทันที ออกรถไปอย่างไม่เหลียวหลังว่าจะเกิดศึกระหว่างนักบิดและนักขับรับจ้างอย่างไร
ฝั่งซ้ายคือพื้นที่จัดงานแสดงสินค้าเกี่ยวกับบ้านซึ่งมีจัดกันตลอดปี เปลี่ยนชื่องานไปเรื่อยๆ ไม่ได้อยู่ในความสนใจของข้าฯ นอกจากทำให้รถติดขึ้นอีกหน่อย เพราะรถจะเข้าไปติดจ่อกันที่เลนซ้าย ทางตรงว่าง ข้าฯไปอย่างเร็วและเร่ง จากนิสัยไม่ชอบขับกินลมชมวิว .. ถัดจากงานเอ็กโปซึ่งเป็นบริษัทจำพวกขนส่งพัสดุ รถบรรทุกคันใหญ่ที่รอช่วงถนนว่างอยู่ทางซ้าย เลี้ยวควากออกมาอย่างเร็วและแรง แน่นอนวงเลี้ยวกว้างตามขนาดและความเร็วของรถ มันไม่สนใจรถเก๋งอย่างข้าฯซึ่งวิ่งมาเลนขวาสุดของถนน ๓ เลน ว่าจะเบรคหัวทิ่มหัวตำยังไง เพื่อจะได้ไม่ชนท้ายมันเข้า รถข้าฯก็จะยับเยินโดยที่รถมันถลอกเล็กน้อย และข้าฯต้องเป็นฝ่ายผิด ขณะนั้น ข้าฯนึกอยากมีปืนขึ้นมาตงิดๆ