วันนี้ สรุปว่า ไม่ต้องไปฝึกงานแระ ยกเลิกไป เพราะยังไม่รู้ว่าเกี่ยวกับหัวข้อวิทยานิพนธ์ไหม ถึงเกี่ยวก็ไม่ต้องฝึก โอเค ช่างมันๆ มีปัญหาเรื่องใบส่งตัวที่สื่อสารกันผิด

พี่แหล่งฝึกบอกว่า การที่เราจะเปิดงานอะไรสักงานเนี่ย ไม่ใช่แฟชั่นนะคะ ต้องดูก่อนว่ามีปัญหาไหม ถ้าไม่มีปัญหาจะทำไปทำไมคะ นี่คือปัญหาของเด็กรุ่นเธอนะ

โอเค เคลียร์

เราว่าพี่แหล่งฝึกพูดถูกนะ ได้แง่คิดดี จะเก็บไปใช้ บางทีเราก็ทำงานไป ไม่มีเป้าหมาย ทำไปงั้นน่ะ

ความรู้สึกแรกที่ยกเลิกฝึกงานคือ ดีใจมากกกกกกกก ตอนแรกอยากฝึก พอไปเจอสถานการณ์จริง กลัวมาก เครียดด้วย ปวดหัวมา 2 วัน แบบปวดจริงๆ ไม่ใช่คำบ่น 555555

แต่มาคิดอีกทีก็เสียดายโอกาสนะ คิดมาตลอดหลายเดือนว่า จะได้ไปฝึกแล้ว นั่นนี่ อยากทำอะไรบ้าง อ่านหนังสือเตรียมตัวมา ถ้าเราย้อนเวลากลับไปช่วงปริญญาตรีได้ เราจะเลือกฝึกงานที่นี่อย่างไม่ลังเลเลย เพื่อนๆ ก็เยอะด้วย เสียดายจริงๆ ตอนปริญญาตรีไม่ชอบวิชานี้เลย คำนวณอะไรก็ไม่รู้ ช่วงเรียนโท กลับชอบซะงั้น มันไม่ยากนี่นา

แล้วเจอพี่คนหนึ่ง เค้าเป็นหัวหน้าหน่วยอ่ะ สวยยยย สวยมากสำหรับคนอายุ 40 ที่สำคัญคือ เก่งด้วย มาดูตัวเองหน้ากระจก ตึ่งงงง ใครคะ รอยย่น ร่องแก้ม ถุงใต้ตา โอยยยย

วันนี้กินน้ำปั่นผลไม้รวมด้วย ไม่ใส่น้ำตาล แบบหวานธรรมชาติเลย ราคา 30 บาทเอง พี่คนนึงแนะนำ

ผลคือ รสชาติดีมาก อร่อยอ่ะ ใส่แอปเปิ้ล แครอท สัปปะรด ใบบัวบก ด้วย งง เมนูนี้ใครคิด เก่งเว่อร์ 

ถ้าพี่เค้าไม่แนะนำ เราก็ไม่กินจะกินเลยชีวิตนี้ ครั้งแรกจริงๆ คงไม่มีโอกาสได้กินร้านนี้แล้วล่ะ เพราะไม่ได้ผ่านมาแถวนี้แล้ว

ถ้าผ่านมาทางนี้อีก จำได้ รับรองว่าไม่มีลืม ไม่ลืมคนแนะนำด้วย