Cr: รูปภาพจากเวปไซต์ สถาพรบุ๊คส์

คำโปรย

ในวรรณคดีเรื่อง รามเกียรติ์

พญายักษ์ร้ายกาจอย่างทศกัณฐ์จำต้องสยบรักต่อนางสีดา

นำไปสู่การสูญสิ้นทุกสิ่งแม้กระทั่งชีวิต

สิบทิศ ก็รู้สึกไม่แตกต่างจากทศกัณฐ์

ซึ่งเขาสวมบทบาทในการแสดงโขนพระราชทาน

ตั้งแต่ได้รู้จักนางสีดาที่รับบทโดย เพลงพิณ เขาก็หลงรักเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น

ทว่านางสีดาหรือจะคู่กับทศกัณฐ์ โดยเฉพาะเมื่อเขาคือผู้ชายหน้าโหด ดุดัน

และเป็นฝันร้ายที่ทำให้เธอหวาดกลัวมาตั้งแต่เด็ก

ชายหนุ่มจะทำเช่นไรเพื่อลบความเจ็บปวดของหญิงสาว

และแทนที่ด้วยความรักเท่าที่ผู้ชายซึ่งมีเพียงหนึ่งหน้าสองมือและหนึ่งหัวใจรักจะทำได้

หรือเขาจะต้องสูญสิ้นทุกสิ่งเช่นทศกัณฐ์

ถูกโยนให้กลับเข้าสู่วังวนแห่งควมมืดซึ่งไร้แสงนำทาง

ความรู้สึกหลังอ่าน

เรื่องนี้เป็นนิยายเทอดพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถของปวงชนชาวไทยเรา อยู่ในชุด "แม่ของแผ่นดิน" แพรณัฐได้นำเอาเรื่องที่หลายๆคนอาจไม่เคยทราบว่าเป็นพระราชกรณียกิจของพระองค์ท่านมาถ่ายทอดได้อย่างดีเยี่ยม นั่นคือ การแสดงโขน ซึ่งพอนึกถึงโขนคนทั่วไปก็จะนึกถึงเรื่องรามเกียรติ์ มีพระรามเป็นพระเอก นางสีดา เป็นนางเอก ทศกัณฐ์ เป็นตัวร้ายความน่าสนใจของเรื่องนี้ คือ “สิบทิศ” พระเอกของเรื่องเป็นนักแสดงโขน ซึ่งเป็นบทบาทที่แปลกไปจากนิยายอื่นๆ โดยทั่วไป และแทนที่ผู้เขียนจะวางบทให้พระเอกของเราได้เล่นเป็นพระรามในการแสดงโขนพระราชทาน กลับให้เป็นเล่นตัวร้าย คือ ทศกัณฐ์ แถมยังให้พระเอกมีชื่อเล่นว่า “ยักษ์” อีกด้วย แต่ที่จริงแล้วพี่ยักษ์ของเรานั้นเป็นพระเอ๊กพระเอกอย่างมากเลยค่ะ ส่วนนางเอกคือ“เพลงพิณ” ในเรื่องนี้ เธอก็ได้รับเลือกให้แสดงโขนพระราชทานด้วยโดยสวมบทเป็นนางสีดา ยิ่งไปกว่านั้นกลับตั้งชื่อตัวร้ายในเรื่องว่า “ราเมศร์” คล้ายๆ กับพระรามซะอีก

พื้นฐานตัวละครในเรื่องนี้แทบทุกตัวไม่ได้มีชีวิตที่สวยงามชวนฝัน ต่างก็เติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายแต่ละคนพยายามแสวงหาที่จะหลุดพ้นจากความเลวร้ายนั้นด้วยเส้นทางที่แตกต่างกัน บางคนพยายามแล้วแต่ไม่สำเร็จบางคนแม้จะมีโอกาสที่ดีแต่กลับให้ความทะเยอทะยานเป็นตัวนำทางจนในที่สุดก็จ่อมจมลงไปในเส้นทางอันมืดดำที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม สิบทิศเป็นตัวละครหนึ่งที่สามารถกลับตัวกลับใจมาเป็นคนดีในสังคมได้ โดยมี “ครูรัตนา” ครูสอนนาฏศิลป์ของสิบทิศ และเพลงพิณ เป็นเสมือนแสงเทียนที่ส่องแสงอยู่ที่ปลายอุโมงค์แห่งความมืดของชีวิตสิบทิศ ช่วยส่องนำทางให้เขาค้นหาเส้นทางที่ถูกต้องและสามารถหลุดพ้นจากโลกมืดในอดีต จนกลับมาสู่เส้นทางแห่งความดีงามได้ ส่วนเพลงพิณเองก็มีปมชีวิตที่ซับซ้อนเช่นกัน แต่ยังโชคดีที่ได้รับการเลี้ยงดูด้วยความรักของตาและยายทำให้เธอสามารถดำเนินชีวิตในเส้นทางที่ถูกต้อง แต่ก็มีหลายครั้งที่ปมในอดีตส่งผลให้เกิดความอ่อนไหวในเรื่องของความรัก แต่ในที่สุดเธอก็สามารถทะลายปมในใจได้ด้วยความรักอันมั่นคงที่สิบทิศมีให้เธอ

อ่านเรื่องนี้แล้วได้รับเกร็ดความรู้ต่างๆ มากมาย ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าผู้เขียนทำการบ้านหนักมากในการรวบรวมข้อมูลเพื่อเขียนเรื่องนี้ มีหลายฉากหลายตอนที่อ่านแล้วถึงกับน้ำตาซึมด้วยความซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณที่พระองค์ท่านได้ให้กับคนไทยเรา ชอบที่แพรณัฐผูกเรื่องอย่างไม่ได้ซับซ้อนอะไรแต่ทุกอย่างมีที่มาที่ไป ความรู้สึกนึกคิดและพฤติกรรมของแต่ละตัวละครมีเหตุและผลของมัน ทำให้เราเข้าใจว่าทำไมตัวละครนี้จึงตัดสินใจหรือมีพฤติกรรมเช่นนี้ ชอบการใช้ภาษาของแพรณัฐที่ถ่ายทอดเรื่องราวได้อย่างไหลลื่น ไม่ติดขัดและสมจริง เนื่องจากพระเอกนางเอกอาศัยอยู่ในสลัม การใช้ภาษาของตัวละครที่อาจดูหยาบโลนแต่ก็มีความสมจริงตามบทบาทของตัวละคร การดำเนินเรื่องกระชับรวดเร็ว และมีการสอดแทรกเกร็ดความรู้หลายๆ ด้านได้อย่างกลมกลืน และน่าสนใจแม้ว่าจะมีหลายช่วงหลายตอนที่ค่อนข้างเครียด แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกอึดอัด ตรงข้ามกลับทำให้รู้สึกอินไปกับความรู้สึกของตัวละครด้วย แม้ว่านิยายเล่มนี้ค่อนข้างหนา แต่อรรถรสของเรื่องทำให้สามารถอ่านจบได้อย่างรวดเร็วโดยมีความรู้สึกอิ่มเอมใจหลังจากอ่านจบ

นับว่าเรื่องนี้เป็นนิยายน้ำดีมากๆ เรื่องหนึ่งที่อยากแนะนำให้อ่าน รับรองไม่ผิดหวังค่ะ

Create Date : 17 มกราคม 2560
Last Update : 13 มกราคม 2562 1:27:33 น.		1 comments
Counter : 690 Pageviews.
Share Tweet