สวัสดี นี่คือการเขียนไดอารี่ครั้งที่นับไม่ถ้วนของเรา ทำไมน่ะเหรอ เพราะปกติเราจะเขียนใส่สมุดน่ารักกรุ้กกิ้กของเราไง แต่เพราะเรื่องราวมากมายมันเกิดกับเราเยอะมากจนเขียนและเมื่อย เราเลยเริ่มรุสึกขี้เกียจเขียน และนี่ก้เปนครั้งแรกของเราที่ได้มาเขียนไดอารี่ออนไลน์ จริงๆตอนแรกเราไม่รุหรอกนะว่าไดาอรี่ออนไลน์คืออะไรและมีอยุจริงบนโลกใบนี้ด้วยหรอ แต่วันนึงเราก้ไปอ่านการ์ตูนเล่มนึงนางเอกเขาเขียนไดอารี่ออนไลน์เราเลยเกิดอินสไปเรชั่นขึ้นมาในการเขียน

เราก้ไม่ได้อยากเกิ่นว่าสาเหตุที่เราเขียนไดอารี่ทำไม เพราะทุกคนคงพอรุว่าเราเขียนกันก้เพื่อบันทึกเรื่องราวชีวิตของเราลงไป มันคงดีสำหรับใครหลายๆคนที่ได้เขียนไดอารี่และพอโตมาก้เปิดอ่านมันคงเป็นฟิลลิ่งที่ดี

แต่สำหรับเรา....

มันอาจไม่ใช่ ....

เพราะสิ่งที่เกิดกับเราบางทีมันก้มักจะเกิดแต่สิ่งที่ไม่น่าจำหรือสิ่งที่เลวร้ายมากๆ

และเราจะเขียนทำไมล่ะ....

คงเพราะอยากจะเตือนสติตัวเองถึงเรื่องร้ายๆมากมายที่เกิดขึ้นเพื่อให้เราแข็งแกร่งขึ้นมั้ง....

คุณคงเคยได้ยินคำที่ว่า"ชีวิตก็เหมือนในละคร"....

แต่หาไม่ มันไม่ใช่ชีวิตของเราเลยเพราะชีวิตของเรา...

"มันยิ่งกว่าในละคร"!!!!

ถ้ามีใครมาอ่านไดอารี่ของเราอันนี้คุณคงคิดว่า....

"อีนี่แต่งเรื่องชัว คนบ้าไรจะเกิดเรื่องแย่ขนาดนี้กับชีวิตได้"

มันไม่แปลกเลยสักนิด.... แต่เราขอการันตีว่าเรื่องราวในชีวิตนางมารร้ายของเราเป็นเรื่องจริง

จริงๆเราก็ไม่ใช่นางมารร้ายอะไรหรอกนะ แต่สิ่งที่เราแสดงมันโคตรนางเอกในสมัยก่อนเลย

แต่ใครจะไปรู้....  ว่านางเอกที่มักจะถูกแกล้งในใจเขาคิดอะไร....  

ที่เขาโดนแกล้งและเขาไม่โต้...

อาจจะไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนโคดดี....

อยากรุมั้ยเพราะอะไร และอยากรุไหมคนแบบนี้เขาคิดอะไรอยู่.....

อ่าน"ไดอารี่ของนารมารร้าย"สิ่!!!

เราจะขอถ่ายทอดความคิดของเราให้คุณได้รู้เอง

ถ้าคุณเคยคิดว่า

"ทำไมชีวิตกูมันแย่ขนาดนี้วะ"

คุณอาจจะเปลี่ยนความคิดเมื่อได้อ่านไดอารี่ของเราก็ได้...