การเมืองนิดนึง
หลังจากห่างหายจากการเขียนblogไปซะนาน กลับมาเปิดดูก็เห็นว่า มีแฟนๆ ขาประจำ เรียกร้อง กันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง นับได้ .1 2 3 4....เอ่ออ เออช่างมันเยอะจนนับไม่ไหวละกัน เกิดอารมณ์หวั่นไหวหยิบคีย์บอร์ดมาพิมพ์ตัวหนังสือพล่ามอะไรให้คนหลงทางมา เสียเวลาอ่านดีกว่าอีกแค่ไม่กี่วันก็จะมีการเลือกตั้งอีกครั้ง พอพูดถึงเรื่องการเมืองแล้วผมก็รู้สึกสิ้นหวังเหมือน เวลาจะหวังให้ทีมชาติไทยได้ไปบอลโลกทุกที ยิ่งแถวบ้านนอกแบบผม มักจะมีรถประกาศหาเสียง เปิดเพลงปลุกใจ บรรยายสรรพคุณผู้สมัคร นโยบายพรรค ที่ฟังดูซ้ำกันๆ โดยเฉพาะการเน้น...เบอร์ที่ให้กาซ้ำๆกันเหมือนจะสะกดจิตให้เราเข้าคูหาไปกาไอ้เบอร์นั้นซะให้ได้ จะยกตัวอย่างพรรคอะไรดีนะ พรรค....เปลี่ยนความคิดให้เป็นความจริง ......คนเดิม(ที่สอบตกคราวก่อน) คนดีที่พร้อมรับใช้ เอ...2อันนี้ของพรรคเดียวกันซะด้วย จำได้สงสัยมันจะวนมาบ่อย กะอีกพรรคหัวหน้าร่างทรงนั่นก็บ่อยใช่ย่อย.....พรรคพี่มาร์คก็โผลบ้างเอาเป็นว่าเบื่อ ดีครับ แต่ยังไงจะพยายามไปหลับตากาซักเบอร์ยังไงถ้าจะแจกเงินก็ขอซักพันละกัน จะได้มีตังค์ไปเลี้ยงสาวที่แจกเบอร์ไว้ที่blogก่อน
ไหนจะเรื่องรับเงินอีก.. ชี้นำ ชี้นำ...
ด้วยความเป็นห่วง