วันนี้มีเรื่องดี ๆ มาเล่าให้ฟังค่ะ เมื่อวันตรุษจีนที่ผ่านมา มีเรื่องราวดี ๆ ที่ทำให้เรารู้สึกมีความสุขมากเลยค่ะ คือต้องบอกก่อนว่า สมัยที่เราเคยทำงานที่การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เราเคยถูกผู้ใหญ่ทาบทามให้ไปประจำบูทที่งาน Beijing Expo ในปี 2019 ซึ่งเป็นงานพืชสวนโลกที่ปีนั้นจัดที่ปักกิ่ง มีประเทศต่าง ๆ ไปร่วมงานมากมายรวมถึงประเทศไทยของเราด้วย เราได้ไปประจำการอยู่ที่นั่น 1 เดือนเต็มค่ะ

ในช่วงเดือนมิถุนายน ในระหว่างนั้นก็มีกลุ่มนักเรียนนักศึกษาที่เป็นจิตอาสามาช่วยเราต้อนรับนักท่องเที่ยวและช่วยเราแปลภาษาอีกที เพราะเราพูดได้แต่ภาษาอังกฤษ ภาษาจีนนั้นไม่ได้เลย 5555 การอยู่ที่นั่นหนึ่งเดือนเต็มทำให้เราเริ่มสนิทสนมกับน้อง ๆ ที่ช่วยงานหลายคน จนในวันที่เราใกล้จะต้องกลับ เราร้องไห้ใส่น้อง ๆ ไปหลายครั้ง เพราะมีความสุขมากไม่อยากกลับไทย 5555 การได้ไปประจำบูทที่นั่นเป็นอีกความทรงจำดี ๆในชีวิตที่ไม่ค่อยมีเรื่องดีของเรา

แม้จะผ่านมาแล้วถึง 4 ปี น้อง ๆ ก็ยังคงจำเราได้ แล้วทักทายเรามาตลอดไม่เคยลืมเราเลย เช่น น้องหม่า ช่วย (น้องชื่อช่วย แซ่หม่า - Ma Shauy) น้องเป็นแฟนพันธุ์แท้บ้านเรือนไทยของเรา เพราะน้องมานั่งเล่นด้วยทุกวัน แล้วก็ชอบเอาของฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ มาฝากเรากับพี่ ๆ สตาฟ เช่น การ์ดบทกวีจีน ถ้วยกาแฟจิ๋วลายประธานเหมา เจ๋อ ตุง ส่วนเราก็ให้กระเป๋าผ้า พวกพวงกุญแจ ของประดับจากการท่องเที่ยวให้น้องแกไป ล่าสุดน้องทักมาสวัสดีปีใหม่ตอนตรุษจีน น้องยังเก็บของที่เราให้เอาไว้หมดเลยค่ะ รวมถึงรูปที่เราเคยวาดให้ด้วย เราดีใจมาก ๆ เลย

*น้องเรียกเราว่า พี่ปูยักษ์ (Big Crab) เพราะเราเกิดเดือนกรกฎาคม ราศีกรกฎ มีสัญลักษณ์เป็นปู ส่วนน้องช่วยเกิดเดือนมีนาคม ราศีมีน มีสัญลักษณ์เป็นปลา น้องแกว่า คนที่มีธาตุน้ำมักเข้ากันได้ดี อย่างเรากับน้องเป็นคนธาตุน้ำเลยเข้ากันได้ดี เราเลยเรียกน้องว่า น้องปลาน้อย (Little Fish) ขอแอบกระซิบว่า น้องช่วยแกเป็นหนุ่มหวาน LGBTQ+ ที่แกแสดงออกไม่ค่อยได้ เพราะที่ประเทศจีนสังคมบ้านเค้ายังไม่ยอมรับกลุ่มเพศทางเลือกค่ะ น้องเลยชอบมาเล่นกับสตาฟไทย เพราะรู้ว่าคนบ้านเราไม่ถือสาและเป็นมิตรกับน้อง




ตอนนี้น้องเรียนจบแล้ว และเป็นครูในโรงเรียนประถมที่จีนแห่งหนึ่ง
น้องยังคงจดจำเรื่องราวดี ๆ ที่เรามีร่วมกันในตอนนั้นได้เป็นอย่างดีค่ะ 







คนต่อไปเป็นน้องสาวสุดน่ารักของเราคนนึง ชื่อว่า น้องชิง (ชื่อเต็มของน้องคือ เจี๋ย เหวิน ชิง - Jia Wen Qing แต่เราติดเรียกนามสกุลว่าน้องเจี๋ย บางทีก็เผลอเรียก "น้องจ๋า" ไปเหมือนกันตอนที่อยู่ที่นั่น 5555) น้องก็เป็นอีกคนที่ยังทักทายเราเสมอ ๆ ในตอนที่น้องหมดกะมาช่วยงานเราแล้ว น้องก็ยังส่งของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นที่ระลึกฝากเพื่อนมาให้เราด้วย นั่นคือ ตราประทับหินแกะสลักที่น้องขอให้พ่อของน้องทำให้เรา เป็นชื่อภาษาจีนของเรา นั่นคือ Jiang Tian Tian (เจียง เถียน เถียน) น้องบอกว่า Tian - 甜 แปลว่า หวาน เพราะน้องบอกว่า เราเป็นคนตาหวาน หน้าหวาน ยิ้มหวาน แล้วก็มาจากชื่อเล่นภาษาไทยของเราที่เราเคยบอกว่าน้องว่า เราชื่อลูกไม้ ที่แปลว่า ผลไม้ ส่วนนามสกุล เจียง ก็มาจากนามสกุลเราที่แปลว่า แม่น้ำที่กว้างใหญ่ น้องเลยตั้งแซ่ให้ว่า Jiang - 江 ที่แปลว่า แม่น้ำ ค่ะ





ตราประทับหินแกะสลักที่น้องเจี๋ยฝากมาให้เราค่ะ


Thailand Pavillion หรือ ศาลาเรือนไทยที่ประจำบูทของประเทศไทย


กับน้อง ๆ จิตอาสาคนอื่น ๆ ค่ะ น้องคนติดเราชื่อน้องป๋อ กับคนริมชื่อน้องชางค่ะ


ตอนนั้นมีน้องคนนึงถ่ายวิดิโอ พวกเรายิ้มเก้อตั้งนาน
พอรู้ว่าเป็นวิดิโอเลยเขินอาย ก้มหน้ากันติด ๆ เลย 555


กับน้องชาง (ซ้าย) และน้องเจาค่ะ (ขวา) น้องสองคนนี้เป็นจิตอาสากะเดียวกับน้องเจี๋ยค่ะ


กับน้องเจี๋ย สาวน้อยน่ารักของเรา คิดถึงน้องมาก ๆ เลยน้าา


กับน้องช่วยค่ะ มาเล่นกับเราทุกวันเลย ได้ของขวัญ Exclusive จากเราไปหลายชิ้นด้วย




ขอถ่ายรูปรวมซะหน่อยนะ 555


คุณครูผู้ดูแลกลุ่มของน้องเจี๋ยมาถ่ายรูปจากกล้องโพลารอยด์ให้เราค่ะ
ถ่ายคู่กับพี่สตาฟอีกคนที่มาคู่กับเราค่ะ


กับน้องชางและแฟนสาวของเค้าในวันที่หมดกะและเดินทางมาเที่ยวเล่นเยี่ยมเราค่ะ
พร้อมกับเอาตราประทับของน้องเจี๋ยมาฝากเราด้วย


ช่วงไม่มีคนเข้าบูท เราก็จะถ่ายรูปเล่นกันค่ะ ^ ^


อันนี้เป็นภาพวาดที่เราวาดให้น้อง ๆ เป็นที่ระลึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่น้อง ๆ จะกลับกันค่ะ


อันนี้ถ่ายหน้าตัวเองทดสอบสภาพแสง Outdoor/Indoor ค่ะ 
รูปซ้ายต้องเรียบร้อยหน่อยเพราะมีผู้ใหญ่มาเยี่ยมบูทค่ะ ต้องใส่สูท ส่วนรูปขวาฟรีสไตล์ค่ะ


ภาพสุดท้าย มีน้องคนนึงเอาถุงเครื่องหอมทรงบ๊ะจ่างมาให้เราค่ะ
หอมมาก กลิ่นสมุนไพรจีนกับการบูรหอมมากกก แต่ตอนนี้กลิ่นจางหมดแล้วนะ ^ ^


ไว้ว่าง ๆ จะเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ตอนนั้นอีกนะคะ ขอนั่งนึกและรวมรวมเหตุการณ์ก่อนค่ะ
วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ บ๊ายบายค่ะ