ขยะพลาสติกแตกตัวเป็นเศษพลาสติกที่เล็กมาก ทำให้สัตว์น้ำจืดและน้ำทะเล, ผักและผลไม้ที่ปลูกบนดินมีอนุภาคของพลาสติกเจือปน มีงานวิจัยเกี่ยวกับ ไมโครพลาสติก ผลกระทบ ต่อสิ่งมีชีวิตโดยเฉพาะสัตว์น้ำ พบสารปนเปื้อนนี้ในปลากระบอกเทา และสัตว์น้ำที่มีเปลือก (การทดลองของมหาวิทยาลัย The Education University of Hong Kong ปี พ.ศ. 2560) นอกจากนี้ ผักและผลไม้ที่ปลูกบนดินก็ดูดซึมเอาสารพิษเข้าไปด้วย โดยพบมากในแครอท บล็อคโคลี่ ผักกาดหอม และแอปเปิ้ล ส่วนน้ำดื่มที่เราบริโภคก็หนีไม่พ้น ไมโครพลาสติก ผลกระทบ จากสารปนเปื้อนในแหล่งน้ำเช่นกัน
เมื่อคนเราบริโภคอาหารทะเล ผักและผลไม้ที่มีการปนเปื้อน กลุ่มสารมลพิษตกค้างยาวนาน (Persistent Organic Pollutants) หรือ POPs ที่อยู่ในไมโครพลาสติกจะคืบคลานเข้าสู่ร่างกายของเราและสะสมเป็นเวลานาน ส่งผลต่อสุขภาพและระบบการทำงานของอวัยวะต่าง ๆ ในระยะยาว
ปัจจุบันมีการรณรงค์ลดการใช้พลาสติกอย่างจริงจังมากขึ้นเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาขยะพลาสติกในระบบนิเวศ โดยเฉพาะการใช้หลอดพลาสติกนั้นพบว่ามีปัญหามากกว่าพลาสติกชนิดอื่น
ปัญหาหลอดพลาสติก คือข้อจำกัดในระบบจัดการขยะ แม้ว่าหลอดจะทำจากพลาสติกประเภทรีไซเคิลได้ แต่ด้วยขนาดของหลอดที่เล็กกว่าพลาสติกชนิดอื่น และเล็กเกินกว่าจะนำเข้าเครื่องรีไซเคิลปกติทั่วไป หากจะรีไซเคิลหลอดต้องใช้เครื่องชนิดพิเศษที่มีต้นทุนสูง
ดังนั้น เราควร งดใช้ หรือเปลี่ยนมาใช้บรรจุภัณฑ์และหลอดที่ทำจากกระดาษ เช่น ไมโลหลอดกระดาษ ผลิตภัณฑ์นมยูเอชทีที่ช่วยลดปัญหาหลอดพลาสติก และขยะล้นโลก เพื่อสุขภาพของสิ่งแวดล้อมและสุขภาพที่ดีของเราทุกคน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [