วันนี้มีเหตุการณ์ ประสบการณ์ใหม่ครั้งแรกจะมาเล่าสู่กันฟังกับการตรวจภายในเพื่อเช็คเรื่องมะเร็งปากมดลูกค่ะ (จริงๆ ตอนอยู่ไทยก็ตรวจเป็นประจำทุกปีอยู่แล้วนะคะ แต่ตรวจที่ต่างบ้านต่างเมืองนี่ วันนี้ครั้งแรกเลยค่ะ)
ช่วงที่มาอยู่ที่นี่ได้เดือนกว่าๆ อยู่ๆ ก็มีจดหมายมาหาเราจากโรงพยาบาล จ่าหน้าชื่อของเรา ที่อยู่ถูกต้อง เนื้อความในจดหมายได้เชิญให้เราไปทำการตรวจมะเร็งปากมดลูก เนื่องจากทางรัฐเห็นความสำคัญของเรื่องนี้ และผู้หญิงทุกคนในประเทศนี้ไม่ว่าจะคุณจะเป็นเชื้อชาติไหนก็ตาม คุณควรที่จะไปตรวจ (ที่สำคัญ ไม่เสียเงินนะคะ) ซึ่งนี่เป็นสิ่งแรกที่เราแบบ เฮ้ย มีอย่างงี้ด้วยเหรอเนี่ย ใส่ใจกันขนาดนี้ แล้วเราก็ลืมจดหมายนี้ไปเลย 555 จริงๆ เป็นเพราะว่าเราเพิ่งจะตรวจไปเมื่อเดือนมีนาที่ไทยนี่เอง เลยไม่ได้สนใจอะไร
หลังจากนั้นผ่านไปสามเดือน จดหมายหน้าตาคุ้นๆ มาอีกค่า เนื้อหาบอกว่า เราเห็นว่าคุณยังไม่ได้เข้ารับการตรวจมะเร็งปากมดลูกเลยนะคะ ดังนั้น กรุณาติดต่อคุณหมอประจำตัวของคุณ แล้วตรวจซะให้สิ้นเรื่องสิ้นราว เราจะได้ไม่ต้องตามคุณอีก (อันหลังนี้เติมเองค่ะ แหะๆ)
อะ อยากให้ตรวจนักใช่มั้ย ด้ายยยยยย จัดให้! 
การจะไปตรวจอะไรก็แล้วแต่ คุณจะอยู่ๆ เดินดุ่มๆ เข้าโรงพยาบาลเหมือนที่ไทยไม่ได้นะคะ คุณต้องทำการนัดก่อน อาจจะใช้วิธีโทรนัด หรือทำนัดออนไลน์ก็ได้ค่ะ ซึ่งนัดออนไลน์นี่เพิ่งรู้วันนี้เองค่ะว่าทำได้ คุณจะต้องโทรไปทำนัดกับคุณหมอประจำตัวของคุณก่อนเท่านั้นนะคะ ซึ่งกว่าจะโทรคุยกันได้นี่ ยากเย็นมากค่ะ เพราะเครื่องตอบรับอัตโนมัติไม่พูดภาษาอังกฤษเลย มันพูดอะไรก็ไม่รู้ พูดๆ เสร็จมันก็ตัดสายไปเอง เป็นแบบนี้อยู่ทุกครั้งที่โทร จนมารู้ที่หลังว่า ถ้าจะโทรนัดพบหมอ คุณจะต้องโทรในช่วงเวลาสิบโมงเช้าถึงเที่ยงเท่านั้น (แม่เจ้าโว้ยยยย  ) ถ้าโทรช่วงเวลาอื่นไม่มีคนรับจ้าาา
เท่านั้นยังไม่พอ หลังจากเราโทรไปในช่วงเวลาที่เค้ากำหนดแล้ว อะ มาอีกแระ เสียงนี้ พูดอะไรก็ไม่รู้ยาวมากกก  ประมาณว่าตอนนี้หมอมีเวเคชั่นสองสัปดาห์นะจ้ะ ถ้ารอได้ก็รอไป ถ้ารอไม่ได้ กรุณาติดต่อหมอคนอื่นที่ท่านชื่นชอบได้ตามเบอร์โทรดังต่อไปนี้ บลาๆๆๆ แหมะ มีพักร้อนอีก แล้วนี่ถ้าเกิดจะเป็นจะตายขึ้นมาทำยังไง (ก็โทรเรียกฉุกเฉินสิ อีโ_่ 555) อะ หลังจากนั้นสองอาทิตน์ก็ลองโทรไปอีก กดนู่น นี่มั่วๆ ไป ในที่สุดพระเจ้าก็เห็นใจให้มีึคนรับสาย เสียงออกป้าๆ หน่อย โดนเลยจ้า ดอกแรก
ป้า: นี่เธอ! ทำไมไม่กดเลขประจำตัวก่อน แล้วค่อยรอสายยะ? หนู: เอ๋าป้า ก็หนูไม่รู้หนิ หนูฟังภาษาบ้านป้าไม่ออกอ่ะค่ะ ป้า: อะ ไหนมีไรว่ามา หนู: คืออยากนัดหมอจะตรวจมะเร็งปากมดลูกอ่ะค่ะ ป้า: ประจำเดือนมาครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ หนู: จำไม่ค่อยได้ค่ะ แต่คาดว่ามันจะมาอีกทีน่าจะอาทิตย์หน้าค่ะ ป้า: งั้นรอไปก่อน พอวันที่ประจำเดือนมาวันแรก แล้วค่อยโทรมานัดอีกทีวันนั้นนะ แล้วตอนโทรเข้ามาอย่าลืมกดเลขบัตรประจำตัวเธอด้วยล่ะ หนู: แล้วทำไมต้องรออะคะ ตรวจเลยไม่ได้เหรอ ป้า: ไม่ได้ แค่นี้นะ หนู: เอ่อ แต่ป้าคะ ป้า: ตู้ดๆๆๆๆๆๆๆ หนู: #*^¨&%?´,@ 
ทำไมว้า กะอีแค่ตรวจภายในนี่มันจะต้องยากเย็นอะไรขนาดนี้ อะมาตัดจบเลยค่ะ (ยังๆ ยังอีกเยอะ) รู้สึกว่าจะยาวเกินไปแล้ว แหะๆ วันนี้คือวันนัด นัดตอนเที่ยงครึ่ง เราก็ไปถึงตอนเที่ยงตรง ไปที่ออฟฟิสของหมอประจำตัวเรานะคะ ไม่ได้ไปที่โรงพยาบาลค่ะ ออฟฟิสหมอก็จะอยู่ในอาคารเหมือนเป็นอาคารแบบอพาร์ทเม้นบ้านคนปกติทั่วไปเลยค่ะ เป็นอาคารเก่าแก่ที่มีอายุเกินกว่าร้อยปี เปิดประตูเข้าไปป๊าบ ก็เดินหารีเซฟชั่น แล้วก็เอาบัตรสุขภาพออกมา (อารมณ์ประมาณบัตรประกันสังคม) บัตรนี้ทุกคนในประเทศจะต้องมีค่ะ ใช้เวลามาหาหมอ ไปโรงพยาบาล หรือซื้อยาที่ร้านขายยาค่ะ จากนั้นเราก็ทำการรูดบัตรที่เครื่องรูดบัตรหนึ่งครั้ง แล้วมันจะลิ้งเข้าระบบในคอมพิวเตอร์ของรีเซฟชั่น ซึ่งก็คือมนุษย์ป้าคนนั้นเอง เหอๆๆ 
เสร็จแล้วเราก็ไปนั่งรอให้ที่ๆ จัดไว้ให้ พอถึงเวลาก็มีคนมาเรียกไปพบคุณหมอค่ะ จริงๆ หมอประจำตัวเราเป็นผู้ชายนะ แต่ขอบคุณพระเจ้า คนที่ตรวจภายในเรากลับเป็นหมอผู้หญิง หรืออาจจะเป็นผู้ช่วยหมอรึเปล่าไม่แน่ใจค่ะ คือรู้สึกโล่งใจมากๆ เพราะถ้าเป็นหมอผู้ชายจริงๆ เราคงอายมากๆ เลย คือหมอผู้ชายที่ไทยเราโอเคเลยนะ ไม่อาย 555 แต่ถ้าเป็นฝรั่งนี่คือ อายมากกกก ไม่รู้ทำไมค่ะ 
ก่อนอื่นก็ซักประวัติกันซักเล็กน้อยค่ะ เนื่องจากเป็นการรับการตรวจเช็คครั้งแรก ประวัติเราเลยขาวบริสุทธิ์ ไม่มีอะไรด่างพร้อย อิอิ ที่นี่เค้าจะไม่วัดความดัน วัดส่วนสูง หรือช่างน้ำหนักเลยนะคะ ไม่รู้ทำไม ก็แค่คุยกันนิดๆ หน่อยๆ ตามประสาค่ะ จากนั้นหมอเค้าก็อธิบายนิดๆ ว่า เราจะเอาเซลล์บางส่วนตรงปากมดลูกของคุณไปตรวจหามะเร็งนะ นู่น นั่น นี่ บลาๆ แล้วก็ อะ เชิญค่ะ ด้านหลังที่เรานั่งจะเป็นเตียงนอนแบนราบ ไม่มีหมอน ปรับเบาะฝั่งศีรษะขึ่นไม่ได้ ปรับได้แต่ฝั่งขาหยั่งค่ะ จากนั้นหมอก็ให้ถอดทั้งกางเกงนอก กางเกงใน ถอดมันตรงนั้นเลยค่าาา ไม่มีห้องกั้น ไม่มีผ้าถุงรอง ไม่มีอะไรเลย  ถอดกันโต้งๆ ตรงนั้นเลยจ้าา
อะ เอ่อ คะ คือๆๆ คุณหมอคะ ถะ ถะ ถอดกันตรงนี้เลยเหรอคะ ไม่มีผ้าถุงอะไรให้รองเหรอคะ (ไม่มีค่ะ ถอดเลยค่ะ) ผ่างงงง  เอาวะ ถอดก็ถอด พรึ่บ แล้วเราก็เดินล่อนจ้อนไปที่เตียงเลยจ้า 555  นาทีนั้น โอ้ยยย นี่ถ้าเป็นหมอผู้ชาย มันจะเป็นยังไงเนี่ย คงจะวิ่งหนีออกไปเลย หรือคงจะรีบถอดเลย 555 (ถ้าหมอหล่อ) 555 ล้อเล่นค่าา
ขั้นตอนการตรวจ ตามความรู้สึกนะคะ คือมันค่อนข้างแตกต่างกับที่ไทยมากค่ะ คือตรวจกับคุณหมอที่ไทยรู้สึกว่ามันไม่ได้ลึกอะไร มือคุณหมอจะเบามาก ไม่รู้สึกเจ็บเลยค่ะ แล้วก็ใช้เวลาแป๊บเดียวเองค่ะ ไม่ถึงสามสิบวินาที แต่ที่นี่ หมอมือหนักมาก สอดเครื่องมือลึกมาก ควานแล้ว ควานอีก แล้วเค้าจะทำการป้ายเซลล์ตรงปากมดลูกเราไปตรวจค่ะ (คือเหมือนมันมีความรู้สึกว่ามันถูกข่วนหรือถูกป้ายเซลล์) ขั้นตอนนี้ยาวนานพอสมควรค่ะ เข้าใจว่ามดลูกเรามีตำแหน่งที่ไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเค้าเท่าไหร่ค่ะ เลยใช้เวลาเยอะนิดนึง เสร็จแล้วก็ตรวจภายในอีกนิดหน่อยค่ะ แล้วก็เสร็จเรียบร้อย
(ภาพตัวอย่างขั้นตอนจาก google.com ค่ะ)
จากนั้นคุณหมอก็จะแจ้งว่า เราสามารถล็อคอินเข้าไปในระบบของเว็บไซท์ออฟฟิสคุณหมอ แล้วก็เช็คผลการตรวจได้ในนั้นเลยค่ะ เสร็จแล้วเราก็กลับบ้านได้ เดินสวยๆ เชิ่ดๆ ออกมาได้เลย ไม่ต้องเสียเงินสักบาทเลยค่าาา
สุดท้ายเลย อยากบอกคุณผู้หญิงทั้งหลายว่าไม่ต้องอายที่จะตรวจนะคะ ไม่ว่าคุณจะเคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนหรือไม่ คุณก็จำเป็นต้องตรวจภายใน และตรวจมะเร็งปากมดลูกค่ะ มันสำคัญมากสำหรับผู้หญิงเราค่ะ ไม่ต้องกลัวว่าหมอจะอะไรกับน้องของเรานะคะ เพราะหมอเค้าเห็นมาเยอะแล้วค่ะ เราต้องรักตัวเอง เห็นคุณค่าในตัวเรา ให้ความสำคัญกับร่างกายของเราค่ะ เพราะถ้าเราตรวจพบว่าเป็นเร็วเท่าไหร่ โอกาสหายก็จะสูงมากขึ้นเท่านั้นค่ะ ถ้าไม่เป็นเราก็จะได้หมดกังวล แล้วก็ดำเนินชีวิตกันต่อไปค่ะ
ขอจบการนำเสนอแต่เพียงเท่านี้ค่ะ
บัยยยยยย 
| Create Date : 30 พฤศจิกายน 2560 |
| Last Update : 30 พฤศจิกายน 2560 7:23:17 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 771 Pageviews. |
 |
|
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ