อยู่บ้านเพียงลำพัง "เหงามั้ย" เอ๋ย?????
คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวเพียงลำพัง ?????? คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องเห็นแววตาน่าสาร และสงสัย ???? คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องเล่นเจ้าล่อเอาเถิดกับเขาทุกครั้งเวลาจะออกจากบ้าน ????? และคุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องเหนื่อยกับการเปิดประตูแล้วปิดประตูอีก ?????ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องคำถามที่รู้สึกสงสารลูกสาวที่บ้านมั๊กมาก โดยเฉพาะเวลาที่เราจะต้องออกจากบ้านแล้วทิ้งเจ้ามะมื่นไว้เพียงลำพังที่ห้อง สงสารจัง ยิ่งโตเขาก็ยิ่งฉลาดที่จะทำให้หัวใจของเราเหี่ยวเฉาเวลาที่เห็นแววตาเขาทุกวันตอนที่เขาเล็ก ๆ เขาก็จะนั่งหน้าจ๋องที่เตียง ถ้าพูดได้ก็คงถามว่า "แม่ไปไหนหยอ" แต่พอโตขึ้นมาอีกนิดถ้าเห็นเราแต่งตัวเท่านั้นหละจะไปนอนขวางหน้าประตูห้องทันที เวลาอุ้มก็จะทำตัวอ่อน พอไปวางไว้ที่เตียงก็ทำหน้าสงสัย แต่พัฒนาการก็เริ่มเปลี่ยนไป หรือที่เรียกว่าวิชาแก่กล้า ถ้าเธออุ้มฉันเหรอฉันจะวิ่งหนี จู้ดดดดดดดด หายเข้าไปหลังตู้เสื้อผ้าแล้วก็วิ่งออกมาอย่างเร็วมารอที่หน้าประตูห้อง (ที่หลบภัยสารพัดประโยชน์ของยัยมะมื่น) และที่เด็ดสุด ๆ ต่อให้แม่หลอกล่อยังไง เหวี่ยงของเล่นไปไกลแค่ไหน หนูก็จะทำเป็นแกล้งวิ่งไปแค่ครึ่งทางแล้วก็จะรีบวิ่งควบอย่างอาชากลับมาเร็วที่สุด ท่าเนี่ยหละเป็นท่าไม้ตายสุดท้ายของเรา เพราะลิ้นแม่ลิ้นลูกห้อยเลย อิอิ ทุกวันนี้เลยต้องจับยัดลูกรักใส่เกรงไว้ก่อน แล้วปิดประตูแบบหลวม ๆ โธ่.... แต่แววตาเนี่ยนะสิ มันเป็นแววตาประหารหัวใจซะจริง ๆ แต่แม่ก็ต้องตัดใจ เคยสงสัยนะว่า เวลาอยู่บ้านคนเดียงมะมื่นทำอะไรหว่า ??? ถ้าเรากลับมาจากข้างนอก ไขประตูเท่านั้นหละ เสียงกระดิ่ง กริ้ง กริ้ง กริ้ง มาคอยหน้าประตู ถ้าไขช้านะคุณเธอจะมีเสียง เงี้ยววววว เงี้ยวววววววววว และก็จะดังขึ้นอีก เงี้ยววววววววววววววว พอเห็นหน้าเท่าหละล้มหงายท้อง ตะกุยขา คิดถึงงงงงงง บางครั้งเปิดประตูเข้าไปโอ้แม่เจ้า อกอีแป้นแล่นลึกเข้าตึกแขก ห้องกระจาย ของกระจุย แต่เราไม่เคยโกรธเขานะ เขาคงเหงา "เอาเลยลูก เล่นเลยลูก" แสดงว่าวันนี้ได้ปลดปล่อยเต็มที่ แต่ถ้าวันไหนห้องเอียมเลี่ยมแต้ สงสัยวันนี้คงเก็บแรงวันเล่นตอนกลางคืนแน่ ๆ แม่มานเลยต้องจำใจรับศึกหนักในยามวิกาล .......แล้วคุณเคยสงสัยมั้ยว่าเขาอยู่บ้านคนเดียวทำอะไรหว่า ??????หรือว่าจะต้องติดกล้องวงจรปิดมั้ยเนี่ย
คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวเพียงลำพัง ??????
คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องเห็นแววตาน่าสาร และสงสัย ???? 
คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องเล่นเจ้าล่อเอาเถิดกับเขาทุกครั้งเวลาจะออกจากบ้าน ?????
และคุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่ต้องเหนื่อยกับการเปิดประตูแล้วปิดประตูอีก ?????
หายเข้าไปหลังตู้เสื้อผ้าแล้วก็วิ่งออกมาอย่างเร็วมารอที่หน้าประตูห้อง (ที่หลบภัยสารพัดประโยชน์ของยัยมะมื่น) 
มันเป็นแววตาประหารหัวใจซะจริง ๆ แต่แม่ก็ต้องตัดใจ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เคยแต่งตัวออกจากบ้านไปเที่ยว เค้าวิ่งตามจนถึงหน้าประตูบ้าน
ปากก็ร้องเหมียว ๆ ๆ อ้อนไม่ให้เราไปไหนตลอด
มองกลับมาดูน่าสงสารมาก...แต่ก็ต้องไป
กลับมาถึงต้องมีของมาฝากเค้าแล้วก็กอดเค้าไว้แน่น ๆ ค่ะ