รำลึก สืบ นาคคะเสถียร
โลกไร้สรรพเสียง............ไร้สำเนียงที่คึกขรม บทเพลงกล่อมลอยลม.....จ่อเจื้อยแจ้วกลับเงียบงัน วันเงียบราวหนวกไร้.........เพลงขาน...หนาวหู่หมดวิญญาณ.......ป่าร้าง สำเนียงกล่อมวันวาน........เลือนเห่ คำกล่าวใครฟังบ้าง..........ป่าร้างระทม ขมขื่นกลางป่าเขา............ค่างยูงเคล้าเฝ้าห้างหวง เก้งกวางช้างปลาพลวง.....ตื่นตระหนกต่างตระหนัก รักษ์ไพรดงป่ากว้าง..........ขุนเขา ละมั่งค่างฝากเงา.............กู่ร้อง แหนหวงถิ่นพรุเรา............คืนสู่ เหมือนเฉื่อยล้าปกป้อง.....เร่งสู้บีบคั้น สืบพันธุ์คนป้องป่า............ประกาศกล้าให้รับรู้ หนึ่งวันย้อนพึงดู...............ชีวิตผู้อนุรักษ์.....ชักปืนปลิดชีพไว้...............ทระนง สรวงเซ่นหวังป่าคง...........อยู่ไว้ รำลึกสืบยืนยง..................รักป่า ปลูกถ่ายสำนึกให้.............เซ่นด้วยวิญญาณ
บุษบารักร้อย
วันครบรอบรำลึก สืบ นาคะสเถียร กาพย์ยานี 11 โคลงสี่สุภาพ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [