เราคงได้เจอกันสักวันบนโลกใบนี้

...วันนี้ของฉันก็ยังเป็นเหมือนเมื่อก่อน..นั่งจับเจ่าอยู่ข้างหน้าต่างแล้วก้ปลอบใจตัวเองด้วยคำพูดเดิมๆว่า" พรุ่งนี้คงจะต้องมีวันของเรา"แต่วันของฉันมาช้าไปหน่อยเท่านั้นเอง ...

(22.40) ไกล้จะถึงวันคืนสู่เหย้าแล้ว...ฉันก็ยิ่งนอนไม่หลับไปใหญ่ไม่น่าเชื่ออานุภาพของคนที่มันได้แค่แอบแล้วก็มองมันจะรุนแรงขนาดนี้แกเชื่อไหมว่าบางครั้งการกระทำอะไรที่มันดูตลกบางครั้งมันก็ซีเรียสในตัวของมันเองเหมือนกันนะ..เหตุผลทั้งหมดฉันจะบอกแกในตอนสุดท้ายว่า..ว่าทำไมฉันถึงต้องเป็นและต้องทำ...แกเชื่อไหมว่าฉันยังใช้หนังหน้าเดิมถึงยุคนี้จะเป็นยุคเกาหลีผู้คนนิยมใช้หน้าบล็อกเดียวกันแต่ก็ไม่มีหมอคลีนิคไหนได้กินเงินฉันหรอกนอกจากครีมสารพัดยี่ห้อที่จะทำให้ฉันหน้าเด้งเหมือนตอนเข้าปี 1เพราะอะไรน่ะเหรอฉันไม่อยากแก่ไงถ้าเกิดวันหนึ่งฉันหน้าเหี่ยวลงตีนกาขึ้นฝ้าเป็นแถบฉันกลัวว่าถ้าเราเจอกันสักที่ใดที่หนึ่งบนโลกใบนี้ฉันกลัวว่าแกจะจำฉันไม่ได้..ไม่ว่าจะผ่านมาสามปีแล้วที่เราไม่ได้เจอกันแต่ภาพดีๆสิ่งที่สวยงามมันไม่มีวันลบไปได้หรอกนอกจากฉันจะตายไปพร้อมกับมันเท่านั้น...เพราะฉะนั้นถึงแกจะเคยบอกฉันว่าต่อจากนี้ไปให้ฉันน่ะลืมแกแล้วไปตั้งเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนฉันทำไม่ได้หรอกกว่าที่ฉันจะรักแก..กว่าที่แกจะจีบฉันติด..แล้วกว่าที่เราจะคบกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายแล้วแกจะยังบอกให้ฉันตัดใจจากแก นี่แหละคือเหตุผลที่ฉันโกรธแล้วก็ไม่เคยไปงานเลี้ยงรุ่นอีกเลยไม่ใช่เป็นเพราะแกพาคนใหม่มาหรอกโปรดเข้าใจซะใหม่ด้วยถึงฉันจะไม่มีใครหรือว่าแกไม่ได้คบกับฉันแล้วความรู้สึกของฉันก็ไม่มีทางเปลี่ยนหรอก...ถึงเพื่อนฉันและเพื่อนขี้เมาของแกจะหาว่าฉันเป็นคนยึดติดก็ตามใจก็ฉันมันใช่อย่างที่เขาว่าจริงๆ...ผู้หญิงอย่างฉันถึงจะดูแรงในสายตาคนอื่นใครด่ามากูด่าตอบ ใครตบมากูตบตอบ แรดแต่ไม่ได้ร่านความหมายมันคนละอย่างโปรดเข้าใจ เออ..แล้วผู้หญิงหน้าหวานก็ใช่ว่าจะหวานเหมือนหน้านะอยากให้แกดูให้ดีๆได้ข่าวว่าอกหักเพราะหน้าหวานๆมาหลายครั้งอยากให้ดูดีๆไม่อยากให้ผิดหวังได้ข่าวว่าแกอกหักทีไรแล้วเป็นห่วงบางครั้งก็อยากจะโทรไปรึว่าขับรถไปหาที่บ้านแต่มานึกดูอีกทีเรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว ..ความเป็นเพื่อนมันก็จางไปตามกาลเวลาถ้าเจอแบบตั้งใจก็คงเคอะๆเขินให้มันคงเส้นอยู่อย่างนี้ก็ดีแล้วฉันเชื่อว่าวันหนึ่งเมื่อฉันพร้อมเราก็คงจะได้เจอกันไม่ว่าจะในงานเลี้ยงรุ่น..งานแต่ง..หรือบนถนน ถึงบางครั้งฉันจะวาดฝันว่าตัวเองเป็นเหมยลี่ที่วันหนึ่งก็ได้เจอผู้ชายในฝันอย่างคุณลุงแต่ฉันก็ได้แค่คิดเท่านั้นแหละเพราะในชีวิตจริงฉันได้แค่เก็บเงาของแกไว้แล้วก็คงไม่สามารถมีเงาของใครมาทับซ้อนได้อีกเอ้อ..อีกอย่างเงาของแกมันก็ไม่ได้เพอร์เฟคเท่าคุณลุงด้วยนะจำไว้ด้วยแกมันก็แค่ผู้ชายเลาะและเจ้าชู้แล้วก็ไม่สามารถหยุดอยู่ที่ใครแต่ฉันก้รักแกนะไอ้ขี้เมาเจ้าสำอาง....สุดท้ายแล้วคงไม่มีอะไรจะฝากถึงแกหรอกนอกจากความคิดถึง..เป็นห่วง..ใส่ใจ..ความรักอย่างน่ะนะมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเซ็กซ์หรือการครอบครองหรอกแค่ได้ทำความเข้าใจกับคำว่าผู้ให้ผู้เสียสละหรืออะไรก็แล้วแต่เราจะมีความสุขกว่าการที่ไปคอยวิ่งตามมันซะอีกเพราะของบางอย่างยิ่งวิ่งยิ่งไกลยิ่งตามเราซะอีกที่เป็นฝ่ายเจ็บ

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2553		2 comments
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2553 15:35:26 น.
Counter : 433 Pageviews.
Share Tweet