|
# กลบทสุรางค์ระบำ #
* วอนน้อง *
แรกเพียงเจอ เพ้อจิต เพ่งพิศเจ้า
พี่ยอมเฝ้า เย้าฝาก แม้ยากฝัน
เมื่อริกัก รักก็ จะรอกัน
ดุจสวรรค์ สรรค์ไว้ รักใส่วาง
จึงต้องว่า ตาหวาน เกินต้านไหว
จนมดไต่ ไม่ติ หวานมิต่าง
พี่เอ่ยพรอด ออดพร่ำ มิอำพราง
อยากร้องนัก รักนาง มิร้างนวล
ขอโอกาส อาจเกื้อ จนเอื้อก่อ
อกไร้หัก รักห่อ และรอหวน
พี่กะขอ ก็เขิน จนเกินควร
คิดรัญจวน รวนใจ กลัวไร้จินต์
อยากสื่อนัก สักนิด ขอสิทธิ์นั้น
หากเจ้าหัน จันฑ์ให้ ดุจใจหิน
เกินต่อรอง ต้องรา น้ำตาริน
วอนยุพิน ยินพี่ อย่ายี้พอ
หญิงหนิง พราววลี
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
หมายเหตุ : จันฑ์ หมายถึง [จันทะ- จัน] ว. ดุร้าย หยาบช้า เกรี้ยวกราด ฉุน ฉุนเฉียว
กลบท สุรางค์ระบำ
ข้อบัญญัติ : ให้วางเขียนเป็น "กลอนแปด" โดยแบ่งช่วงจังหวะ (๓-๒-๓)
๑.) ให้สัมผัสอักษรกันระหว่าง "สองคำท้ายช่วงแรก ,ช่วงกลาง และ สองคำท้ายช่วงหลัง" ของกลอนภายในวรรค ( ๑กข-กข-๖กข )
๒.) ให้มีสัมผัสสระชิดระหว่าง "ช่วงแรก กับ ช่วงกลาง" ของกลอนภายในวรรค (คำที่ ๓-๔)
๓.) ให้สัมผัสสระแทรกระหว่าง "ช่วงกลาง กับ ช่วงหลัง" ของกลอนภายในวรรค (คำที่ ๕-๗)
ความคิดเห็น : คำที่เล่นสัมผัสอักษรควรเป็นคำที่สื่อความหมายได้จริง
** อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาเฉพาะในตำรากลบท "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"
| Create Date : 11 ธันวาคม 2559 |
|
5 comments |
| Last Update : 11 ธันวาคม 2559 11:03:29 น. |
| Counter : 1184 Pageviews. |
|
 |
|
สมาชิกหมายเลข 3502301 Literature Blog ดู Blog