I am Legend : แสงสว่างในความมืด

หนังฉายเดี่ยว ของ วิล สมิธ เรื่องนี้
หลังจากดูจบแล้วต้องบอกว่า ดีกว่าที่คิดไว้
หลายครั้งที่เสียงวิจารณ์ต่างๆ ไม่ได้เป็นตัวบอกว่า
หนังเรื่องไหนเราจะชอบ หรือไม่ชอบได้เสมอไป

หนังเรื่องนี้ก็เช่นกัน
มีหลายคนที่ได้ไปดูแล้วกลับมาบอกว่า เฉยๆ ไม่สนุก
น่าเบื่อ รวมไปถึง กระทู้ในพันธ์ทิพย์เอง
ก็ทำให้ผมลังเล เหมือนกันว่าจะดูดีหรือเปล่า

ยิ่งในช่วงเวลาที่งบประมาณส่วนตัว
สำหรับหาความบันเทิง เริ่มจำกัดจำเขี่ยเช่นนี้
ก็เลยต้อง พยายาม เลือกที่จะดูหน่อย



หนังเล่าเรื่องอนาคตที่ไม่นานนัก
เมื่อไวรัสที่เคยใช้เป็นยารักษาโรคมะเร็งได้
กลับกลายเป็นเชื้อร้ายที่เปลี่ยน คนให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิต
ที่มีลักษณะเหมือนซอมบี้ (ในหนังใช้คำว่า Dark Seeker)

พระเอก วิล สมิธ เป็นมนุษย์เพียงคนเดียว(โรเบิร์ต เนวิล)ที่เหลืออยู่
ในนิวยอร์ค ใช้ชีวิตเช้าจรดเย็น อยู่นอกบ้าน
ตอนเที่ยงก็ไปรอที่ท่าเรือเพื่อหวังว่าจะมี มนุษย์ ที่เหลืออยู่
เดินทางมาเจอเขา ตามเสียงของเขาที่ส่งไปตามสัญญาณวิทยุ
แล้วกลับเข้านอนท่ามกลางเสียงโหยหวล ของเหล่า อมนุษย์

หนังสร้างบรรยากาศได้ดี
บ้านเมืองที่มีหญ้า ขึ้นเต็มไปหมดบนถนน
หยากไย่ตามอาคาร รถที่จอดระเกะระกะ
สร้างบรรยากาศ ความโดดเดี่ยวได้เข้าไปถึงหัวใจ
ฉากที่เนวิล นอนอยู่ในอ่างอาบน้ำกับ แซม หมาคู่ใจ
ไม่ต้องใช้คำอธิบายใดๆ เราก็เข้าใจได้ดี



มีหลายคนนำเรื่องนี้ไปเปรียบเทียบกับ
28 days later หนังจากฝั่งอังกฤษ

หลังจากดูจบผมพบว่า หนังทั้งสองเรื่องแม้จะเริ่มต้น
ด้วยเรื่องราวคล้ายกัน แต่บรรยากาศของเรื่องนั้น
ต่างกันโดยสิ้นเชิง เรื่องหลังนั้นออกจะเน้น
ความโหด ความตื่นเต้น ฉากระทึกขวัญซะมากกว่า

ในขณะที่ I am Legend นั้น
ให้ความรู้สึกของ การอยู่อย่างโดดเดี่ยวซะมากกว่า

เมื่อ มีเหตุให้ แซม ตายไป เพื่อนเพียงคนเดียวตายไป
เราจึงไม่แปลกใจเลยว่า
เนวิล ก็พร้อมจะตายซะดีกว่าที่จะอยู่ต่อไป โดยที่ไม่มีความหวังใดๆ

เมื่อพูดถึงส่วนที่ควรจะตื่นเต้น
หนังก็ทำได้ดี ฉากให้ลุ้นแบบต้องดูไปต้องกลั้นหายใจ
วิล สมิธ ก็ทำได้ดี อย่างในฉากที่ต้องเข้าไปตามเจ้าแซมในตึกร้าง

บรรยากาศความน่ากลัวในหนัง
ทำให้เรารู้สึกกลัวไปด้วย
ทั้งๆ ที่ไม่เคยกลัวบรรยากาศตอนพระอาทิตย์กำลังจะตก
เมื่อแสงพระอาทิตย์วูบลงไป นั้นหมายถึง ความหวังดับไป

...........................................................................

มีฉากหนึ่งของหนังที่ดูแล้วสะดุดใจ
ดูแล้วมันเป็นฉากที่ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องเลย

คือฉากที่ เนวิล เล่าเรื่องของ บ๊อบ มาเร่ย์ ให้แอนนาฟัง

บ๊อบ มาเร่ย์ ศิลปินผู้ทำเพลงเพื่อสันติภาพ (อันนี้ตามที่ผมเข้าใจนะครับ)
สองวันก่อนจะขึ้นคอนเสิร์ต มีคนลอบไปบ้าน บุกเข้าไปเพื่อจะยิงเขาให้ตาย
เมื่อถึงวันแสดง มาเร่ย์ก็ยังกล้าที่จะขึ้นไปร้องเพลงบนเวที
ร้องเพลงเพื่อสันติภาพ

เขาบอกว่า "ในเมื่อไม่มีสักวันที่พวกคนร้ายๆ จะหยุดทำเรื่องเลวร้าย
บนโลกใบนี้ เขาก็ไม่มีวันที่จะหยุดทำสิ่งดีๆ เพื่อโลกใบนี้เหมือนกัน"

ไม่รู้ทำไม ผู้กำกับถึงเลือกให้เหตุการณ์ในหนังเกิดขึ้นใน นิวยอร์ค
ไม่รู้ว่า เกี่ยวกับเหตุการณ์ เครืองบินชนตึกเวิร์ดเทรดหรือเปล่า
ไม่รู้ว่าผุ้กำกับอยากจะสื่อสารอะไรบางอย่างหรือเปล่า

แต่เมื่อผมดูจบ กลับไปดูข่าวผลการเลือกตั้งอีกครั้ง
ผมก็พบว่า บนโลกใบนี้ อาจจะมี ซอมบี้ ผู้หิวกระหายอยู่มากมาย
ซอมบี้ ที่ยังไม่มียารักษา (และคิดว่าไม่มีทางรักษาด้วย)

ผมก็หวังว่า คนดีๆ อย่าง เนวิล
ก็คงมีอยู่ไม่น้อย คนที่มุ่งมั่นจะทำสิ่งดีๆ บนโลกใบนี้
มากกว่าจะ นอนอยู่กับบ้าน ใช้ชีวิตไปวันๆ
เพราะคิดว่า ไม่มีทางที่อะไรๆ มันจะดีขึ้นได้
(เนวิล มีสิทธิที่จะทำเช่นนั้นในเมื่อ พยายามทำการทดลองแล้ว
ก็มีแต่ความล้มเหลว แต่เขายังจะเสี่ยงจับ พวก dark seeker มาทำไม)

แสงสว่างจุดเล็กๆ ในความมืด
อย่างไรมันก็มีความหมาย
เพราะมันทำให้เรามีความหวังไม่ใช่หรือ
..............................................................................................
คะแนน 8/10
วันที่ 23 ธันวาคม 2550
โรงภาพยนตร์ UMG

ข้อมูลภาพยนตร์
I am Legend (2007)
Director : Francis Lawrence
Actor : Will Smith (Robert Neville)

Create Date : 26 ธันวาคม 2550		2 comments
Last Update : 26 ธันวาคม 2550 14:59:55 น.
Counter : 1464 Pageviews.
Share Tweet