*** การตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่...ที่ฉันจะเป็นทั้งแม่ และหมอ "อยู่ไหนเนี่ย...เป็นไงมั่ง เพื่อนๆถามหาแกใหญ่เลย ว่าหายไปไหน" "ก็อยู่ที่เดิมแหละ เรื่อยๆอ้ะสบายดี แต่ก็เหงาๆว่ะ แล้วแกบอกเพื่อนไปว่าไงอ้ะ" "ก็บอกไปว่าเดี๋ยวมันก็มาแหละมั้ง คงยุ่งธุระที่บ้านอยู่ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วมีคอนเสิร์ตวงแฮมเมอร์ที่หน้ามหา'ลัยด้วยนะ......บลา บลา บลา... " ตอนที่เห็นเป็นชื่อเพื่อนรักโทรเข้ามาในโทรศัพท์ ทั้งดีใจอยากรับให้ไวสุดๆ และทั้งรู้สึก.....บรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือไม่ถูกอ้ะ เพื่อนที่คณะคนเดียวที่รับรู้เรื่องราวทั้งหมดในช่วงชีวิตนี้ของฉัน เพื่อนที่คอยแสดงทีท่าว่าเข้าใจ(ถึงมันจะไม่เข้าใจก็เถอะ) เห็นใจ เป็นคนปลอบใจ ดีใจทุกครั้งที่ได้ยินเสียง มันก็พยายามโทรมาหาบ่อยๆ (ถึงแม้จเรียนหนักสุดๆ)เพราะคงรู้ว่าเราเหงา พอได้ยินเพื่อนเล่าว่าที่คณะมีแต่คนถามถึง ก็อดเศร้าใจไม่ได้ที่จะไม่ได้จบพร้อมๆเพื่อน ไม่ได้รับปริญญาด้วยกัน และที่สำคัญที่สุดคือ...รู้สึกผิดต่อที่บ้านอย่างบอกไม่ถูก ว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ ตากับยายกำลังลุ้น ส่งกำลังใจมาให้หลานสาวคนนี้ตั้งใจเรียน หลานสาวคนนี้ใกล้จะได้เป็นหมอแล้ว โดยที่ไม่รู้เลยว่าหลานสาวคนนี้กำลังจะได้เป็นแม่คนในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ปิดเทอมนี้จะบอกที่บ้านว่ายังไง ถ้าไม่ได้กลับบ้าน... มีเพื่อน-พี่ต่างมหาลัยอีก 2-3 คนที่รู้เรื่องบอกให้เราไปเอาน้องออกตั้งแต่ 3 เดือน เราลังเล แต่ทำไม่ลงจริงๆ ตอนนี้ 6 เดือนแล้วน้องดิ้นใหญ่เลย นับวันยิ่งรู้สึกว่าดิ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เราได้แต่หวังว่าน้องจะสมบูรณ์แข็งแรง และเราก็จะดูแลตัวเองพร้อมทั้งดูแลน้องตัวน้อยในพุงให้ดีที่สุดเท่าที่ชีวิตคนๆหนึ่งจะทำให้คนที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขได้ พอน้องเกิดแล้ว (ช่วงสิ้นปี) ก็ไม่รู้ว่าเปิดเทอมใหม่เดือน มิถุนา เราจะได้กลับไปเรียนเลยมั้ย ไม่รู้ว่าจะทิ้งน้องไปได้ยังไง ถ้าเราไปเรียนน้องเพิ่งจะ 6 เดือนเอง เราอยากให้น้องกินนมเราเอง ...ยังมีอีกหลายความกังวลใจที่ยังคิดไม่ตก แก้ไม่ได้ เราได้แต่คิดหลอบใจตัวเองว่าเราตัดสินใจดีที่สุดแล้ว ในการเป็นแม่มือใหม่ วัยรุ่น และเราก็รู้สึกดี ขึ้นมานิดหนึ่งตรงที่เพื่อนรักบอกว่า " อย่าคิดมาเลยน่า แกกลับมาเรียนปีหน้า ก็ยังมีเพื่อนนั่งเรียนด้วยอีกหลายคน ไม่น่าจะจบใน 6 ปีอีกเยอะ วิชา xxx ชั้นก็ตก ไม่แน่อาจจะอยู่เป็นเพื่อนแกอีกเทอมนึงก็ได้" พอฟังแล้วก็ได้แต่หัวเราะเบาในคอ กับคำปลอบใจของเพื่อน ไม่สายไปหรอกมั้งถ้าชั้นจะเป็นแม่สักพักแล้วจะกลับไปเป็นนักศึกษา...แพทย์ตามเดิม   Create Date : 27 สิงหาคม 2553 23 comments Last Update : 27 สิงหาคม 2553 13:13:14 น. Counter : 816 Pageviews. Share Tweet

เป็นทั้งแม่เป็นทั้งหมอ เก่งครับ //ทีมงาน MOTO RIDER คนขี่สองล้อ ได้แว๊ะเข้ามา ให้กำลังใจ   โดย: หมอกันขโมย 27 สิงหาคม 2553 13:18:54 น.

สู้สู้ค่ะ สู้เพื่อน้องที่จะได้ออกมาอยู่ด้วยกัน เป็นกำลังใจให้นะคะ เดี๋ยวก็เรียนจบแป๊บเดียวเอง   โดย: always_student 27 สิงหาคม 2553 13:44:04 น.

ให้นมแม่อย่างเดียวจนถึง 6 เดือนได้ ก็ถือว่าเยี่ยมมากๆ แล้วล่ะค่ะ แค่นี้น้องก็มีภูมิต้านทานเต็มที่เหมือนเด็กคนอื่นๆ แล้ว ผ่าน 6 เดือนไปก็ให้นมชงก็ได้ ช่วงหลังเลิกเรียนก็ให้นมแม่สลับกันไป พอลูกถึง 6 เดือนแล้ว เชื่อว่าคนเป็นแม่ย่อมต้องห่วงลูกเหมือนเดิม แต่ก็ดีกว่าตอนที่ยังเป็นทารกใช่มั้ยค่ะ ถ้าจะกลับไปเรียนก็น่าจะดีน่ะค่ะ ไม่สายเกินไปแน่นอน ว่าแต่จะฝากใครเลี้ยงเหรอค่ะ ตอนที่กลับไปเรียนอ่ะ   โดย: Jub_ka_Jib 27 สิงหาคม 2553 14:02:52 น.

แวะเข้ามาเป็นอีก 1 กำลังใจค่ะ พี่ก็เป็นคุณแม่ ที่มีลูกสาว 1 คน ชื่นชมนะคะ ที่ไม่ได้ตัดสินใจเอาน้องออก และจากการเขียน พี่เชื่อค่ะ ว่า น้องจะเป็นแม่ที่ดีได้ไม่ยากเลย เพราะมันเริ่มแล้วตั้งแต่การตัดสินใจรักษาเค้าเอาไว้กับเราค่ะ เค้าจะมาเป็นกำลังใจอันยิ่งใหญ่ ให้กับๆ ทุกเหตุการณ์ในโลกของเราค่ะ โลกเราหมุนไปได้ในทุกๆ วัน ด้วยรักที่เราจะมอบให้เค้าค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะ   โดย: Dreams Catcher 27 สิงหาคม 2553 14:18:04 น.

มาพี่ขอกอดให้กำลังใจค่ะ .....   โดย: นุ๊ก (บ้านร้างซอย8 ) 27 สิงหาคม 2553 14:31:23 น.

เป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนค่ะ ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ แต่คิดว่าใช้เวลาอยู่กับน้อง ให้นมน้องเองซัก6เดือน ก็ดีมากแล้วค่ะ คิดว่าเป็นการตัดสินใจที่กล้าหาญมากที่ไม่ทิ้งชีวิตน้อยๆไป แต่ตอนกลับไปเรียนต่อคงลำบากหน่อยนะคะ เพราะปี5-6ต้องเรียนหนักมาก มีเวลาพักผ่อนน้อยมาก คงต้องหาใครมาช่วยเลี้ยงน้อง ยังไงก็สู้ๆนะคะ เชื่อว่าต้องเป็นทั้งคุณแม่ และคุณหมอที่ดีมากแน่ๆค่ะ   โดย: Emotion-P 27 สิงหาคม 2553 15:09:54 น.

ทักทายยามเย็นคร้าา^^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 27 สิงหาคม 2553 15:10:56 น.

มาส่งกำลังใจให้อีกคนค่ะ.. สู้ๆนะค่ะ   โดย: maesnake 27 สิงหาคม 2553 15:17:38 น.

ดีใจนะด้วยนะคุณแม่ รู้ยังเอ่ยว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย โชคดีจังนะคะ ที่ได้เป็นคุณแม่ และในอีกไม่ช้าก็จะได้เป็นคุณหมอ (เก่งชะมัด) ที่บ้านภูมิใจแน่นอน ชีวิตของคุณกำลังจะดีขึ้นเรื่อย ๆ เชื่อซิ เอาใจช่วย   โดย: akimom IP: 125.27.179.8 27 สิงหาคม 2553 15:19:29 น.

สู้ๆ นะคะคุณแม่ สิ่งที่ทำอยู่น่ะถูกต้องแล้ว ขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: kae_surapha 27 สิงหาคม 2553 15:51:05 น.

ไม่มีใครแก่เกินเรียนค่ะ เลี้ยงลูกให้เป็นคนดีของสังคม เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับน้อง เป็นเรื่องน่านับถือค่ะ ไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย (ไม่ได้แนะนำให้ท่านอื่น มีท้องในวัยเรียน แต่เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นมาแล้ว ก็ต้องทำในสิ่งที่ดีที่สุดค่ะ พยายามค่ะ ต้องทำได้แน่นอน ตากับยาย ต้องเข้าใจแน่นอนค่ะ เอาใจช่วย   โดย: แอน IP: 90.211.126.240 27 สิงหาคม 2553 18:02:27 น.

คุณคิดถูกแล้วหล่ะค่ะที่เก็บน้องเอาไว้ ในเมื่อคุณเป็นคนรักษาชีวิตคนอื่น ลูกตัวเองก็อย่าทำลายเลยค่ะ ขอชื่นชมคุณนะคะ ไม่สายที่จะกลับไปเรียนใหม่นะคะ อยากให้มีหมอที่มีความคิดแบบคุณจบมารักษาคนไข้ค่ะ ^^   โดย: ภัทรจัง IP: 125.24.254.119 27 สิงหาคม 2553 18:55:46 น.

สู้ค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่นะคะ   โดย: โยเกิตมะนาว 27 สิงหาคม 2553 19:47:55 น.

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ สู้ๆ ขอให้น้องแข็งแรง สุขภาพดี ทั้งคุณแม่ และก็ลูก อย่าไปคิดมากเลยน่ะค่ะ เรื่องมันผ่านมาตั้งเยอะแล้ว ทางที่ดีบอกพ่อกะแม่ดีกว่าจะได้มีคนใจดีคอยเลี้ยงลูกให้ ช่วงแรกท่านคงโกรธ แต่เดี๊ยวซักพักท่านก็หาย แล้วก็จะหลงหลานหัวปักหัวปลำ เลยแล่ะค่ะ.....เป็นกำลังใจให้จริงๆๆ น่ะค่ะ   โดย: น้องแนน (champcompu1 ) 27 สิงหาคม 2553 20:48:02 น.

สู้ๆนะค่ะ พี่เลี้ยงลูกสาวคนเดียวก็เลี้ยงได้ค่ะ ดีใจด้วย ที่ไม่เอาน้องออก พอลูกคลอดออกมา น้องจะรู้สึกว่าน้องคิดถูกอย่างยิ่ง ลูกน่ารักมากค่ะ   โดย: SingleMOM IP: 180.183.164.212 27 สิงหาคม 2553 21:49:24 น.

สู้ๆค่ะ ผู้หญิงที่สามารถตัดสินใจในเรื่องที่รู้สึกว่าไม่มีทางออกได้อย่างเข้มแข็ง ถือเป็นผู้หญิงที่กล้าหาญมากค่ะ ถ้าเป็นคุณหมอ....พี่ก็กล้าที่จะฝากชีวิตด้วยค่ะ สู้ๆนะคะ บางคนอาจพูดว่า เราไม่สามารถทำทั้ง 2 อย่างให้ดีในชีวิตได้ แต่พี่เชื่อว่า ไม่มีอะไรยากเกินความตั้งใจจริงค่ะ เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ   โดย: เก่ง (keng_toshi ) 27 สิงหาคม 2553 23:04:23 น.

ภูมิใจกับว่าที่คุณแม่และคุณหมอ กับการตัดสินใจรักษาลูกไว้ค่ะ คลอดแล้วกลับไปเรียนก็ยังไม่สายเนอะ เป็นทั้งแม่ทั้งหมอไปพร้อมๆ กันเลย เป็นอีก 1 กำลังใจให้นะคะ จากนี้ไปรักษาสุขภาพใจ สุขภาพกายให้ดีๆ เราไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้วนะ เชื่อว่าน้องตัวน้อยๆ ที่กำลังจะเกิดมา จะเป็นสิ่งเติมเต็มให้ชีวิตคุณค่ะ   โดย: konmeechai 27 สิงหาคม 2553 23:27:54 น.

เป็นอีกหนึ่งกำลังให้ใจจ้ะ ไม่สายไปหรอกที่จะกลับไปเรียน เคยเห็นข่าวไหม ผู้หญิงอายุ60ยังเพิ่งจบปริญญาเลย แต่เราคงไม่ต้องรอขนาดนั้นหรอก อิๆ เรื่องให้นมน้อง เดี๋ยวนี้เขาก็มีให้ปั้มเก็บไว้ แล้วเราก็มาใส่ขวดนมให้น้องดื่มได้ ดีจังมีคุณแม่เป็นหมอ น้องต้องสุขภาพดีแน่ๆ ดูจากที่บอก6เดือนดิ้นแรง แสดงว่าแข็งแรงดี คุณแม่อย่่าเครียด อย่าคิดมาก ทำวันนี้ให้ดี พุ่งนี้ก้จะดีตาม สู้ๆนะคุณหมอในอนาคต   โดย: พี่ไก่ (aitai ) 2 กันยายน 2553 17:56:04 น.

สู้สู้น่ะค่ะเพราะเราก้อเป็นเหมือนกันยังเรียนไม่จบเลยเเต่พอเห็นหน้าลูกเเล้วจะยิ้มออกเเล้วมีความสุข   โดย: คุณเเม่ยังสาว (pan_606 ) 10 ตุลาคม 2553 17:26:44 น.

เป็นกำลังใจให้ค่ะ กลับไปเรียนนะคะ   โดย: kim_tiger 10 ตุลาคม 2553 22:51:36 น.

แวะมา...เป็นกำลังใจให้เจ้า... ...สู้ๆๆๆ...   โดย: คนเมืองแจ่ม IP: 12.0.100.41, 112.142.232.163 12 ตุลาคม 2553 17:03:48 น.

ดีใจนะคะที่ (ว่าที่) น้องหมอยังเก็บน้องเอาไว้ จริงๆ แล้วคลอดแล้ว เริ่มบีบเก็บน้ำนมก็ได้ค่ะ เก็บไปเรื่อยๆ พร้อมๆ กับให้นมน้องไปด้วย พอกลับไปเรียนก็มีนมเก็บไว้ให้น้องได้ แต่สำคัญว่า...คนเลี้ยงเค้าจะยอมเอาน้ำนมมา feed ให้น้องหรือเปล่า เพราะขั้นตอนต้องใจเย็นอย่างที่เรารู้ๆ กัน ไม่ได้รวดเร็วเหมือนนมชง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้หมอนะคะ ประเทศเรายังต้องการคุณแม่ที่เต็มใจจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เหมือนหมอ และยังต้องการหมอในสังคม แล้วพี่จะแวะมาทักทาย มาดูพัฒนาการน้องนะคะ สู้ๆ ค่ะ   โดย: พี่บิว (เรือไฟ ) 16 ตุลาคม 2553 19:16:48 น.

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะค่ะ ถึงเราจะไม่รู้จักกัน....ขอชื่นชมมากๆที่น้องเก็บลูกไว้ จะเป็นหญิงหรือชายก็ลูกของเรา เรื่องเรียนพี่คิดว่าน้องกลับไปเรียนต่อทีหลังก็ยังไม่สายเกินไป สู้ๆนะค่ะ   โดย: donyangel 28 พฤศจิกายน 2553 23:57:37 น.