ทำไมบางคนถึงทุกข์ร้อน วิตกกังวล กระวนกระวาย ไม่สบายใจ ไม่ปลอดโปร่งอยู่เสมอ

*** ชอบ เลยก๊อบมาให้อ่าน ***
.........................................................................................

ทำไมบางคนถึงทุกข์ร้อน วิตกกังวล กระวน

กระวาย ไม่สบายใจ ไม่ปลอดโปร่งอยู่เสมอ


คำตอบง่ายมาก เพราะเขาแบกความคิดและ

ความรู้สึกหลายอย่างเอาไว้ ไม่ปลดปล่อย

ไม่ปรับเปลี่ยน จนกระทั่งมันกลายเป็นขยะ

หรือคราบสกปรกเกาะติดหัวใจ เวลามีอะไร

มากระทบหรือสัมผัสกับความรู้สึก ก็จะมีคราบ

เปื้อนเหล่านี้เข้าไปเจือปน ความสดใสที่ควร

จะมี จึงมีได้ไม่เต็มที่


ทำไมเราจึงปล่อยให้ใจเป็น "ถังขยะ" ล่ะ


คำตอบก็คือ เราไม่ค่อยรู้ตัวหรอกว่าเราแอบ

ทิ้งขยะลงไปในใจของเราเอง หรือมีใครทิ้ง

ขยะลงมาในหัวใจของเราบ้าง ถ้าเราไม่หมั่น

สำรวจ บางทีเราอาจมีขยะรกเรื้อหัวใจอยู่มาก

มายเลยก็ได้


อะไรบ้าง ที่เป็นขยะหัวใจ


1. ความไม่พอใจ

มีหลายเรื่องเลยนะในชีวิตที่เราไม่พึงพอใจ

ถ้าจะแบ่งให้กว้างที่สุดเพื่อให้เห็นภาพ สิ่งที่

ทำให้เราไม่พอใจมีอยู่ 2 ส่วนใหญ่ๆ คือ ไม่

พอใจคนอื่น กับไม่พอใจตัวเอง ไม่พอใจคน

อื่นเกิดได้มากกว่าความไม่พอใจในตัวเอง

เพราะธรรมชาติของคน ย่อมรักตัวเอง

มากกว่าคนอื่น ย่อมโทษคนอื่นก่อนโทษตัว

เอง ย่อมเห็นความผิดของคนอื่นได้ก่อนและ

ได้ชัดกว่าความผิดของตนเอง


ขณะเดียวกันเราต่างก็รู้ว่าโลกนี้ไม่มีใคร

สมบูรณ์แบบ มีเกิน มีขาด จนกว่าจะค่อยๆ

ปรับปรุงพัฒนาให้มีความพอดีได้ จึงจะเข้า

ใกล้ความสมบูรณ์แบบมากที่สุด ฉะนั้น เรา

ควรมองด้านดีของกันและกันให้มากกว่าด้าน

ที่บกพร่อง


ถ้าเราเริ่มจากมองด้านดีของกันและกันแล้ว

ความพึงพอใจ และความนับถือในกันและกัน

ก็จะเกิด ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่สร้างสรรค์กว่า

การจับผิดกัน แล้วนำไปสู่ความไม่พอใจ


2. ความผิดหวัง


2 สิ่งที่ไม่ควรตั้งความหวังไว้สูงนัก คือ หวัง

ว่าเรื่องบางเรื่อง เหตุการณ์บางเหตุการณ์

หรือคนบางคนในอดีตจะย้อนกลับมา กับหวัง

ว่าอนาคตจะเป็นไปตามที่เราวาดหวังเสียทุก

ประการ




อดีตเป็นสิ่งที่ยากจะเรียกหาให้ย้อนกลับคืน

มาเป็นเหมือนเดิม ดีที่สุดคือใช้อดีตเป็นบท

เรียน ให้สติ ให้เราเรียนรู้ทั้งโอกาสและความ

ผิดพลาดที่เคยเกิดขึ้น เพื่อให้วันนี้และวัน

ข้างหน้า ดีกว่าอดีตที่เคยเป็น


ส่วนอนาคตย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามเหตุ

ปัจจัย ไม่สามารถบังคับบงการให้เป็นไปตาม

ความหวังของเราได้เสียทั้งหมด แต่พอจะ

คาดการณ์ได้ว่าน่าจะเป็นอย่างไร กระนั้นก็

ตาม หากไม่เป็นไปอย่างที่คาดการณ์ ก็อย่า

ได้ทุกข์ร้อนเสียใจ และปล่อยความคาดหวัง

บนความไม่แน่นอนแบบนี้ให้เป็นขยะ รก

อารมณ์


3. ความอิจฉาริษยา


ขยะอย่างหนึ่งที่รกใจคนที่สุด ก็คือความ

อิจฉาริษยาคนอื่น โดยไม่ทันเฉลียวว่า ทุก

ครั้งที่เราอิจฉาริษยาใครก็ตาม ความนับถือ

ตัวเองของเราก็เสื่อมถอยลงไปด้วย เพราะ

การจะรู้สึกอิจฉาหรือริษยาใครนั้น ย่อมมีพื้น

ฐานมาจากความรู้สึกว่าเขาดีหรือได้ดีกว่าเรา

เราจึงอิจฉาเขาเป็นพัลวัน


จงหยุดอิจฉา แล้วมองให้เห็นว่าการที่คนอื่น

ได้ดีหรือมีดีกว่าเรานั้น เป็นสิ่งที่น่ายินดี ควร

ยินดีกับเขา และปรับเปลี่ยนโน้มน้าวตัวเอง

ให้ทวีความดีดั่งที่เขา มีจนเราอิจฉา


4. ความยึดมั่นถือมั่น


ขยะที่เพิ่มพูนความรกเรื้อรุงรังให้ใจได้เป็น

อย่างดีอีก ประการหนึ่งคือ ความยึดมั่นถือมั่น

คิดว่านั่นก็คนของฉัน นี่ก็บ้านของฉัน รถของ

ฉัน คนรักของฉัน ตำแหน่งของฉัน ฯลฯ จน

ไม่สามารถปล่อยวางสิ่งนอกตัวเหล่านั้นลง

ได้


ส่วนใหญ่พบว่าจิตจะปรุงแต่งไปเอง ว่าสิ่งนี้

ฉันรัก สิ่งนี้ฉันเป็นเจ้าของ ใครก็เอาไปจาก

ฉันไม่ได้ พอไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ ก็ผูกพัน

หน่วงเหนี่ยว ยังคงเสียดาย เสียใจ และปรุงแต่งจิตเพิ่มเข้าไปว่าฉันนี้แสนทุกข์ระทม

ลองยอมรับความจริงดูบ้างไหม ว่าอะไรๆ ใน

โลกนี่ก็ไม่ใช่ของเราอย่างถาวรทั้งสิ้น แม้

กระทั่งร่างกายของเรานี้ แท้ก็เป็นแค่ของยืม

มา ใช้ได้ชาตินี้ชาติเดียว เดี๋ยวก็เสื่อม ก็แก่

ก็ป่วย ก็ตาย ต้องคืนร่างกายสังขารนี้สู่สภาพ

ดิน น้ำ ลม ไฟ เน่าเปื่อยผุพังไป สิ้นความ

สวยความหล่อ ตลอดจนลาภยศสรรเสริญทั้ง

ปวง


5. ความกลัว


ใจหลายคน รุงรังไปด้วยความกลัว กลัวเขา

จะไม่รัก กลัวเงินจะหมด กลัวฝนจะตก กลัว

นายจ้างจะเลิกจ้าง กลัวเพื่อนร่วมงานจะได้ดี

กว่า กลัวไม่ก้าวหน้า ไม่ได้โบนัส ฯลฯ


กลัวไปทำไม เรื่องบางเรื่องเราตัดสินเองไม่

ได้ อยู่นอกเหนือจากการควบคุม ซึ่งกลัวไปก็

เท่านั้น ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นสักนิด บาง

เรื่องแทบไม่มีวันมาถึงในชีวิต ก็กลัวล่วงหน้า

กลัวจนประสาทเสีย


จงพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกคนและทุกสิ่ง

ในชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี ซึ่งต้องเริ่มจากการทำ

แต่สิ่งที่ดี โปร่งใส ไม่เป็นแผลติดตัวที่ต้อง

ปิดบังซ่อนเร้น และจงขจัดความกลัวออกไป

จากใจ เพื่อให้เกิดความมั่นใจที่จะใช้ชีวิต

ของเราให้สมศักดิ์ศรี เพื่อที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

เพื่อทำให้ชีวิตนี้ดีกว่าเดิม


6. ความอยาก


จง "อยาก" ให้พอดีกับกำลังกาย กำลังทุน

และกำลังสติปัญญาของตัวเอง อย่าอยากจน

เกินกำลัง เพราะจะทำให้สิ้นกำลังได้ง่าย

แล้วกลายเป็นคนพ่ายแพ้ อ่อนแอ หมดสิ้น

ความทะเยอทะยานอยากในชีวิต


ความทะเยอทะยานอยากเหมือนรถ แต่ใจเรา

คือคนขับ รถแล่นด้วยความเร็วกำลังดี เราก็

ได้ประโยชน์ จอดอยู่เฉยๆ ก็นิ่งอยู่กับที่ แต่

หากแล่นฉิวจนเกินควบคุม ก็อันตรายกับชีวิต

ฉะนั้น ใจต้องเป็นนายของความทะเยอ

ทะยานอยาก ขับเคลื่อนความทะเยอ

ทะยานอยากโดยควบคุมได้


ทำอย่างไรให้ใจสะอาด


เริ่มจากปล่อยวางสิ่งต่างๆ ลง อย่ายึดติดยึด

ถือให้มากนัก แล้วอยู่กับปัจจุบัน อะไรที่อยู่

กับเรา เป็นของเรา ย่อมอยู่กับปัจจุบันของเรา

ด้วย นั่นคือสิ่งจริงแท้แน่นอน การปล่อยวาง

สิ่งต่างๆ ลง เท่ากับการเทขยะทิ้ง การอยู่กับ

ปัจจุบัน เท่ากับการปิดฝาถังขยะ ไม่เปิดรับ

ขยะใหม่ๆ ให้ใจต้องสกปรกรกรุงรังอีก เพื่อมี

เวลาทำความสะอาดหัวใจให้ผ่องใส เบิก

บาน ใจ แท้จริงผ่องใสด้วยตัวของมันเอง

แต่คนที่เป็นเจ้าของหัวใจต่างหาก ที่ชักนำ

สิ่งต่างๆ มาปะพอก จนใจนั้นหมดสภาพ ฟื้น

หัวใจให้กลับไปผ่องใสดังเดิมกันเถิด ปัดฝุ่น

และคราบเขม่าทั้งหลาย แล้วเปิดทางให้

หัวใจได้หายใจ เต้น และรู้สึกด้วยตัวของมัน

เอง......

Create Date : 08 ตุลาคม 2553		4 comments
Last Update : 8 ตุลาคม 2553 14:25:55 น.
Counter : 673 Pageviews.
Share Tweet