กลับมาอยู่บ้านกับพ่อและแม่ที่ต่างจังหวัด
หลังจากดิ้นรนหางานทำ หลังเรียนจบในเมืองกรุง

รวมระยะเวลาที่เรียนและทำงานก็ประมาณ 6 ปี

เหนื่อย สั้นๆ ได้ใจความ
จริงอยู่ที่มันก็มีความสุขและทุกข์คละเคล้ากันไป แต่ชีวิตที่ต้องแข่งขัน
และทำทุกอย่างแข่งกับเวลา และวัตถุนิยมทั้งหลายแหล่
รวมทั้งสภาพแวดล้อมที่เลือกผิดไป สรุปแล้ว

เดินถอยออกมาดีกว่า

กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่
ได้พักหายใจ แม้จะลำบากในตอนแรกๆ เพราะต้องปรับตัวกับความไม่สะดวก
สบายเหมือนเมื่อก่อน หลังจาก 2 เดือน ก็เริ่มหางานทำ
และแล้ว เราก็ได้ทำงาน

จากนั้นเราก็ได้ลองเล่นอินเตอร์เน็ตหลังจากห่างหายไปหลายเดือน
(ได้ฤกษ์ติดnetเพราะมีเงินเดือนแระ อิอิ)

ไม่มีอารายทำนั่งเล่นเว็บเรื่อยเปื่อย
เอ๊ะนั่นมันเว็บหาคู่ชาวต่างชาตินี่ จัดไปอย่าให้เสีย
ด้วยความที่อยากฝึกภาษาเพราะอังกฤษง่อยมาก อิอิ
(คำเตือน:โปรดใช้วิจารณญาณในการแชทและระวังถูกหลอก)

เราเองตอนอยู่กรุงก็เคยสมัครล๊อกอินไว้แล้ว ลองกลับเข้าไปดูดีกว่า
มีอารายอัพเดตมั่งป่ะ จัดการอัพเดตรูปตัวเองก่อนเลย อิอิ
ว่าแล้วก็เสิร์ชๆๆ เอ๊ะพ่อหนุ่มคนนี้เพิ่งสมัครเป็นสมาชิกได้6วันเองนี่นา
รูปตลกดีอ่ะ น่าจะไม่มีพิษภัย เราก้อทักไป
จะบอกว่าข้อความแนะนำตัวยาวประมาณหนึ่งหน้า A4 , 55+ เรียกว่าทัก!!

สักพักได้ข้อความตอบกลับมา บลา บลา บลา
เอร๊ยยย มีให้ อีเมล์ กะ skype ด้วย แอดซะเรยยย อิอิ
แอดปุ๊บ ฮีรับปั๊บ และ Video Call มาทันที

ทำไรไม่ถูกอ่ะ ดันกดปุ่มตรงกลาง (รับสายVideo call) ซะงั้น
กรี๊ดดด ชั้นอายอ่ะ แต่ก้อพิมพ์ๆ ตอบไป เพราะconversation & listening
ดิ่งพสุธาเป็นที่สุด เลยขอพิมพ์ได้มั้ยค้าาาา
สรุปวันแรกที่เราเจอกันในกล้อง คือ
15 September 2011
เป็นความประทับใจที่เรายังจำได้มาถึงวันนี้

พรุ่งนี้ก็ 7 เดือนแล้วนะที่รักที่เรารู้จักกัน

I promise I will be with you forever my darling Darius...