วันนี้เป็นวันเกิดนางฟ้าของฉันนิหน่า!!! .. .. .. ...... Photography and Vision by MM ต่อไปนี้จะเป็นการเปิดหนังสือจากบันทึกส่วนตัวที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าของบล๊อคมาให้ฟังนะ เรื่องอย่างย่อมีอยู่้ว่า.... อิตาMM (ชื่อเจ้าของบล๊อค) ซึ่งเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ มีนิสัยชอบกวนประสาท รักเสียงดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ แถมขี้เมานิดหน่อย อิอิ! เอาเป็นว่า ต่อไปนี้จะเรียกแทนตัวเองว่า "ฉัน" ละกัน ในขณะที่วันหนึ่ง เมื่อฉันรู้สึกเบื่อหน่ายสังคม จึงคิดปลีกตัวแยกออกมาและได้เริ่มออกเดินทางไปเรื่อยๆ ไปคนเดียวแบบเหงาๆนี้ละ จนวันหนึ่งได้รู้จักกับนางฟ้าคนหนึ่งที่บ้านของเธออยู่ไม่ไกลจากที่พักของฉัน และทำให้ต่อมา..วันๆขอให้ได้มองหลังคาบ้านเธอก็มีความสุขแล้ว นางฟ้าของฉัน..เขาอยู่ที่อังกฤษ และในทุกๆปีเธอจะกลับมาเยี่ยมเมืองไทย ช่วงหลังเธอนอนป่วยอยู่แต่บนเตียงโดยต้องเข้ารับการผ่าตัดบ่อยครั้ง และนั้นก็ทำให้เธอได้สัมผัสกับความเป็นความตายอย่างเท่ากันอยู่ตลอดเวลา ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะช่วยเธอย่างไรดี รู้แต่ว่าในเวลาที่เธออยู่โรงพยาบาลคนเดียวก็คงจะเหงามาก และจากการเดินทางของฉันนั้นก็ได้พกกล้องติดตัวไปด้วย หวังว่าจะถ่ายภาพมาให้เธอได้ชม ซึ่งอาจจะทำให้หายเหงาได้บ้าง ช่วงแรกของการเขียนบันทึกพร้อมรูปภาพ มันก็มีเรื่องมาเล่าให้เธอได้ขำตลอด .. ฉันเองเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของเธอแล้ว ก็อดที่จะมีความสุขไปด้วยไม่ได้ แต่เบื้องหลังรอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้น คงไม่มีใครรู้ว่าการเดินทางของฉันนั้นก็ได้พบกับเรื่องที่น่าตื่นเต้นตลอดเวลา รวมถึงเรื่องเฉียดตายอยู่บ่อยครั้ง อย่างเช่น.. เที่ยวบินที่เพิ่งขึ้นพ้นสนามบินชาลส์เดอโกลในกรุงปารีส เกิดโดนกระแสลมตีที่ด้านล่างท้ายเครื่องอย่างแรง เสียงดังสนั่น ปั๊ง!! สั่นไปทั้งลำ มันเหมือนว่าเครื่องบินจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ สัมภาระเกือบทั้งหมดที่อยู่บนชั้นวางเหนือศรีษะได้ตกลงมา แล้วเครื่องบินก็ปักหัวดิ่งลง ผู้โดยสารทั้งหมดพากันร้องกรี๊ด แต่โชคดีที่นักบินงัดเครื่องขึ้นกลับมาได้ และผู้โดยสารทุกคนยังคงร้องไห้ไม่หยุด บางคนก็ออกอาการแปลกๆเหมือนคนเสียสติ พวกเขาคงคิดว่าไม่รอดแน่ หรือ...ตอนที่บินไปลงที่มอสโคว์ ปรากฎว่า เครื่องไถลไปจนสุดสนามบิน หรือเมื่อปีที่ก่อน เครื่องบินของฉันบินสวนกับเครื่องบินอีกลำกลางอากาศซึ่งห่างกันเพียงไม่ถึง500เมตร ทั้งที่ตามกฎการบินต้องห่างอย่างน้อย5ไมล์ ลองคิดดูนะ เครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่บินสวนกันอย่างใกล้ๆมันจะรู้สึกอย่างไร.. เพี๊ยวววว ฉันนั่งริมหน้าต่าง เห็นอีกลำเหมือนนกยักษ์ไม่มีผิด และจะเป็นที่ไหนไม่ได้ ก็ต้องที่เมืองจีนเท่านั้น...เหอๆ ส่วนที่เมืองไทย..ช่วงตอนน้ำท่วมใหญ่ ฉันได้หนีออกจากกรุง ตั้งใจว่าจะไปถ่ายรูปที่เมืองลาว ขณะขับรถขึ้นภูเขา อยู่ๆก็มีรถบรรทุก18ล้อ มันหล่นลงมาจากข้างบน เสียงดังโครม!!! แล้วมาหยุดที่หน้ารถของฉันซึ่งห่างไม่ถึง20เมตร ฉันไม่อยากที่จะบรรยายมากไปว่านี้ เพราะว่ามันรู้สึกสลดหดหู่ คือถ้าฉันขับรถเร็วไปอีกเพียง2-3วินาทีก็คงไม่รอดมาเขียนบันทึกแล้วละ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงมีเรื่องราวแปลกๆเข้ามาหาตัวเองเยอะจัง แต่ทั้งนี้ก็ใช่ว่าจะมีแต่เรื่องไม่คาดคิดจากอุบัติเหตุเพียงเท่านั้น เรื่องราวบางอย่าง ก็เกิดจากอุปนิสัยส่วนตัวของฉันเอง.. ครั้งหนึ่ง ที่ซิดนีย์ ในขณะกำลังนั่งกระดกเบียร์อยู่หน้าผับอย่างมีความสุขคนเดียว ก็มีสาวสวยคนหนึ่งในโต๊ะถัดไปเขาหันมายิ้มให้ ฉันเองก็กระพริบตาข้างหนึ่งแล้วได้ยิ้มตอบไป.. เท่านั้นละ กลุ่มวัยรุ่นทั้งหมดร่วม10คนในโต๊ะของเธอ พร้อมกันลุกขึ้นและกำลังจะกรูกันเข้ามากระทืบฉัน แต่ทันใดนั้น การ์ดของผับก็วิ่งกันเข้ามาดึงพวกเขาออกจากร้าน ฉันเห็นแล้วก็นั่งหัวเราะชอบใจ เอิ๊กๆๆ ส่วนเรื่องที่ถูกรุมสกรัมจนอาการหนัก คงไม่เล่าให้ฟังนะ เพราะมันน่าเจ็บใจตัวเอง... แหม! พลาดไปได้ ก็พวกเขาเล่นเข้ามาทางข้างหลังนิหน่า! นี้ละจึงเป็นที่มาที่ฉันไม่ชอบคนที่เล่นงานใครทางข้างหลังเลย.. อีกเรื่องหนึ่งที่ไม่ขอเล่า นั้นก็คือในระหว่างการเดินทาง แล้วได้ไปมีเรื่องหนุงหนิงๆกับบรรดาสาวสวยของแต่ละชาติ เพราะถ้าขืนเล่าไป เดี๊๊ยวนางฟ้าจอมโหดของฉันเขารู้เข้า หัวอาจจะแบะเอาได้ เอิ๊กๆๆๆ ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อ ต้องตามไปอ่านด้านล่าง.... แต่ตอนนี้ขอโพสรูปจากการเดินทางอย่างเหงาๆของฉันให้ชมกันก่อนนะ รูปถ่ายทั้งหมดที่เห็นตามข้างบน อยากสารภาพตามตรงว่านี้เป็นการถ่ายอย่างมั่วๆของฉัน กล่าวง่ายๆคือ ฉันถ่ายรูปไม่เป็นหรือใช้กล้องไม่เป็นนั้นเอง แต่อาศัยว่าขยันถ่ายโดยการเซ็ทตั้งออโต้ แล้วมาเลือกภาพที่พอดูได้อีกทีหนึ่ง และนั้นจึงทำให้ต่อมานางฟ้าของฉันเขาเริ่มดุว่ากล่าว หาว่าฉันนั้นขี้เกียจที่จะเรียนรู้ แล้วเธอก็เริ่มไปเสาะแสวงหาข้อมูลเรื่องการถ่ายภาพ ทั้งจากคนใกล้ชิดและตามเว็บไซต์ต่างๆ แล้วกลับมาพยายามเคี่ยวเข็ญกับฉัน แต่ไม่ว่าอย่างไร ฉันก็คือฉัน ภายหลังเราเริ่มมีปากเสียงกัน แล้วเธอก็ได้เปลี่ยนฉายาที่เรียกฉันจาก "จอมวายร้าย"มาเป็น"อิตาโง่" ก็คงจะโง่จริงอย่างที่เธอว่าแหละ! เพราะบางอย่างที่ฉันคิด มันก็เป็นเรื่องที่หลายคนเขาไม่ทำกัน นางฟ้าของฉันเขาอยากให้ฉันถ่ายภาพเป็น เขาอยากเห็นภาพสวยๆจากฝีมือของฉัน ช่วงระยะหลังมานี้สงสัยเธอจะเหนื่อยใจ เลยแนะนำพร้อมแกมบังคับฉันว่า... นี้แกไม่ต้องเดินทางไปที่ไหนแล้วทั้งนั้น อยู่ฝึกหัดถ่ายรูปในกรุงเทพให้เก่งก่อน แล้วเธอก็Listรายชื่อโรงแรมของอากงเธอที่มีอยู่ทั่วประเทศมาให้ฉันเลือก โดยเธอได้จัดลำดับว่าจะไปเริ่มฝึกถ่ายที่ไหนบ้าง.. บอกตามตรง ฉันละอายใจและรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างยิ่ง... ก็ในเมื่อฉันอยากถ่ายรูปแบบเดิม แล้วทำไมต้องมาบังคับกันด้วย แต่สุดท้ายแล้ว ฉันก็ได้แอบไปฝึกถ่ายตามสถานที่โรงแรมรีสอร์ทต่างๆตามที่เธอแนะนำ ทั้งนี้ก็หาใช่ว่าฉันอยากจะถ่ายภาพเก่งขึ้นหรอกนะ แต่นั้นเป็นเพราะว่าฉันกลัวนางฟ้าของฉันต่างหากละ อิอิ! คนอะไรไม่รู้ เวลาที่เธอโมโหขึ้นมา โห ..มันน่ากลัวสุดๆเลย ยิ่งเมื่อเวลาที่ฉันไปขัดใจเธอด้วยแล้ว คำพูดของเธอมักจะขู่ว่า "นี้แกอยากตายหรือไง" อยู่เป็นประจำ (ในยามใดที่ได้พูดได้เขียนถึงนางฟ้าของฉันแล้ว ก็ขอให้ได้นินทาเธอสักนิดหน่อย มันจะทำให้ฉันมีความสุขมาก ฮ่าๆ) มาถึงตอนนี้ ฉันคิดว่าการถ่ายภาพของตัวเองดีขึ้นเล็กน้อย..ถึงจะเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไปก็ตามเถอะ และนั้นคงถึงเวลาที่ฉันจะเดินทางไปถ่ายรูปตามสถานที่ต่างๆสักที เพราะที่ผ่านมานั้นฉันได้สัญญากับเธอว่า เมื่อใดที่ถ่ายภาพเก่งขึ้น ก็จะบินไปยังสถานที่ ที่สวยที่สุดในโลกเรียงตามลำดับ อืมม... ว่าแต่ปัญหาของฉันมันไม่ได้อยู่ที่ฝีมือการถ่ายหรือเรื่องใดๆทั้งสิ้น แต่มันอยู่ที่ว่า ... ตอนนี้ความคิดของฉันได้เปลี่ยนไปแล้วนะซิ! เนื่องจากในขณะที่ฉันเรียนรู้ฝึกฝนถ่ายภาพอยู่ที่ไทยนั้น บังเอิญว่าฉันได้เดินทางไปยังตามสถานที่ปฎิบัติธรรมอยู่หลายแห่ง และเมื่อถ่ายรูปออกมาแล้ว ปรากฎว่า.. ภาพทั้งหมดดูสวยงามอย่างที่ไม่มีใครที่จะมีโอกาสได้เข้าไปถ่ายมากสถานที่เท่ากับฉัน ขอยืนยันว่าไม่มีแม้แต่คนเดียว เสียดายที่ภาพถ่ายเหล่านั้นคงไม่เหมาะที่จะมาโพสให้สังคมออนไลน์ได้ชมกัน นอกจากคนที่มีภูมิจิตภูมิธรรมภายในเพียงไม่กี่คนเท่านั้น และยิ่งกว่านั้นตามสถานที่เหล่านี้นอกจากจะเงียบสงบแล้ว ยังแวดล้อมไปด้วยธรรมชาติที่บริสุทธิ์ดูสวยงามอย่างที่คนธรรมดาหรือนักท่องเที่ยวทั่วไปไม่มีโอกาสจะได้แลเห็น มันเปรียบดังแดนสวรรค์ที่เต็มไปด้วยเหล่านางฟ้ารุกขเทวดาจำนวนมากก็คงไม่ผิด อันนี้เป็นเรื่องจริงที่ฉันสัมผัสมาเลยนะ ด้วยเหตุผลนี้ละที่ทำให้ต่อมาฉันได้ตัดสินใจเลิกเป็นจอมวายร้าย และก็เลิกดื่มอย่างเด็ดขาดไปตลอดชีวิต ที่สำคัญที่สุด คือยังทำให้ฉันเลิกคิดที่จะท่องไปในวัฏสงสารต่อไปอีกด้วย เอ...หรือว่านี้คงเป็นเพราะบุญวาสนาที่ได้เคยตั้งสัจอธิษฐานไว้ตอนเด็กๆหรือไม่ก็คงเป็นโชคชะตากำหนดให้ฉันต้องเลือกเดินทางสายนี้ก็เป็นได้ และในขณะที่ฉันพักอยู่ในสถานที่เงียบสงบ ฉันก็ได้พบกับความสุขที่ไม่เหมือนแต่ก่อน กล่าวคือมันเป็นความสุขจากอุเบกขา ไม่ใช่ความสุขจากปิติ และมันก็ไม่ใช่ความสุขชั่วครั้งชั่วคราวที่เกิดจากความอยากมี อยากได้ อยากเป็นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด คือถ้าตราบใดที่ยังมีความอยาก มันก็จะเกิดความทุกข์ ความทุกข์ที่ต้องไปเที่ยวทำอะไรต่ออะไรเพื่อมาสนองความอยากต่างๆนั้นเอง สรุปคือ ความสุขจากความสงบที่ว่านี้จะไปหาซื้อที่ไหนก็ไม่ได้อย่างเช่นเคย ถึงแม้จะมีเงินทองมากมายก็ตาม นอกเสียจากต้องลงมือปฎิบัติด้วยตัวของเราเองเท่านั้น และเมื่อฉันเดินมาถึงตรงแล้วนี้ก็อยากบอกว่า... นางฟ้าของฉัน เธอตั้งใจฟังดีๆนะ ฉันขอโทษที่ความคิดของฉันนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว ทุกอย่างที่เรารู้จักกันมันเป็นสัญญา ไม่วันใดวันหนึ่งสัญญาต่างๆมันก็จะค่อยเลือนหายไป คือถ้าฉันยังยึดติดอยู่กับสัญญาต่างๆ มันก็จะทำให้ฉันปฎิบัติไปได้ไม่ไกล ซึ่งนั้นคงไม่ใช่ปัญญาที่เกิดจากการปฎิบัติเพื่อที่จะทำให้ได้พบกับสุขจากความสงบอย่างแท้จริง แต่ทั้งนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันตั้งใจที่จะลืมสัญญาที่ให้ไว้กับเธอหรอกนะ เอาเป็นว่า..ก่อนที่ฉันจะต้องละทิ้งการถ่ายภาพทั้งหมดลง ฉันจะเดินทางไปถ่ายภาพตามสถานที่ต่างๆดังที่เคยรับปากกับเธอไว้ เพราะฉันถือว่านั้นเป็นสัจจะวาจาที่จะต้องรักษาคำพูดของตนเอง แต่นั้นก็คงจะไปได้อีกไม่กี่แห่ง จากที่ตั้งใจว่าจะเดินทางไปตลอดชีวิต สุดท้ายนี้.. ฉันคงไม่มีอะไรที่อยากจะเล่าต่อ นอกจากจะสื่อว่า.. ในวันใดวันหนึ่งภายภาคหน้า ถ้าเธออยากจะ้พ้นทุกข์ทรมานจากอาการเจ็บไข้ทางกาย แล้วมาพบกับความสุขจากความสงบทางใจ ซึ่งเป็นความสุขอันถาวรอย่างแท้จริงอย่างที่ฉันมี ฉันนี้ละที่จะเป็นคนพาเธอไปพบความสุขที่ว่านี้ และก็คงจะเหมือนกับที่ฉันเคยทำให้เธอหัวเราะออกมากได้ตอนอยู่บนเตียงคนป่วยนั้นละ อิอิ! ว่าแต่วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดของเธอ ฉันไม่มีอะไรที่จะมอบให้เธอนอกจากภาพถ่ายที่เพิ่มขึ้นมาอีกนิดหน่อย อิอิ! และอีกอย่างที่ฉันรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ ก็เพราะฉันไปเขียนProfileของตัวเองที่Bloggang โดยเอาวันเกิดของเธอมาเป็นวันเกิดของฉัน ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันก็ยังคงเป็นอิตาโง่อยู่ตามเคย เป็นอิตาโง่ที่ไม่เคยจำอะไรได้เลยสักอย่าง ทีนี้เธอเห็นความฉลาดของฉันบ้างหรือยัง?? ต่อไปก็เลิกเรียกฉันว่า อิตาโง่ได้แล้วนะ ฮ่าๆๆ Happy Birthday นะครับนางฟ้าจอมโหดคนเดียวของฉัน และต่อไปนี้เป็นภาพถ่ายซึ่งเกิดจากการฝึกฝนของฉัน... คงแลดูดีขึ้นนิดหน่อยนะ ตอนนี้ กำลังทยอยปรับภาพที่ถ่ายในประเทศไทยอยู่ อาจจะช้าหน่อย และจะลดขนาดของแต่ละภาพเพื่อที่จะได้โหลดได้ไวขึ้น แต่ต้องรีบอัพบล๊อคก่อน ด้วยเกรงว่าจะเลยวันสำคัญวันนี้ไปซะก่อน แล้วจะรีบกลับมาโพสภาพต่อนะครับ   Create Date : 30 กรกฎาคม 2556 15 comments Last Update : 17 สิงหาคม 2556 10:53:30 น. Counter : 5247 Pageviews. Share Tweet

น่ารักจังค่ะ:))))) HBD ด้วยนะคะ:)))   โดย: maistyle 30 กรกฎาคม 2556 21:46:34 น.

สุขสันต์วันเกิดนะคะ แอบมาส่องบล็อคคุณบ่อยๆค่ะ มีความสุขทุกวันนะคะ   โดย: -..- IP: 171.98.83.85 30 กรกฎาคม 2556 23:55:03 น.

น่ารักนะเนี่ย ขอให้นางฟ้าหายป่วยไวๆและมีความสุขมากๆนะคะ   โดย: Scc IP: 58.9.43.183 31 กรกฎาคม 2556 1:43:24 น.

เรื่องราวความรัก การผจญภัย น่ารักดีค่ะ อืมมม อยากเห็นตอนคุณบู๊จังแฮะ   โดย: ทะเลน้ำแข็ง IP: 88.83.6.36 1 สิงหาคม 2556 4:05:47 น.

Happy Birthday น้องผ่านทางนี้ด้วยคนค่ะ หวังว่าน้องยังจำพี่ยุ้ยคนนี้ได้ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ ส่วนทางนี้พี่ยุ้ยจะคอยดูความประพฤติคุณ MM ให้ เอ๊ย ไม่ใช่ ทางนี้พี่จะคอยเป็นกำลังใจให้จ้า คุณ MM บอกว่าฝีมือเริ่มพัฒนา ภาพยังสวยขนาดนี้ รูปที่พี่ยุ้ยถ่ายน่ะ พี่ภูมิใจว่าสวยที่สุดในสามโลกแล้ว ก็ยังไม่ได้ถึงครึ่งภาพสวยๆ ข้างบนเลยล่ะค่ะ   โดย: PrettyNovember 1 สิงหาคม 2556 11:07:44 น.

ขอให้นางฟ้า คุณMM มีความสุขมากมาก สุขภาพแข็งแรง ว่าแต่..คุณMM หายไปไหนนะ หลายวันแล้วนะ มานั่งคอยทุกวัน   โดย: NB IP: 84.189.78.104 6 สิงหาคม 2556 6:45:09 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะนางฟ้า ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงมีความสุขมากมายคุณเอ็มเอ็มด้วยนะคะ ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณสองคนมานานแล้วค่ะ มีความสุขที่ได้รับฟังเรื่องของคุณสองคนค่ะ   โดย: momnic IP: 1.2.147.210 6 สิงหาคม 2556 15:33:44 น.

หนุ่มบ้านนี้หายหน้าหายตาไปไหนเสียแล้วคะ ปล่อยให้แควนคลับมารอกดออดกันเต็มไปหมดแล้ว คงท่องเที่ยวอยู่ในโลกแห่งความจริง จนลืมโลกไซเบอร์ไปเสียแล้ว   โดย: PrettyNovember 19 สิงหาคม 2556 16:24:20 น.

แวะมาทักทายค่ะ หายหน้าไปแบบนี้หวังว่าจะไปบินรอบโลกสบายใจอยู่ คงไม่ได้ป่วยไข้ไม่สบายหรอกนะคะ เข้ามาด้วยความเป็นห่วงจ้า   โดย: PrettyNovember 3 กันยายน 2556 14:01:38 น.

ไปว่าเดินทางไปที่ไหนก็ขอให้ปลอดภัยทุกเส้นทางนะค่ะ   โดย: หนูซายูริ 19 กันยายน 2556 9:52:20 น.

ตามดูมาเกือบ 1 ปี แล้วค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันภาพสวยๆ ให้ดูนะคะ ขอให้นางฟ้าของคุณหายป่วยไวๆ ค่ะ   โดย: tui IP: 61.90.16.196 19 กันยายน 2556 23:26:17 น.

ภาพสวยมากค่ะ ยังชัดเจนเหมือนเดินนะค่ะ คุณเอ็มเอ็มสบายดีไหมค่ะ ฝากสุขสันต์วันเกิดนางฟ้าคุณMMด้วยนะค่ะ มีควมสุขมากๆๆๆๆค่ะ   โดย: หนูริวจัง IP: 221.56.103.30 25 ตุลาคม 2556 23:33:48 น.

หายไปนานจากเวบ bloggang วันนี้คิดถึง MM กะนางฟ้าเลยแวะเข้ามาทักทายคะ เพลงยังคงเพราะเหมือนเดิมนะ แต่ไมวันนี้เราฟังแล้วมันเศร้าๆเนาะ ขอให้นางฟ้าของ MM มีร่างกายแข็งแรง อารมณ์ดีทุกวันนะจ๊ะ   โดย: คนอ่อนไหวกับใจอ่อนหวาน 1 พฤศจิกายน 2556 15:01:45 น.

ถ่ายรูป​สวยมากมายยยยยยย   โดย: Ktmew 23 พฤศจิกายน 2556 22:16:53 น.

เข้ามาทักทาย หลังจากห่างหายไปนาน ภาพสวยขึ้นเยอะเลยครับ มุมมองดี ลีลาการเล่าเรื่องยังเหมือนเดิม ขอให้เดินทางต่อไป ไม่ว่าจะเป็นกายหรือจิต และพบแต่สุข Merry Christmas & Happy New Year 2014 ครับ   โดย: Joe Challenge IP: 110.169.224.195 23 ธันวาคม 2556 23:23:33 น.