ขอบคุณ Bloggang ...ขอบคุณทุกคนสำหรับมิตรภาพ
ขอบคุณฺBloggang ขอบคุณเพื่อนๆสำหรับมิตรภาพและความห่วงใย
ถึงวันนี้ก็เปิดบ้านมาได้3ปีแล้ว
เริ่มแรกนั้น ที่บล๊อคนี้ไม่มีอะไรเลย
แม้แต่ภาพถ่ายที่เป็นฝีมือการถ่ายของตัวเองซักรูปเดียว
ไปเอารูปจากคนที่เขาเอากล้องและเลนส์ของฉันไปถ่าย
มาลงที่บล๊อคเพียงไม่กี่รูปพร้อมกับเพลงประกอบ
และก็เป็นเพียงแค่บล๊อคเดียว ไม่มีอะไรอีก ไม่มีคำบรรยายใดๆ
แล้ววันๆก็เที่ยวไปทักใครต่อใคร โดยทิ้งคำชมเจ้าของบล๊อคนั้นๆ
ทั้งรูปที่เขาถ่าย ทั้งเนื้อเรื่องที่เขาเขียน
ก็ไม่รู้จะเอาอะไรไปคุยกับเขา
และคิดว่าเขาก็คงไม่มีอะไรที่อยากจะคุยกับเรา
เมื่อเขาตามมาที่บล๊อคฉัน ก็ทิ้งข้อความว่า " ขอบคุณค่ะ "
1ปีต่อมา ฉันเริ่มที่จะมีภาพถ่ายเป็นของตัวเอง
จากการที่ได้เริ่มบินเป็นกิจลักษณะ
โดยตั้งใจเดินทางทุกเดือนไม่ซ้ำประเทศ ไม่ซ้ำที่
ฉันเริ่มดีใจ ที่มีภาพถ่ายเป็นของตนเอง
แต่ก็ยังมีเพียงภาพถ่ายกับเพลงประกอบเท่านั้น
หลายคนที่ตามเข้ามา ได้ถามว่า ทำไมมีแต่ภาพถ่ายกับเสียงเพลง
ไม่เห็นมีคำบรรยายอะไรเลย
ฉันก็ตอบไปว่า .. " ก็เราเขียนไม่เป็นนิ แต่จะพยายามเขียนนะ "
อีก1ปี ต่อมา ฉันได้ลองเริ่มเขียนข้อความ เพื่อประกอบภาพถ่ายและเสียงเพลง
พวกเขาพากันดีใจ ที่ฉันได้เริ่มมีคำบรรยาย แม้จะไม่มากก็ตาม
ถึงวันนี้ฉันได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำ
คือได้โพสภาพถ่ายจากการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด
เพื่อมาประกอบกับเพลงที่ฉันชื่นชอบให้เข้ากัน
หลายคอมเม้นท์ที่เข้ามา เริ่มจะมีคนเข้าใจในความเป็นตัวฉัน
และเริ่มเข้าถึง... แม้จะเป็นความเห็นสั้นๆประโยคเดียว
ทุกคนคงเข้าใจแล้วว่าฉันไม่ใช่ช่างภาพ ไม่ใช่นักเขียน ไม่ใช่นักเดินทาง
แต่ด้วยเหตุผลบางประการที่ต้องบินข้ามฟ้าคนเดียว
แม้จะเหงาเพียงใดก็ตาม
จากการที่ได้อ่านคอมเม้นท์หรือแมสเส็จหลังไมค์
ทำให้ทราบว่าทุกคนเอาใจช่วยในการตามหานางฟ้าของฉัน
และเมื่อเริ่มมีคนรับรู้อารมณ์ศิลป์ในตัวฉันมากขึ้นเท่าไหร่
มันก็ยิ่งทำให้ฉัน อยากจะพบกับนางฟ้าของฉันมากขึ้นเท่านั้น
นางฟ้าที่เข้าใจฉันหมดทุกอย่าง...
มาวันนี้... ฉันได้พบกับเธอแล้ว
แม้ว่า จะเป็นการพบกันในโลกไซเบอร์ก็ตาม
แต่เธอ ทำให้ฉันมีความสุขมากๆ และก็เป็นความสุขที่แท้จริง
โดยปราศจากกิเลสหรือการยึดติดใดๆ
และนั้นยิ่งทำให้ฉันคิดว่า คงถึงเวลาที่ฉันจะได้ไปปฎิบัติธรรมอย่างจริงๆจังๆสักที
แต่ก็ยังคงไม่หยุดเดินทาง
ฉันยังต้องบินอย่างโดดเดี่ยวเช่นนี้ต่อไป อย่างไม่มีวันสิ้นสุด
เพราะว่า นี้คือชะตาชีวิตที่ได้ลิขิตให้ฉันเป็นแบบนี้
หลายคนที่ติดตามอ่าน คงจะไม่เข้าใจว่าทำไมฉันต้องเดินทางตลอด
ก็อยากจะบอก ณ ตรงนี้เลยว่า
ถ้าฉันอยู่กับที่ มันจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันเฉียดตายตลอดเวลา
นับครั้งไม่ถ้วน นานารูปแบบ ไม่ว่าจะอยู่เฉยๆ หรือว่าเดินทางโดยพาหนะใด
หลายเรื่องที่เขียนลงไปนั้น มีเพียงนางฟ้าของฉันคนเดียวที่เข้าใจอย่างลึกซึ้ง
ว่าเรื่องที่ฉันเขียนแทบทั้งหมดเป็นการจินตนาการจากการฟังเพลงที่นำมาประกอบ เพื่อให้เข้ากับภาพที่ถ่ายมา
อาจจะเป็นเพราะจิตสัมพัสที่ทำให้มีเพียงเธอเท่านั้น ที่เข้าใจกับคำประจำตัวของฉัน ที่ว่า ...
" อีกนานเพียงใด อีกกี่แสนไมล์ ที่ใครสักคน จะค้นพบศิลปิน โนโลกจินตนาการของฉันสักที "
สุดท้าย ... ฉันขอฝากนางฟ้าที่น่ารักใสซื่อบริสุทธิของฉันด้วย
เธอไม่ค่อยสบาย ... ยังไม่รู้ว่าในอนาคตจะเป็นอย่างไรบ้าง
ฉันก็ได้แต่อธิฐาน ภาวนาว่า ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิมีจริง
อะไรที่ไม่ดีทั้งหมดที่จะเกิดกับเธอ ขอให้มาลงที่ฉันคนเดียว เพียงคนเดียว ...
About Me //ongchaimaewmong.multiply.com/
Create Date : 02 เมษายน 2553 |
|
33 comments |
Last Update : 2 เมษายน 2553 1:30:05 น. |
Counter : 106 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Paulo 2 เมษายน 2553 7:28:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tristy 2 เมษายน 2553 22:28:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: YUCCA 3 เมษายน 2553 5:11:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: OhBoW 5 เมษายน 2553 15:18:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: ..ยูคะ.. (YUCCA ) 7 เมษายน 2553 6:24:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) 7 เมษายน 2553 6:43:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: natto (natto-kita ) 9 เมษายน 2553 20:22:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: ooyporn 12 เมษายน 2553 23:32:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) 13 เมษายน 2553 23:00:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) 13 เมษายน 2553 23:01:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) 13 เมษายน 2553 23:03:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ขอบคุณเหมือนกันค่ะ ที่ทำให้เราได้อ่านเรื่องราวความห่วงใยด้วยความบริสุทธิ์ใจของคุณกับนางฟ้า
เราเชื่อว่านางฟ้าของคุณจะต้องแข็งแรงและมีความสุขตลอดไปค่ะ
เพราะเธอเข้มแข็งและมองโลกแง่ดีเสมอ
คงจะต้องขอบคุณอะไรสักอย่างที่ทำให้คุณสองคนได้มาพบกันด้วยสิเนอะ...
ปล.ขอบคุณ Dido ด้วย อิอิ