อินเดีย

มาแล้วจ้าในรูปเล่ม จับต้องได้ อ่านกันให้มันส์ไปเลยจ้า




คำนำ


บันทึกการเดินทางครั้งแรกของนักแบกเป้สาววัยดึก การเดินทางของหญิงสาวที่มีเงาของตัวเองเป็นเพื่อน ตลอดระยะเวลา 12 วัน ในผืนแผ่นดินที่นามว่า INDIA ดินแดนแห่งบททดสอบของนักแบกเป้ทุกท่าน ผ่านอินเดียแล้ว การเดินทางแบกเป้ทั่วโลกเป็นเรื่องจิ๊บๆๆ มีคำถามมากมาย ไปอินเดีย ไปทำไม มีอะไรที่อินเดีย แหวะ สกปรก ซ๊กมก!!! บ้าหรือเปล่าไปอินเดียคนเดียว เสียสติไปแล้วหรือไง อยากตายเหรอ จะฆ่าตัวตายด้วยวิธีนี้เหรอ ศพไม่สวยมั้ง ไปที่อื่นไม่ได้เหรอ ไม่ว่าจะกี่คนห้ามปราม หรือกี่คนตักเตือนก็ไม่สามารถที่จะมาหยุดความตั้งใจในครั้งนี้ได้ ไม่มีที่ใดในโลกใบนี้จะเป็นที่ทดสอบความกล้าหาญได้ดีเท่ากับการแบกเป้ไปอินเดียคนเดียวอีกแล้ว ดังที่มีคำกล่าวไว้ว่า หากผ่านการเดินทางในอินเดียมาแล้ว การแบกเป้เที่ยวรอบโลกเป็นแค่เรื่องเล็กๆ แรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ไม่ได้มาจากการอยากเท่ห์หรืออยากเจ๋งแต่อย่างใด แต่มาจากความโมโหที่ถูกปฏิเสธ visa ของประเทศมหาอำนาจประเทศหนึ่ง ด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่าคุณมีเงินน้อยเกินไป แปลให้ตรงตัวคือ คุณมันจนเกินไป และที่นี่ไม่อนุญาตให้เข้าประเทศคนเดียว เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก สุดแสนจะยุ่งยากยามอยากจะแบกเป้เที่ยว(คนเดียว)

ในเมื่อประเทศที่ร่ำรวยไม่ยินดีต้อนรับคนอย่างเรา ยังมีประเทศยากจนอีกมากมายที่อ้าแขนต้อนรับนักแบกเป้หน้าใหม่ๆ พร้อมจะมอบประสบการณ์ดีๆ ให้เราเก็บเป็นกำไรของชีวิต ฉันใช้เวลาในการตัดสินใจเพียงหนึ่งนาทีเท่านั้นหลังจากที่โดนปฏิเสธ visa จัดการโทรหาเอเจนซี่ขอตั๋วไปอินเดียทันที โดยไม่สนใจว่า visa จะผ่านหรือไม่ ฉันจะไปอินเดีย ๆๆๆๆ และโชคดีมากที่ได้ตั๋วโปรโมชันจากการบินไทยในราคาแค่หมื่นเดียว…. แล้วทำไมต้อง Mumbai ไม่มีใครเขาไป Mumbai กันหรอก ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจ เพราะไม่ค่อยมีใครอยากจะไปนะสิ ฉันถึงอยากจะไปที่นี่ มีคนไทยไปเที่ยว Delhi เยอะมากแล้ว ขอไปสัมผัส Mumbai บ้าง ศาสนากับเรายังห่างกันมาก แคว้นราชสถานจึงยังไม่อยู่ในความสนใจครั้งนี้ แต่จะไปเหยียบให้ได้สักวันหนึ่ง


ก่อนจะเดินทางเพื่อนๆ ยังมาตอกย้ำให้ปอดแหกอีกว่า เขียนพินัยกรรมไว้ด้วย จะได้แบ่งสมบัติที่มีอยู่น้อยนิดได้ถูกต้อง ยอมรับว่าก่อนวันเดินทางเกิดอาการปอดแหก กลัวมาก นอนไม่หลับ เครียดมาก อยากยกเลิกตั๋วหรือไม่ก็ทิ้งมันไปเลย กลัวจนต้องไปเปิดบริการ Roamming เผื่อไว้หากว่ามีอันตรายเกิดขึ้น จะได้มีคนหาศพเจอ คิดมากขนาดนี้เลยทีเดียว แต่เมื่อวันเดินทางมาถึงไม่มีความกลัวหลงเหลืออยู่เลย มีแต่ความตื่นเต้นที่จะได้สัมผัสกับประสบการณ์อันแสนน่าตื่นเต้นเร้าใจที่อีกหลายๆ คนไม่กล้า การเดินทางครั้งนี้ไม่มีการเตรียมตัวล่วงหน้าใดๆ ทั้งสิ้น ไม่มีการจองโรงแรม ไม่รู้ล่วงหน้าว่าจะนอนที่ไหน ไม่มี lonely planet หรือ guide book อะไรเลย ไม่ได้อ่านหนังสือนำเที่ยวเล่มใดทั้งสิ้น ไม่รู้จัก Mumbai ไม่มีญาติในอินเดีย ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปตายเอาดาบหน้า การเดินทางครั้งนี้มีแค่เป้ใบเดียว และหนังสือแนะนำ Mumbai ฉบับสำหรับคนรวย และเงินติดตัวอีก 10000 บาท


เวลา 12 วันกับการเดินทางในต่างแดนเพียงคนเดียวเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้อะไรมากมายกว่าที่คิดมาก จากที่เคยเป็นคนที่ไม่ชอบคนอินเดียมากหรือเรียกว่าเกลียดก็ได้ แต่ตอนนี้ความคิดเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ฉันชอบคนอินเดียมาก และชอบอีกหลายๆอย่างที่เป็นอินเดีย ปลอดภัยมากที่จะเที่ยวในอินเดีย เกือบทุกคนมีน้ำใจ พร้อมที่จะช่วยเหลือทุกเมื่อ รู้สึกคุ้มค่ามากกับการจ่ายเงินออกไปไม่ถึงสองหมื่นบาท แลกกับประสบการณ์ที่สวยงามซึ่งจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป

หนังสือบันทึกการเดินทางฉบับนี้อาจจะใช้เป็น guide book ได้ไม่ดีนัก เพราะไม่ได้มีรายละเอียดของการท่องเที่ยว แต่หนังสือเล่มนี้อาจจะเป็นแรงบันดาลใจทำให้ใครบางคนสลัดความน่าเบื่อออกจากชีวิตแล้วตื่นขึ้นมาจากชีวิตเดิมๆ แบกเป้สักหนึ่งใบเดินทางไปยังโลกกว้างๆ ใบนี้ ค้นหาความหมายของชีวิต เก็บประสบการณ์ดีๆ เป็นกำไรของชีวิต เรื่องราวทั้งหมดที่เล่าในหนังสือเล่มนี้เป็นประสบการณ์จริงของข้าพเจ้าที่ไม่ได้มีการแต่งเติมใดๆ แต่บางถ้อยความอาจจะเกิดจากความคิดเห็นของข้าพเจ้าซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องนัก แต่ไม่มีเจตนาจะดูถูกหรือลบหลู่ใดๆทั้งสิ้น และข้าพเจ้าน้อมรับผิดทุกประการ

ขอขอบคุณทางสำนักพิมพ์อัมรินทร์พับลิชชิ่งเป็นอย่างสูงที่ให้โอกาสให้ข้าพเจ้าได้นำประสบการณ์จริงมาถ่ายทอดให้แก่ผู้อ่านทุกท่าน และอาจจะมีโอกาสได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับใครหลายๆ คน ขอขอบคุณพ่อ-แม่ผู้ให้ชีวิต ครูทุกท่านที่ประสาทความรู้ จนเติบกล้าที่จะก้าวเดินไปตามฝัน และขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่จะสร้างกำลังใจให้มีแรงขับดันในการมอบผลงานในโอกาสต่อไป



9 มกราคม 2555

Create Date : 23 กรกฎาคม 2555		0 comments
Last Update : 23 กรกฎาคม 2555 15:54:08 น.
Counter : 2142 Pageviews.
Share Tweet