ค้นพบ
พอดีขุดกรุเจอกลอนที่ตัวเองเคยแต่งไว้ตั้งกะตอนปี 42 สมัยยังละอ่อนเป็นนักศึกษาปี 2 ....เอามาปัดฝุ่นเห็นว่ายังพอไปวัดไปวาได้ เก๊าะเลยขอเอามาลงซะหน่อยจ้ะ...
(ภาพจาก //www.dmc.tv/forum/uploads/post-2976-1141615972.jpg)
ค้นพบ
แผ่นฟ้า... ยืนหยัดแกร่งกล้า...เพียงไหน ร้อนแดนร้าวฝน...ทนไป ไม่หวั่นหวาดไหว....ทรนง?
แผ่นหิน... ฤๅมิสิ้นทบท่าว...ผุงผง อยู่ล้ำค้ำฟ้า...ยืนยง เคียงคงกว่าล้ำ...หมื่นปี?
ดินทราย... ฤๅมิแหลกสลาย...กลายสี? เพียงเศษ...เพียงผง..ธุลี เพียงที่...กลบร่าง...ฝังไว้
ชีวิต... ฤๅเราลิขิต...เองได้ ชะตาบิดผัน...ฝันไป หวังอมตะไว้...นิรันดร์?
ความจริง... สิ่งเดียว..ไม่แปร..เปลี่ยนผัน ดับ-เกิด...เกิด-ดับ...ทุกวัน แท้มั่น...ไม่หยุด...รั้งรอ
อยากหลีกหนี... เร้นลี้...จากที่...ทุกข์หนอ สุขไหน...สุขจริง...สุขพอ จะก่อ...สะพาน...ตราบวาย
ค้นพบ... คือ "จบ"...ครบถ้วน...ความหมาย จบทุกข์...จบสุข...จบตาย จบเร่...ขวนขวาย...นิรันดร์....
(สงวนลิขสิทธิ์โดย //www.jaiwan.bloggang.com)
Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2551 16:23:53 น. |
Counter : 548 Pageviews. |
|
|
|
สวัสดีครับ
ท่าน จขบ.