"พลุแสงโศก" ...แด่ ผู้วายชนม์ ณ ซานติก้าผับ
มูลเหตุของกลอนชิ้นนี้ ... เกิดจากตื่นขึ้นมาพบกับข่าวสุดสลดที่เกิดขึ้นที่ ผับซานติก้า ซึ่งทุกๆ ท่านคงจะได้ทราบข่าวกันแล้ว... อ่านข่าวแล้วเกิดอารมณ์สะเทือนใจอย่างรุนแรง เลยร่ายกลอนชิ้นนี้ขึ้นมาค่ะ ไปแปะไว้ที่ห้อง "ถนนนักเขียน" แล้ว เลยขอนำมาแปะในบล็อกด้วย ให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันค่ะ
พลุแสงโศก
สนั่นสนุก แสงพลุพร่าง กระจ่างจ้า ระยิบยับ จับตา หฤหรรษ์ เสียงโห่ครื้น รื่นเริง บันเทิงประชัน แย้มสำรวล สรวลสันต์ ...ไม่ทันไร
แสงพลุเรื้อง เรืองเลื่อม ละเลือนลับ พลิกแสงกลับ สลับรุก เพลิงลุกไหม้ เสียงโห่ครื้น กลืนวับ กับเปลวไฟ เสียงโหยไห้ กู่ร้อง กรีดก้องฟ้า
ฉลองสุข เฉลิมโศก วิโยคสลด สำรวลสันต์..แล้วกำสรด...สะอื้นหล้า โอ้ราตรี ที่งามปลั่ง ยังตรึงตรา ถูกพรากพร่า ด้วยเพลิงโหม โรมฤทธิ์ร้าย
....
สนั่นสนุก แสงพลุพร่าง กระจ่างจ้า ระยิบยับ จับตา...น่าใจหาย พุ่งแสงสวย สว่างวาบ ภาพพริ้งพราย แล้วมลาย สลายลับ ลงฉับพลัน
พลุแสงโศก..โลกอาลัยในชีวิต คืออนิจจ์..อนัตตา..มาคร่าฝัน ขอจงลับ สูญแสง สงบครัน สู่ภพอัน นิรันดร์สุข สร่างทุกข์ครวญ
(สงวนลิขสิทธิ์โดย jaiwan.bloggang.com)
ขอไว้อาลัยแด่ผู้วายชนม์ ณ ผับซานติก้า ในค่ำคืนสิ้นปี 2551 ค่ะ
Create Date : 01 มกราคม 2552 |
|
12 comments |
Last Update : 1 มกราคม 2552 21:57:05 น. |
Counter : 706 Pageviews. |
|
|
|
ซาติก้าเป็นที่เที่ยวบ่อยเลย แต่ก่อนไปทุกอาทิตย์เลย