Work hard, play harder ตั้งแต่มาทำงานที่นี่ ท้องพี่ต้องสตรองอย่างแรง อันเนื่องมาจากว่า โดยเฉลี่ย 2 เดือน เราจะมีไปกินข้าวเย็นกัน ซึ่งเรื่องกินพี่สตรองมาก แต่ที่ต้องฝึกปรือเพิ่มเติม คือความต้านทานด้านแอลกอฮอล์ หลายๆคนน่าจะเคยทราบมาว่า พวกซาลารี่มัง หรือซาลารี่แมน Salary man  คนญี่ปุ่นนี่ จะปาร์ตี้กันหนักอยู่ แต่ส่วนมากจะเป็นผู้ชาย เรากะน้องบัญชีก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงไทยตัวเล็กๆ (555) ที่ไม่ค่อยได้เที่ยวกลางคืนมาสักระยะ ระดับแอลกอฮอลล์ในร่างกายก็ลดน้อยลง ผันผวนสวนกระแสกับอายุที่เพิ่มขึ้น ปกติหลักๆ ในออฟฟิศเราคือจะมีนายที่ประจำอยู่ไทย 1 คน มีเรากับน้องบัญชี ก็เป็น 3 คน ถ้ามีไปกินกันเอง แค่เราสามคนนี้ ก็จะกินกันไปตามมีตามเกิด แล้วแต่ว่าร้านที่ไปเป็นแบบไหน ส่วนมากนายจะเลือกแถวๆใกล้ๆออฟฟิศ ถ้าอย่างนายที่ไม่ได้ประจำอยู่ที่ไทย แต่จะมาเกือบๆทุกเดือนนั้น ส่วนมากมักจะติดโชวจูมาด้วย อันเนื่องจากเป็นของขวัญให้กับลูกค้าบ้าง และเราอาจจะได้อานิสงฆ์มาบ้างในบางครั้ง ฮี่ๆ ถือเป็นความโชคดีที่ได้ลอง เพราะถ้าปกติเราก็จะได้กินแค่เบียร์ (ของบ้านเรา) หรือเหล้า+โซดา เอิ๊กๆ  นี่พี่ไม่ได้ขี้เมาจริงๆนะ มีครั้งก่อนนายถือสิ่งนี้มาวางบนโต๊ะตอนกินอาหาร เห็นทีแรกก็งงว่า นายเอาน้ำยาปรับผ้านุ่มมาทำไม แท้จริงแล้วมันก็คือโชวจูแบบพกพา 555 นายเล่าให้ฟังว่า โซจูเนี่ย มีทั้งของญี่ปุ่น และเกาหลี พอดีเราไม่ค่อยได้ติดซีรีย์เกาหลี เลยไม่รู้ พอมานี่ก็เลยได้ลองอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น อย่างเช่น ค็อกเทลหลากหลายมาก จำชื่อไม่เคยได้ สาเกร้อน สาเกเย็น เหล้าบ๊วย โชวจู ไวน์แดง ไวน์ขาว สปาร์คคลิ่งไวน์หลายรส เบียร์เองก็ได้ลองหลายยี่ห้อ อย่างอาซาฮี คิริน แต่ให้มานึกตอนนี้นะว่า แต่ละยี่ห้อเป็นยังไง ตอบไม่ได้ เพราะดื่มได้มั่วมาก แต่ละครั้งนี่ต้องมีได้ดื่มอย่างน้อย 2 ชนิด จะเมาก็เพราะแบบนี้แหล่ะ เคยมีอยู่ครั้งนึงที่เราดื่มกันหลากหลายมาก เช้าอีกวันก็ต้องมาทำงาน น้องอีกคนบอกท้องเสีย มาทำงานไม่ไหว ส่วนเราอาการเมาค้างสาหัสอยู่ เช้ามาแต่เช้ามานั่งอึน และวิ่งไปอาเจียนอยู่ 2 รอบ ปวดหัวหนักมาก นายกับยามาโมโตะซังเลยออกไปหาลูกค้ากันแค่ 2 คน ทิ้งเราเฝ้าออฟฟิศ แถมบอกว่า ถ้าไม่ไหวก็กลับไปนอนเถอะ ด้วยสปิริตอันแรงกล้า ความรับผิดชอบต้องมา เลยอยู่เฝ้าออฟฟิศจนถึงบ่าย 3 แล้วบอกนายขออนุญาต หอบสังขารกลับบ้านก่อน ไม่ไหวจริงๆ 555 หลังจากนั้นเวลาดื่มก็จะเพลาๆลงเพราะไม่อยากให้เสียงาน และไม่อยากมานั่งปวดหัวจะแตกอีกแล้ว ส่วนน้องอีกคนที่ลาไปนี่โดนแซวตลอดเลย ทุกครั้งที่มีไปกินข้าวเย็นกันเลยว่า พรุ่งนี้ห้ามท้องเสียนะ เอิ๊กๆ และสำหรับคนญี่ปุ่นเท่าที่สัมผัสมา ความรับผิดชอบต่องานสูงมาก อย่างนายเรานี่ หลังจากกินข้าวเย็นกันเสร็จ เค้าก็มีไปต่อกับอิชิโนะซังและลูกค้าที่ซี้กัน ส่วนเรากลับบ้าน เช้ามาแกก็มานอนหลับฟุบคาโต๊ะ พอเห็นเรามาก็ลุกขึ้นนั่งกึ่งนอน พร้อมตาแดงๆ เราเลยรู้แล้วว่า แกคงจะเมาและแฮงค์หนักมากแน่ๆ เลยไปชงกาแฟดำมาให้ แกซดพรวดเดียว ค่อยตาสว่างขึ้นมาหน่อย ทำงานไปได้ไม่นาน สักพักทุกคนก็เริ่มมากัน ต่างทำงานกันไป นายก็อาศัยงีบเป็นช่วงๆ แล้วพอ 11 โมงก็ต้องขับรถไปหาลูกค้าต่อ นี่คือแบบเป็นตัวอย่างที่เรารู้สึกว่า นายเรานี่สุดๆจริงๆ ไม่เคยได้ทำงานกับคนญี่ปุ่นจริงจังมาก่อน ก็เลยพึ่งมารู้ เคยอ่านในข่าวที่ว่า Salaryman ชาวญี่ปุ่นที่ขยันทำงานมาเช้า กลับดึก แถมยังต้องไปสังสรรค์กับลูกค้าต่อ และเมาหลับบนรถไฟฟ้าเยอะมาก ยังเอารูปพวกนี้และ แกล้งแซวนายประจำเลยว่าอย่าไปหลับบนรถไฟฟ้านะ อายเค้า อิอิ ถือว่าเราโชคดีที่ได้เข้ามาอยู่กับบริษัทญี่ปุ่นแบบนี้  ได้ประสบการณ์อะไรใหม่ๆเยอะมากเลย ขอบคุณค่ะ    Create Date : 27 พฤษภาคม 2559 9 comments Last Update : 30 พฤษภาคม 2559 13:07:08 น. Counter : 1416 Pageviews. Share Tweet

อ้อ...มี้เก๋ไม่ถนัดเรื่องนี้เลยค่ะ ถ้าพวกขนมญี่ปุ่นพอได้ 555 ลูกสาวชอบซีแบบที่เป็นกล่องๆ มาทำนั่นนี่แล้วกินได้ ก็น่ารักดีเนอะ บางทีแอบคิด มันกินได้จริงหรา หมดอายุเปล่า อิอิ   โดย: kae+aoe 30 พฤษภาคม 2559 15:17:41 น.

คนญีปุ่่น หรือเกาหลี ผมว่าเค้าทำงานจริงจังมาก ทำงานหนัก เวลาพัก ก็เลยพักผ่อนเต็มที่ การดื่มเลยกลายเป็นวัฒนธรรมไปเลย ผมเองไม่ดื่มเหล้าเลยครับ แค่แก้วเล็กๆก็อาจสลบล้มตึงได้ 555 ส่วนเรื่องอารมณ์ร้อนนั้น สมัยเป็นวัยรุ่น ผมโกรธแรง หายยากครับ 555 พออายุมากขึ้น ก็ค่อยๆปรับอารมณ์ลงมา เดี๋ยวนี้ก็ถือว่าใจเย็นขึ้นเยอะ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตด้วยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 พฤษภาคม 2559 15:18:11 น.

มาแอบดูอย่างเดียวค่ะ พี่ไม่ดื่ม แต่ถ้าเพื่อน ๆ ไปดริ๊งก์กันพี่ก็ไปด้วยนะ อยู่ประเภทเมากับแกล้ม 555 เพราะมีหน้าที่ต้องขับรถให้พวกขี้เมาค่ะ   โดย: เนินน้ำ 30 พฤษภาคม 2559 16:55:58 น.

ขอบคุณที่ไปขำแก้ง่วงยามบ่ายด้้วยกัน ขวดใหญ่ๆสีน้ำตาลคล้ายใช่สาเกหรือเปล่า คล้ายๆจำได้ว่าเคยกินหอมๆ แต่เมาเต้นแร้งเต้นกาสนุกนักแลอิอิ   โดย: moresaw 30 พฤษภาคม 2559 17:03:54 น.

5555 เหมือนถุงน้ำยาปรับผ้านุ่มบ้านเราจริงด้วยค่ะ คนญี่ปุ่น ความรับผิดชอบสูง ดูเค้ามีวินัย เข้ม เครียด แต่คงอยู่ในสายเลือดเค้าแล้วมังคะ ทำจนชินจนเป็นวัฒนธรรมไปแล้ว *** ดีลส่วนมาก พี่ซื้อแต่เรื่องกินค่ะ ก็พอได้อยู่ เคยดูวันใช้คูปองผิด หมดอายุไปก่อน ... เสียดายมาก ตอนหลังมา เลยระวังมากขึ้นค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 30 พฤษภาคม 2559 18:29:04 น.

ไม่ดื่มเหมือนกันค่ะ แต่ชอบสะสมขวดสวย ๆ นะคะ โดยเฉพาะขวดสีขาว ๆ นั่น เอามาทำแจกันได้เลย อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 30 พฤษภาคม 2559 19:49:23 น.

โหวดสาขาDiarist ค่ะ   โดย: newyorknurse 31 พฤษภาคม 2559 1:56:26 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 31 พฤษภาคม 2559 6:25:03 น.

แวะมาโหวตค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog FreakGirL Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 31 พฤษภาคม 2559 13:20:55 น.