|
คำสารภาพ....
กดโทรศัพท์ไปหาเธอแต่เช้า...คำปลอบใจที่ตั้งใจจะบอกเธอ มันพอจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า....
"ค่อยๆคิด....ผมรู้ว่าคุณทำได้"
"เชื่อแบบนั้นหรอ...เรายังไม่เชื่อตัวเราเองเลย"เธอบอกผม
น้ำเสียงจากปลายสาย....ผมพอรับรู้ได้ว่าเธอเหนื่อยล้ากับเหตุการณ์นั้นพอสมควร
"เราเชื่อ..ว่าเธอทำได้"...ผมบอกเธอพร้อมรอยยิ้ม...แต่เธอคงไม่เห็นมันหรอก
----------
เมื่อคืนก่อนเธอขับรถมาหาผม...เธอดื่มมาค่อนข้างหนัก...
ก่อนหน้านั้นเราตั้งใจจะไปดูหนังด้วยกันแต่เธอต้องไปเยี่ยมญาติเสียก่อนแต่ด้วยการจราจรเธอเลยขอมา Late
เธอขอเป็น 20.00 ....ผมยิ้มรับ...
ผมรอการติดต่อจากเธอที่บ้าน....
22.48 เธอโทมาแล้วถามว่าผมออกไปได้ไหม....
แน่หล่ะ...ผมคงไม่ยอมพลาดโอกาสแน่นอน
เธอขับรถมารับผม...ทันทีที่เปิดประตูผมได้กลิ่นแอลกอฮอล์ฟุ้ง....เธอคงดื่มมาเยอะ...
เธอเคลื่อนรถออกมาได้สักระยะเธอขับรถส่ายไปมาแล้วเธอก็จอดรถ...และกอดผม
พร่ำถามว่าผมคิดถึงเธอไหม....
"คิดถึงสิ....มากด้วย"
มันทำให้เธอยิ่งกอดผมแน่น....และไม่ปล่อย...
ผมดีใจ...ที่เธอทำแบบนั้นกับผม
ผมพยายามห้ามใจ....โชคดีที่ผมทำได้...
เราแยกกันตอน 00.20น...เธอส่งผมหน้าบ้าน
--------------------------
01.18 เธอโทมาแล้วบอกว่า"รถชน"
เธอขับรถไปชนรถคันอื่น2คันซ้อน...
โชคดีที่เธอแค่ปากแตกแต่รถเธอเสียหายมาก
คุณ(คนอ่าน)คงรู้ใช่ไหมว่าผมห่วงเธอแค่ไหน...
--------------------
ผมรู้สึกตัวตื่นอีกทีตอน06.25ผมกดโทสับไปเธอ
ไต่ถามถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่เธอเล่าให้ผมฟังไม่ละเอียดอีกครั้ง
เธอเล่าให้ผมฟังด้วยเสียงอิดโรย
------------------------------
10.23 ผมโทไปหาเธอ(อีกครั้ง)...เธออยู่ที่เกิดเหตุกับเจ้าทุกข์...และขอทำธุระเสียก่อน...ผมวางหูจากเธอ
12.30 อีกครั้ง....(ที่ผมโทหาเธอ)...ผมถามเรื่องทานอาหารเช้าและเที่ยง...เธอบกว่ายังไม่ตกถึงท้องเธอ...เธอทานไม่ลง...มึนและปวดหัวกับเหตุการณ์นี้มาก...
ผม....มีแต่คำปลอบใจที่แสนจะธรรมดา...เธออาจจะไม่รู้สึกอะไรกับคำปลอบใจที่ผมมี...
ผมอยากอยู่ข้างเธอแต่ผมไม่สามารถทำได้...สิ่งที่พอเป็นไปได้ผมคงได้แต่พยายามโทหาเธอ...
แต่ก็อีก...ผมเกรงว่าเธอจะติดธุระ...ผมรู้สึกเกรงแบบนั้นเพียง4-5 ชม. เพราะมันทำให้ผมทำงานไม่ได้..ผมกระวนกระวายใจ
5 โมงเย็น ผมตัดสินใจใช้เบอร์โทสาธารณะกดไปหาเธอ
มีคนรับสาย...แต่ไม่ใช่เธอ
"อ่อ...ขอสายจอยคับ"...ผมพูดไปทั้งๆที่ชื่อนั่นไม่ใช่ชื่อของเธอเลย
"โทมาผิดแล้วคับ"....ปลายสายบอกผม
"แล้วใครพูดสายอยู่คับ"...ผมรู้สึกได้เสียงของผมมันสั่นเครือ
"แฟนโบว์คับ".....
.....โบว์...ชื่อคนที่ผมรัก....
ผมเอ่ยคำว่าขอโทษ..หรือขอบคุณออกไป....ผมไม่แน่ใจ..
แต่ที่แน่ๆ....
....ผมเจ็บ...ที่หัวใจ
-----------------------------
ผมรู้มานานแล้ว...เธอมีครอบครัว...
และเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์เสียแล้วด้วยสิ
เธอมีลูกชาย 2 คน
ผมคงไม่ต้องใช้ความห่วงใยกับเธออีกแล้ว...
ผมเชื่อว่าเธอมีคนที่ดูแลเธอได้ดีกว่าผมอยู่เคียงข้างเธอ
สองบรรทัดล่าสุด...ผมตัดพ้อ....คับ
ความรู้สึกจริงๆคือ...
ผมเสียใจ...ที่คนที่ยืนอยู่ข้างๆเธอไม่ใช่ผม
แต่คนที่ยืนข้างๆเธอคือคนที่ผมอิจฉาที่สุดในชีวิต
-------------------------
...สิ่งที่อยู่ในใจของผม...ไม่บอกได้ไป...
ผมหวัง...เธอคงจะรู้และเข้าใจ...
Create Date : 18 มิถุนายน 2548 | | |
Last Update : 18 มิถุนายน 2548 13:03:25 น. |
Counter : 202 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ถ้าคุณจะทำร้ายใครสักคน....อาวุธของคุณคืออะไร
ความเงียบ
สายตาเย็นชา
คำโกหก
Create Date : 15 มิถุนายน 2548 | | |
Last Update : 15 มิถุนายน 2548 23:54:25 น. |
Counter : 168 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
อยู่ไหน...อยู่ไกลเหมือนกัน
|
|
|
|
|
|
|