Group Blog
 
All Blogs
 

คำสารภาพ....






กดโทรศัพท์ไปหาเธอแต่เช้า...คำปลอบใจที่ตั้งใจจะบอกเธอ
มันพอจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นหรือเปล่า....

"ค่อยๆคิด....ผมรู้ว่าคุณทำได้"

"เชื่อแบบนั้นหรอ...เรายังไม่เชื่อตัวเราเองเลย"เธอบอกผม

น้ำเสียงจากปลายสาย....ผมพอรับรู้ได้ว่าเธอเหนื่อยล้ากับเหตุการณ์นั้นพอสมควร

"เราเชื่อ..ว่าเธอทำได้"...ผมบอกเธอพร้อมรอยยิ้ม...แต่เธอคงไม่เห็นมันหรอก



----------


เมื่อคืนก่อนเธอขับรถมาหาผม...เธอดื่มมาค่อนข้างหนัก...

ก่อนหน้านั้นเราตั้งใจจะไปดูหนังด้วยกันแต่เธอต้องไปเยี่ยมญาติเสียก่อนแต่ด้วยการจราจรเธอเลยขอมา Late

เธอขอเป็น 20.00 ....ผมยิ้มรับ...

ผมรอการติดต่อจากเธอที่บ้าน....

22.48 เธอโทมาแล้วถามว่าผมออกไปได้ไหม....

แน่หล่ะ...ผมคงไม่ยอมพลาดโอกาสแน่นอน


เธอขับรถมารับผม...ทันทีที่เปิดประตูผมได้กลิ่นแอลกอฮอล์ฟุ้ง....เธอคงดื่มมาเยอะ...

เธอเคลื่อนรถออกมาได้สักระยะเธอขับรถส่ายไปมาแล้วเธอก็จอดรถ...และกอดผม

พร่ำถามว่าผมคิดถึงเธอไหม....

"คิดถึงสิ....มากด้วย"

มันทำให้เธอยิ่งกอดผมแน่น....และไม่ปล่อย...

ผมดีใจ...ที่เธอทำแบบนั้นกับผม

ผมพยายามห้ามใจ....โชคดีที่ผมทำได้...

เราแยกกันตอน 00.20น...เธอส่งผมหน้าบ้าน


--------------------------


01.18 เธอโทมาแล้วบอกว่า"รถชน"

เธอขับรถไปชนรถคันอื่น2คันซ้อน...

โชคดีที่เธอแค่ปากแตกแต่รถเธอเสียหายมาก

คุณ(คนอ่าน)คงรู้ใช่ไหมว่าผมห่วงเธอแค่ไหน...



--------------------

ผมรู้สึกตัวตื่นอีกทีตอน06.25ผมกดโทสับไปเธอ

ไต่ถามถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่เธอเล่าให้ผมฟังไม่ละเอียดอีกครั้ง

เธอเล่าให้ผมฟังด้วยเสียงอิดโรย


------------------------------


10.23 ผมโทไปหาเธอ(อีกครั้ง)...เธออยู่ที่เกิดเหตุกับเจ้าทุกข์...และขอทำธุระเสียก่อน...ผมวางหูจากเธอ


12.30 อีกครั้ง....(ที่ผมโทหาเธอ)...ผมถามเรื่องทานอาหารเช้าและเที่ยง...เธอบกว่ายังไม่ตกถึงท้องเธอ...เธอทานไม่ลง...มึนและปวดหัวกับเหตุการณ์นี้มาก...


ผม....มีแต่คำปลอบใจที่แสนจะธรรมดา...เธออาจจะไม่รู้สึกอะไรกับคำปลอบใจที่ผมมี...



ผมอยากอยู่ข้างเธอแต่ผมไม่สามารถทำได้...สิ่งที่พอเป็นไปได้ผมคงได้แต่พยายามโทหาเธอ...


แต่ก็อีก...ผมเกรงว่าเธอจะติดธุระ...ผมรู้สึกเกรงแบบนั้นเพียง4-5 ชม. เพราะมันทำให้ผมทำงานไม่ได้..ผมกระวนกระวายใจ

5 โมงเย็น ผมตัดสินใจใช้เบอร์โทสาธารณะกดไปหาเธอ

มีคนรับสาย...แต่ไม่ใช่เธอ

"อ่อ...ขอสายจอยคับ"...ผมพูดไปทั้งๆที่ชื่อนั่นไม่ใช่ชื่อของเธอเลย

"โทมาผิดแล้วคับ"....ปลายสายบอกผม

"แล้วใครพูดสายอยู่คับ"...ผมรู้สึกได้เสียงของผมมันสั่นเครือ

"แฟนโบว์คับ".....


.....โบว์...ชื่อคนที่ผมรัก....


ผมเอ่ยคำว่าขอโทษ..หรือขอบคุณออกไป....ผมไม่แน่ใจ..



แต่ที่แน่ๆ....


....ผมเจ็บ...ที่หัวใจ





-----------------------------


ผมรู้มานานแล้ว...เธอมีครอบครัว...

และเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์เสียแล้วด้วยสิ

เธอมีลูกชาย 2 คน


ผมคงไม่ต้องใช้ความห่วงใยกับเธออีกแล้ว...

ผมเชื่อว่าเธอมีคนที่ดูแลเธอได้ดีกว่าผมอยู่เคียงข้างเธอ


สองบรรทัดล่าสุด...ผมตัดพ้อ....คับ



ความรู้สึกจริงๆคือ...


ผมเสียใจ...ที่คนที่ยืนอยู่ข้างๆเธอไม่ใช่ผม

แต่คนที่ยืนข้างๆเธอคือคนที่ผมอิจฉาที่สุดในชีวิต



-------------------------




...สิ่งที่อยู่ในใจของผม...ไม่บอกได้ไป...

ผมหวัง...เธอคงจะรู้และเข้าใจ...


















 

Create Date : 18 มิถุนายน 2548    
Last Update : 18 มิถุนายน 2548 13:03:25 น.
Counter : 160 Pageviews.  

ถ้าคุณจะทำร้ายใครสักคน....อาวุธของคุณคืออะไร






ความเงียบ


สายตาเย็นชา


คำโกหก











 

Create Date : 15 มิถุนายน 2548    
Last Update : 15 มิถุนายน 2548 23:54:25 น.
Counter : 140 Pageviews.  


อยู่ไหน...อยู่ไกลเหมือนกัน
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add อยู่ไหน...อยู่ไกลเหมือนกัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.