• song
• novel
• handmade
• series
• diary
• in my opinion

... 5 ตอนที่ผ่านมาของ "แม่ค้าขนมหวาน" ในความเห็นของข้าพเจ้า ... ออกตัวไว้เลยนะคะ ว่าเป็นคนหนึ่งที่ติดตามดูละครเรื่องนี้ แต่ความเห็นต่อจากนี้ อาจจะมีส่วนติ มากกว่าชม และเป็นเพียงความเห็นของเรา ซึ่งเป็นเพียงแค่ผู้ชมคนนึง ที่ติดตามเรื่องนี้ ตั้งแต่ได้อ่านเรื่องย่อ (ตอนที่ทราบว่าเรื่องนี้นางเอกเป็นเชอร์รี่), ตามไปอ่านนิยาย และก็ดูตอนที่เป็นละคร เพราะฉะนั้นคงไม่มีความรู้อะไรมากในแง่การผลิต หรือการตลาด อ้อ และก็อาจจะเป็นการติชม ที่ไม่ค่อยถูกเวลาไปหน่อย เพราะเรื่องนี้เพิ่งจะฉายไปได้ไม่กี่ตอนเอง แต่อดไม่ไหวค่ะ ขอนิดนึงละกัน ก่อนอื่น บอกเลยค่ะ ว่า เสียดาย เพราะใจเราตั้งความหวังกับเรื่องนี้เอาไว้ หวังว่าจะได้ดูภาพขนมไทย และการเอาขนมไทยมาเป็นจุดเด่นของเรื่อง ส่วนหนึ่งเพราะเห็นคุณจ๋า ยศสินี เป็นผู้ัจัด เราเลยคิดเองว่า เรื่องนี้ต้องไปเน้นส่วนของขนม ที่คุณจ๋าถนัดอยู่แล้วแน่ๆ เลย แต่เมื่อได้ชมแล้ว อยากบอกว่าต่างจากที่คิดไว้มากเหมือนกันค่ะ การเน้นจุดขาย ให้แสดงภาพลักษณ์ขนมไทย เราว่ามันดูดีกว่าขายความเป็นมาเฟีย หรือเจ้าพ่อมากๆ เลยนะคะ ในนิยายเนี่ย อ่านแล้วอยากเห็น "ร้านขนมหวาน" เลยค่ะ จนคิดไปว่าถ้าทำร้านดีๆ ไม่แน่อาจจะตั้งเป็นร้าน ขายกันจริงๆได้เลยนะ (หรือเราดูละครเกาหลีมากไป ที่ฉากในละคร มันจะกลายเป็นบ้านจริงๆ ร้านจริงๆ หรือสถานที่ท่องเที่ยวได้เลย) เพราะเราคิดว่ามีนิยายไทยน้อยเรื่อง ที่จะสามารถสร้างจุดขายเรื่องอื่นที่ไม่ใช่บทพ่อแง่แม่งอนของพระ-นาง (ไม่ได้ว่ามีแล้วไม่ดีนะคะ มีแล้วดี แต่อยากเห็นด้านอื่นของชีวิตบ้าง) ส่วนที่เป็นฉากบู๊นั้น เรื่องอื่นเค้าก็ทำกันตั้งเยอะแล้ว แถมตอนนี้สังคมไทย การใช้กำลัง ปืน หรืออาวุธต่างๆ ดูจะทำได้ง่ายเหลือเกิน ข่าวทุกวันนี้ ก็มีแต่เรื่องพวกนี้เต็มไปหมด บอกตรงๆ ว่าไม่ชอบค่ะ และก็ไม่อยากทำใจให้ชินด้วย... แล้วมาเจอเรื่องนี้ ที่เอะอะก็เอาปืนมาขู่ บางครั้งก็มียิงกันจริงๆ (แถมตำรวจก็ไม่จับ ดันจับด้วยเรื่องพระเอกทำอนาจาร ขอบคุณมาก...ซึ้งจริงๆ) เราคิดว่าตอนนี้คนดู น่าจะอยากดูอะไรที่มันสนุกสนาน สบายตาสบายใจ มากกว่านะคะ จุดขายอีกอย่างหนึ่งที่เราคิดไว้ก็คือ ความเป็นครอบครัวใหญ่ของใบไผ่ค่ะ แล้วก็ชีวิตบ้านสวน เย็นนี้อยากกินอะไรก็ไปหาวัตถุดิบเอาจากในสวน ในละครก็มีให้เห็นเยอะเหมือนกัน ดีใจค่ะ ที่เห็นจุดนี้ อารมณ์แบบนี้มันแทบจะหากันไม่ได้แล้วในชีวิตปัจจุบัน ที่อยากจะกินอะไรก็เดินเข้าร้านสะดวกซื้อ ... อีกเรื่องที่อยากจะติ ก็คือ ความสมเหตุสมผลของตัวละคร อันนี้อาจจะหนักไปที่คนเขียนบทนะคะ อย่าว่ากัน เพราะว่าไม่น่าจะให้นางเอกไปหาเรื่องพระเอกขนาดนี้ แถมยังเหมือนไปแย่งพระเอกมาจากนางร้ายอีก ในนิยายเนี่ย พระเอกไม่มีคู่หมั้น ไม่ได้ไปขอใครแ่ต่งงาน แต่ตามจีบนางเอกกันจริงๆ จังๆ ไม่ใช่เป็นคนหลายใจแบบนี้ นอกจากนั้นยังดูเหมือนนางเอกขี้โวยวาย ไม่มีสัมมาคารวะ เถียงและตะโกนใส่ลุง ป้า และโดยเฉพาะอานาท คุยกันอย่างกับเป็นลูกน้องนางเอกเลย มันขัดใจนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองยึดติดกับตัวนิยายมากเกินไปหรือเปล่า เวลาเอามาทำเป็นละคร ก็เลยแอบขัดใจนิดๆ (แอบเข้าข้างตัวเองนะคะ ว่าไม่ เพราะว่าตอนอ่านนิยายก็แอบขัดใจหลายส่วนเช่นกัน) ที่ว่ามาทั้งหมด ก็แค่หวังว่าจะได้เห็นพัฒนาการของละครไทยค่ะ ไม่อยากเห็นอะไรย่ำอยู่ที่เดิม ละครเรื่องนี้ก็ถือได้ว่ากล้า ที่นำเอาขนมไทยมาใส่ไว้ แต่แหม มันไม่สุดค่ะ กั๊กไว้ทำไมเนี่ย สุดท้าย...เรื่องแม่ค้าขนมหวานนี่ แม้จะติชมกันอย่างนี้ แต่ก็ติดตามชมทุกตอนไม่พลาดแน่ค่ะ จะว่าไปแล้วตัวละครที่ทำให้เรื่องนี้น่าดูที่สุด ก็คงไม่พ้นครอบครัวของใบไผ่...เรียกว่าเวลาออกมาที แย่งซีนกันน่าดู คนดูก็คุ้มค่ะ   Create Date : 28 มกราคม 2552     Last Update : 28 มกราคม 2552 12:16:50 น. Counter : 849 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• color code
• cutie materialz
• BlogGang.com