บันทึกการเดินทาง : Srinagar Adventure 2015 วันที่ 1

ตื่นนอนประมาณตี4แบบขี้เกียจสุดๆ เพราะพึ่งจะนอนได้ไม่ถึง 3ชั่วโมง เลยแต่ด้วยภารกิจครั้งนี้สำคัญนักไม่อาจอิดออดได้ งานนี้พลาดไม่ได้ โดยประการทั้งปวง เพราะต้องเดินทางไปขึ้นเครื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิ จะไปท่องโลกกะเพื่อนๆ ที่ srinagar kashmir india

นัดแท็กซี่ให้มารับ 04.30 น  จากศูนย์บริการ 1681 สะดวกมากเลย โทรไปนัดคิวตอนเย็นวานนี้ เจ้าหน้าที่รับเรื่องและบอกว่า ก่อนเวลานัดหมาย 30 นาที จะมี smsแจ้งทะเบียนรถที่จะมารับ ให้ทราบ และก็ป็นเช่นนั้น ใกล้ๆตี 5 มี sms แจ้งมา อาบน้ำแต่งตัวลงมา แท็กซี่จอดรอที่หน้าบ้านเรียบร้อย

ใช้เวลาเดินทสงประม่ณ 40 นาทีก็ถึงสนามบิน
ลงชั้น4 เข้าประตู3 จากข้อมูล เคาน์เตอร์แอร์อินเดีย อยู่หมวดอักษร W เดินเลาะเรื่อยมา ไล่จาก A B C....มันอยู่ตรงประตู10 อีกฝากของอาคารเลยพอดี



ประมาณ 7.30น. เพื่อนๆมาครบ เข้าเช็คอิน เป็นขั้นตอนที่ตนเอ็งค่อนข้างลุ้น เพราะซื้อเป็น eticket ผ่าน internet เป็นครั้งแรกกับการใช้บริการนี้ และเป็นเงินค่อนข้างเยอะกลัวว่าจะโดนเว็บหลอกลวง รู้สึกหวิวๆ ยังไงชอบกล แต่ในที่สุดก็ผ่านเช็คอินไปได้ รู้สึกโล่งเลย



กำหนดดารเดินทางวันนี้ air india flight no AI 333 เครื่องออกจากสนามบิน 8.55 น. ปลายทาง กรุงเดลี ประเทศอินเดีย ใช้เวลาเดินทางประมาณ 4ชั่วโมง ซึ่งเครื่องออกตรงเป๊ะเลย


ขณะนี้เวลา 10.34น. เครื่องบินมาชั่วโมงกว่าแล้ว ความรู้สึกเหมือนนั่งรถแล้วสตาร์ทเครื่องทิ้งไว้
ได้ยินเสียงเครื่องดังหึ่งๆ นิ่งๆ อยู่กับที่  นานๆจะมีอาการสั่นๆบ้าง น่าจะเป็นคลื่นลมปะทะ อะไรประมาณนั้น

มโนไว้แต่แรกว่าจะได้เจอแอร์โฮสเตสสาวสวยในชุดสารี่คอยต้อนรับและให้บริการ บนเครื่อง แต่งานนี้ต้องผิดหวังอย่างแรง เพราะส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย และผู้หญิง2คนในชุดสารี่ แต่วัย50อัพทั้งคู่



อาหารมีให้เลือก 2 อย่าง คือออมเล็ตกับมังสวิรัติ ส่วนใหญ่เพื่อนๆเค้าออมเล็ดกัน ตนเองอยากลองของแปลกสั่งเป็น vegetarian please น่าน.... มโนว่าน่าจะเป็นประเภทสลัดผัก ผลไม้รวม ราดด้วยซ้อสหวานมัน...ที่ไหนได้อะไรก็ไม่รู้ น่าจะเป็นมันบดใส่เครื่องเทศ ลอง2-3คำไปต่อไม่ไหว ดีที่มีหนมปังชิ้นเล็กและผลไม้ติดมาด้วย ไม่งั้นแย่แน่เรา

ประมาณบ่ายโมงเครื่องลงจอดที่สนามบินอินธิราคานธี อินเตอร์เนชั่นแนล อากาศวันนี้ทัศนวิสัยดี แดดจ้า ท้องฟ้าแจ่มใส



จุดท้าทายแรกของเราคือการเดินทางจากสนามบินไปที่พัก

กระเหรี่ยงทั้ง5เดินออกมาท่าทางเก้ๆกังๆ  พี่แขกพอจะดูออก รีบเข้ามานำเสนอบริการแทกซี่ทันที หลังจากดูชื่อที่พักและ location แล้ว 1500 รูปี มันไกลมากแกบอก ข้อมูลจาก agoda บอกว่าห่างจากสนามบินประมาณ 10 กม. แต่อาบังบอก 20 กม.  ระหว่างที่พวกเรา กำลังหารือกันอยู่ เจ้าที่สองเป็นตาลุงวัยใกล้เกษียณ นำเสนอบ้าง แบบตัดราคากันหายห่วง 900 รูปี บริการของรัฐ มั่นใจไม่มีโกง พร้อมหันไปส่งยิ้มให้เจ้าแรกแบบเยาะเย้ย บรรยากาศแบบนี้ถ้าเป็นบ้านเรา อาจมีการวางมวยกันได้ แต่ที่นี่เรื่องปกติ พวกเราตัดสินใจเอา 900 (มารู้ทีหลัง 500 คือราคาที่โดยประมาณ ถ้าเขี้ยวหน่อยจะต่ำกว่านี้)



ประมาณบ่าย 3 Toyota innova สีขาวแอร์เย็นฉ่ำ และคนขับช่างจ้อ พาพวกเราฝ่าเปลวแดดอันร้อนระอุของเมืองเดลี ไปถึงโรงแรม ที่จองผ่าน agoda ไว้

ลูกเล่นเรื่องโรงแรม คือจองที่พักที่หนึ่ง แต่พาไปพักอีกที่หนึ่ง same price same standard
ท่าทางเหมือนผู้จัดการบอกพวกเรา เอ๊าเซมก็เซม ออกอาการเซ็งนิดๆ แม่ง เอาโรงแรมหนึ่งมาลงให้
จอง แต่พาไปพักอีกโรงแรมหนึ่ง สภาพเก่าๆ ไม่เหมือนในรูปเลย ห้องน้ำต้องใช้ถังรองน้ำ
และใช้ขันตักน้ำอาบ ผ้าขนหนูเก่าๆดำๆ แข็งยังกะกระดาษทราย ชนิดไม่กล้าเช็ดหน้าเลย
หวาดเสียวพัดลมเพดานมาก เสียงดังส่ายเป็นว่าวเลย กลัวมันจะหลุดใส่หัว
ขอน้ำร้อนกินมาม่ามันยังจะมาขอคิดตังอีก...เอากะมัน..
ไม่อยากมากเรื่องพักคืนเดียว ขอมีที่ซุกหัวนอนเป็นใช้ได้

เช็คอินแล้วออกไปเดินเล่นกัน เพื่อสัมผัสบรรยากากาศแบบ walking street ของเมืองเดลี บรรยากาศช่วงบ่ายๆของเดลีวันนี้ ร้อนตับแล็บ อากาศดูแห้งๆ เหมือนมีฝุ่นหายใจไม่ค่อยออก แสบจมูกมาก ต้องใช้ที่คาดจมูก เพื่อนผู้รอบคอบ เตรียมไปด้วย ผ่านร้านค้าต่างๆ พวกจุดกำยานไว้แทบจะทุกหน้าร้าน ส่งกลิ่นคุ้งไปหมด เขาหอมกัน แต่เราจะเป็นลม



ไม่รู้ย่านนี้เค้าเรียกว่าอะไร รู้แต่ว่าคนพลุกพล่านมาก  เป็นชุมทางสถานีรถไฟคานธี มีทั้งรถไฟบนดินและใต้ดิน มีโรงแรมที่พักเยอะมาก แต่ที่แน่ๆคือเป็นย่านของคนจน หรือชาวรากหญ้าทั่วไป เดินหาร้านกาแฟไม่มี สอบถามเขาบอกว่าถ้าจะหา กาแฟกินต้อง ไปอีกประมาณ 2 ก.ม.จากนี่ ย่านคนรวย ย่านวงเวียน จะมีร้านค้า และภัตตาคารเพรียบ



ว่าแล้วพวกเราใช้บริการแท็กซี่ สาธารณะ มาที่ย่านวงเวียน ราคา150 รูปี  เดินชมร้านค้า ร้านหนังสือ และดื่มกาแฟจนเป็นที่พอใจ ได้บรรยากาศเหมือนร้านกาแฟ บ้านเรากลับคืนมา แอร์เย็นฉํ่า ที่นั่งสบาย แทบไม่อยาก ไปไหนต่อเลย ย่านนี้ผู้คนแต่งตัวดี สถานที่ดูสะอาด ดูเจริญหูเจริญตากว่าย่านรถไฟที่ผ่านมามากมาย



ได้เวลาพอประมาณ ขากลับพากันไปหา ประสบการณ์รถไฟฟ้าใต้ดิน กลับที่พัก
ระยะทาง 1 สถานี ค่ารถคนละ 6 รูปี



สถานีรถไฟ ดูทันสมัยได้มาตรฐานสากล ผู้โดยสารเยอะมาก เรื่องปกติของที่นี่
เพราะประชากรเขามากนั่นเอง ทีแรกก็พากันลังเล ว่าจะไปกันได้หรือไม่ เห็นเขาเบียดได้
พวกเราก็ เบียดได้ ขืนรอให้รถโล่งๆ ละก้อรอจนตายคงไม่ได้ขึ้น
ฉะนั้นพอรถไฟ เทียบ ชานชลาเปิดประตู ทุกคนพยักหน้าให้กันเป็นสัญญาณ....ลุย

จบวันแรกของการเดินทางลงที่เดลี เมืองหลวงของอินเดีย

Create Date : 10 ตุลาคม 2558		0 comments
Last Update : 19 สิงหาคม 2561 22:14:35 น.
Counter : 1391 Pageviews.
Share Tweet