New Anfield Stadium Tour & City Tour

เพื่อนร่วมทริปลงมาเจอกันตามนัด 06.30 แต่กว่าจะเดินทางกันได้ก็เกือบๆ เจ็ดโมง เพราะมัวแต่ชื่นชมกับอากาศอันหนาวเย็น และถ่ายรูปกัน รวมทั้งถ่ายรูปรถด้วย (เมื่อคืนมืดเลยยังไม่ได้ถ่าย) ซึ่งได้ประโยชน์มากๆตอนคืนรถ เพราะเราเช่าจาก Stansted แต่มาคืน Heathrow เจ้าหน้าที่รับคืนบอกว่ารถเรามีรอยตรงกันชนหน้า เพราะข้อมูลในระบบบอกว่าไม่มีรอย เราเลยเปิดรูปให้ดูว่า นี่ๆๆ มันมีอยู่แล้วเฟ้ย อย่ามามั่ว หมอนั่นเลยยอม บอก โอเค

เราถึงลิเวอร์พูลประมาณสิบเอ็ดโมงกว่า ดิ่งไปแอนฟิลด์เลย เข้าไปเอาบัตรทัวร์สนาม ปรากฏว่าเราเข้าใจผิดเรื่องส่วนลด คิดว่าบัตรสมาชิกหนึ่งใบใช้ลดได้ต่อการซื้อหนึ่งครั้งไม่ว่ากี่ใบก็ตาม เจ้าหน้าที่คนแรกบอกไม่ได้ต้องจ่ายเต็ม ลุงอีกคนบอกไม่เป็นไรจองมาจากต่างประเทศ แต่ให้ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ผมบอก ครับๆๆๆ

วันนี้คนทัวร์สนามเยอะมาก ออกทุกสิบห้านาทีเลย (คราวก่อนมาออกทุกครึ่งชั่วโมง) ได้เวลาเที่ยงตรง เลยให้พรรคพวกถ่ายรูปหน้าสนามกันให้เปรมปรีดิ์

นัดเจอกันหน้ารูปปั้นแชงค์ลีย์เหมือนเดิม แต่คราวนี้ให้เข้าทาง Director Box (คราวก่อนเข้าทาง Player Entrance) อ้าวคุณลุงใจดีเป็นหัวหน้าทัวร์เที่ยวนี้ด้วย แกใจดีจริงๆ มีคุณป้าคนพิการนั่งรถเข็นมากับสามี แกเข้าไปช่วยเข็นรถตลอดการทัวร์เลย

ทัวร์เริ่มด้วยการพาเราเข้าไปนั่งตรงส่วนพวกกรรมการบริหารสโมสร กับพวกบรรดานักเตะในตำนานมานั่งชมเกม ที่เราจะเห็นพวก เคนนี่ ดัลกลิช, เอียน รัช ออกจอบ่อยๆ เสร็จแล้วก็พาออกมาห้องแถลงข่าวใหญ่ ที่จะใช้เวลาเซ็นสัญญานักเตะ คนนำทัวร์อีกคนก็มานั่งอธิบายที่มาที่ไป ห้องเล็กๆที่อยู่ติดกับห้องนี้คือ Boot Room อันโด่งดังตั้งแต่อดีต แต่มาถูกรื้อเพื่อขยายเป็นห้องแถลงข่าวในยุคของราฟา

ออกจากห้องนี้ก็พาไปห้องแต่งตัวนักเตะ ผมเคยเข้ามาแล้วก็ไม่ค่อยตื่นเต้น พอดี๊เลนส์ดันเสียซะอีก (ต้องใช้โหมดแมนน่วลแทนออโต้โฟกัส) เค้าให้เวลาพอสมควรกับการถ่ายรูปกับเสื้อนักเตะ เพื่อนในกลุ่มผมสงสัยว่าเสื้อทำจากไหน รี่เข้าไปเปิดดูแล้วร้อง (ไม่รู้ดีใจหรือเสียใจ) Made in Thailand หว่ะ

เสร็จแล้วก็พาเดินผ่านป้าย This is Anfield อันนี้ต้องขอแตะอีกที แต่กรุ๊ปนี้ไม่ได้เข้าไปนั่งตรงซุ้มนักเตะ หัวหน้าทัวร์ต้อนให้ไปทาง Kop Stand เลย

เปลี่ยนคนรับผิดชอบเป็นสาว Scoucer ขนานแท้ มายืนบรรยายให้ฟังเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของอัฒจรรย์ ครบหนึ่งชั่วโมงจบทัวร์กันตรงนี้เหมือนเดิม

พากันขึ้นไปมิวเซียม ผมเดินเล่นแบบผ่านๆ ปล่อยให้เพื่อนๆชื่นชมกัน บางคนเริ่มอยากช๊อปปิ้ง อยู่ได้สักครึ่งชั่วโมงเลยลงมาที่ Club Store ซื้อกันคนละหนุนละหนับรวมแล้วร้อยกว่าปอนด์ ผมดันเสียท่าลืมขอแบบฟอร์มคืนภาษี เฮ้อ

ออกจากที่นี่ผมพาเพื่อนๆ ไปเที่ยวในเมืองแถวใกล้ๆสถานีรถไฟ Liverpool Lime Street แถวนั้นจะมี Saint George Hall. Museum ถ่ายรูปกันพอประมาณ หลายคนบอกหิวแล้ว เลยโทรถามเจ้าถิ่นคนที่ช่วยซื้อตั๋วบอลให้ อาจารย์บิ๊กเจ้าเก่า บิ๊กแนะนำให้ไปกินร้านเหมยเหมย อยู่แถว China Town (มาคราวก่อนกับครอบครัวไม่ได้ไปกิน เสียดาย) สั่งเป็นกับ บวกกับติ่มซำ (บิ๊กโทรมาย้ำว่าต้องสั่ง) ขอบอกว่าอร่อยมากๆ Recommended เลย แปดคนหมดไปเก้าสิบกว่าปอนด์

อิ่มแล้วยังพอมีแรง ไม่ง่วงกันด้วย เลยเดินย้อนไปนิดนึงแถวโบสถ์เก่า ที่เค้าเรียกกันว่า Bomb Church เพราะเคยโดนระเบิด ถ่ายรูปนิดหน่อย ใกล้ๆกันเป็นที่ท่องเที่ยวอีกแห่งที่น่าสนใจ Liverpool Cathedral เสียดายว่าเราไปเย็นมากเค้าปิดไม่ให้เข้าชม อีกทั้งเราต้องไปนอนที่ Manchester เพราะที่พักในลิเวอร์พูลคืนนี้แพงมาก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

ขับรถไปอีกเกือบชั่วโมง ไปถึงที่พักแบบมีหลงอีกนิดๆ ตรงที่หาทางเข้าไม่เจอ แต่สุดท้ายก็ได้เข้าพัก ที่ Travelodge Manchester Sport City

Create Date : 02 พฤษภาคม 2553		9 comments
Last Update : 2 พฤษภาคม 2553 12:36:55 น.
Counter : 5001 Pageviews.
Share Tweet