อุบายร้ายลวงรัก...ตอนที่ 3

ตอนที่ 3


“ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ไอ้ลูกชาย”คุณสมภพกล่าวด้วยความยินดีที่เจอหน้าลูกชายที่ไม่ได้เจอกันนาน 5 ปีเกือบ 6ปีเต็ม

“ถ้าวันหลังพ่อมาคนเดียวไม่ได้ก็ไม่ต้องมารับผมหรอกครับ ผมกลับบ้านของแม่ผมถูก”นันทภพพูดจาแดกดันพลางมองแม่เลี้ยงด้วยสายตาเหยียดๆ

“ไอ้ภพ ปากแกนี่มันจริงๆเลยนะ”คุณสมภพตวาดลูกชายด้วยเสียงอันดังก้อง จนผู้คนที่บริเวณนั้นหันมามองเป็นตาเดียว คุณนวลจันทร์ต้องรับสะกิดห้ามปรามสามีเพราะคนอย่างนันทภพต้องเจอหล่อนนี่

“คุณคะ หนูนันแกนั่งเครื่องมานานก็เลยหงุดหงิด พอมาเจอผู้คนแกเลยคันปากอยากจะกัดเล่นนะค่ะ”หล่อนพูดจาแขวะนันทภพพร้อมยักคิ้วให้อีกหนึ่งทีตบท้าย

“แกน่ะสิอีแม่มดเฒ่า แกนั่นแหละที่”นันทภพยังไม่ทันพูดจบผู้เป็นบิดารีบพูดขัดขึ้นมาก่อน ชายหนุ่มทำได้เพียงแค่ฮึดฮัดและมองแม่เลี้ยงของตัวเองด้วยสายตาเอาเรื่อง

“พอพอไอ้ภพกลับบ้านได้แล้ว ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ”คุณสมภพพูดด้วยความละอาเพราะตอนนี้คนทั้งสนามบินแทบจะไม่ขยับไปไหนนอกจากยืนดูพวกเขา เป็นอย่างนี้ทุกทีสินะ เวลาสองคนนี้เจอกันทีไรต้องมีเรื่องอย่างนี้ทุกที ไอ้ภพนี่ก็บ้าตามคุณนวลไปได้ทุกครั้ง คุณนวลก็เหมือนกันชอบทำตัวเป็นเด็ก เฮ้อ แล้วมันจะสำเร็จไหมเนี่ย

“ถ้าพ่อทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทน พ่อจะเรียกผมกลับมาทำไมถ้าพ่อต้องมาทนเนี่ยหะ”นันทภพตะโกนเสียงดัง ชายหนุ่มน้อยใจบิดาที่เอาแต่เข้าข้างนางแม่มดเฒ่า

“ก็เพราะฉันกำลังจะล้มละลายไงละ”ตอบด้วยเสียงอันดัง เขาตัดสินใจพูดประโยคนี้ออกไป ไม่เช่นนั้นแล้ว ลูกชายของเขามันคงไม่เลิกคิดว่าเขาลำเอียงเข้าข้างภรรยาใหม่แน่



บรรยากาศบนรถช่างน่าอึดอัดนักหลังจากทะเลาะกันกลางสนามบิน ก็ยังไม่มีใครพูดสิ่งใดออกมา เหมือนเป็นการทดสอบความอดทนของคนในรถ ว่าผู้ใดจะหมดความอดทนก่อน

“พ่อ ที่พ่อพูดว่าพ่อกำลังจะล้มละลาย อำใช่ไหม”ชายหนุ่มคือผู้ที่แพ้ในเกมการอดทน ถามบิดาด้วยเสียงคาดคั้น

“จริง มันเป็นเรื่องจริง เมื่อ2-3ปีที่แล้วธุรกิจบ้านเราไม่ค่อยดีเท่าไร ที่พ่อยังไม่บอกแกเพราะพ่อคิดว่าเดี๋ยวสักพักคงดีขึ้น แต่มันก็ไม่ใช่”ผู้เป็นบิดาบอกลูกชายด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย

“นั่นมันเป็นบริษัทที่แม่ผมใช้ทั้งชีวิตสร้างขึ้นมานะครับ”นัยน์ตาของนันทภพเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาเสียงที่กล่าวออกมาทั้งแหบแห้งและกลั้นลูกสะอื้นเอาไว้ในคอ

“พ่อขอโทษ”คุณสมภพกล่าวด้วยความสำนึกผิด นี่เขาเล่นแรงเกินไปรึเปล่า บริษัทตอนนี้ก็ไม่ได้ถึงขั้นร้ายแรงขนาดนั้นเพียงแต่ไม่คล่องตัวเหมือนแต่ก่อนและประสบปัญหานิดๆหน่อยๆ แต่ทำไงได้ละก็นี่เป็นแผนของภรรยาเขานี่ พ่อขอโทษนะไอ้ภพ พ่อทำเพื่อแกจริงๆนะโว้ย แกจะได้มีความสุขจริงๆไง

“แล้วพ่อจะทำยังไงต่อไป”เมื่อรู้สึกตัวว่ารถคันนี้ไม่ได้มีเขากับบิดาแค่สองคน ชายหนุ่มต้องต้องพยายามทำสีหน้าเรียบ เอ่ยถามบิดาออกไป

“พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน”คุณสมภพพูออกมาตามแผนภรรยาเป๊ะๆไม่มีขาดตกสักนิด

“แล้วสรุปนี่พ่อทำอะไรบ้างเนี่ย พ่อสนใจบริษัทแม่บ้างไหม อ๋อ คงมัวแต่สนใจ...ฮึ”นันทภพสบถออกมาแล้วมองเหยียดๆไปทางคุณนวลจันทร์

“อย่าลามปามไอ้ภพ พ่อทำแล้ว พ่อกับคุณนวลทำสุดความสามารถแล้ว”ลูกชายเขานี่มันจริงๆเลย ยังกับผู้หญิง หาโอกาสแขวะได้ตลอด

“แล้วไอ้ที่พ่อบอกว่าทำสุดความสามารถแล้วเนี่ยมันคืออะไรละครับ”ชายหนุ่มเอ่ยถามบิดาด้วยน้ำเสียงกวนๆ แต่ตานั้นกลับมองแม่เลี้ยงด้วยสายตายียวน

“ไอ้หนทางมันก็มีอ่ะนะ แต่คนที่ทำได้คงมีเพียงแกคนเดียว และพ่อก็เชื่อว่าแกคงไม่ทำแน่”คุณสมภพเอ่ยออกมาพร้อมหันไปจ้องหน้าลูกชาย

“ผมยอมทำทุกวิธีครับ ถ้ามันจะทำให้บริษัทแม่ผมยังอยู่”ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยเสียงจริงจัง

“พ่อไปปรึกษาไอ้ธรรมมา มัน...พ่อว่าแกไม่ยอมทำแน่ๆ”คุณสมภพพูดด้วยน้ำเสียงกังวลใจ

“เอ๊า ผมบอกว่าทำก็ทำสิครับ ไม่ต้องมาลี”ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบบิดาก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน


“แกต้องแต่งงานกับหนูเดียร์”

Create Date : 25 ตุลาคม 2551		3 comments
Last Update : 25 ตุลาคม 2551 7:23:04 น.
Counter : 2150 Pageviews.
Share Tweet