อยู่คลินิค...ไม่ต่างอะไรกับโจรติดคุก
เปิดหัวข้อมาล่อแหลมโดนด่ามากก.....แต่ช่างมัน.. .ก็มันเบื่อจริงๆนี่หว่า....ไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ เป็นห่วงหมา แมว ,เป็นห่วงร้านสารพัด,ฯลฯจะว่าไปแล้วก็ไม่ได้อัพบล็อกเกือบ2ปี หายไปไหนมา? ไม่ใช่ไม่อยากอัพนะ ไอ้อยากน่ะมันก็อยากอยู่ แต่มีเรื่องเกิดขึ้นเยอะเหลือเกิน ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวเลยสูญเสียอารมณ์ในการอัพ ช่างมันเถอะ ไม่อยากคิดถึง... ที่อยากมาพูดวันนี้คือ: ว่าไปวันก่อนมีหมาบีเกิลปากเน่ามาตัวนึง(หมาจริงๆ) เจ้าของเลี้ยงได้สุดยอดจริงจริ๊ง ดูแลได้ดีมากก...จนแผลมันเน่าเว่อซะขนาดนี้ ตอนแรกไม่เห็นแผลเลยเพราะมันเป็นคราบหนองๆแห้งๆปิดอยู่ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นคราบหนองธรรมดาที่ไหลออกมาจากแผลเน่าๆในปาก......แต่พอล้างๆเช็ดๆแล้ว "พระจ้าจ๊อดดด" ข้างนอกแม่มโหดยิ่งกว่าข้างในปากอีกนี่หว่า หนังเน่าเป็นแผ่นๆหลุดออกมาเป็นกระบิๆ"ปริศนาทั้งหมดไขกระจ่างแล้ว"...ข้อความนี้ผุดขึ้นในสมองหลังจากเห็นแผลเลย ถาม : ไอ้กลิ่นมหากาฬนี่มันมาจากไหน? ตอบ : จากเนื้อปากเน่ามหาศาลนี้นี่เองงงง..(กรุณาทำเสียงแบบทีวีแชมเปี้ยน)เพราะฉะนั้นที่ทำบล็อกวันนี้ไม่มีอะไรมาก อยากบอกคุณๆเจ้าของหมาทั้งหลาย ว่ากรุณาดูแลสุนัขและสัตว์เลี้ยงของท่านให้ละเอียดถี่ถ้วนหน่อย...นะครับ เพราะเจ๊คนนี้พอถามว่าทำไมปล่อยให้มันเน่าได้ขนาดนี้?เจ๊แกบอกไม่รู้เพราะฝากเค้าเลี้ยง ....เจริญ!!กว่าจะรู้ตัวก็ผอมจนมีแต่หนังหุ้มกระดูกเพราะหมามันเจ็บปาก กินอะไรไม่ได้ แถมปากก็ยังต้องมาแหว่งเสียสกุลรุนชาติไปหมดแล้วพอทำแผลเสร็จ...เชื่อมั้ย ลองเอาอาหารให้กิน มันกินยังกะตายอดตายอยากมานานแสนนานเพราะไม่ค่อยเจ็บปากแล้วถ้ามันพูดได้ก็คงจะพูดว่า "กรูหิวมานานแล้ว แต่พึ่งจะแดรกได้วันนี้เองโว๊ยยย"จบละ สวัสดี
ออกทริปครั้งแรกกับชาวหนอน
ครือ...เมื่อวันอาทิตย์ได้ไปออกทริปกับพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ(??)ที่ห้องกล้องคลับแคนหนอนของพันติ๊บมาตื่นเต้นมากกก!!! เพราะไม่เคยไปมาก่อน แถมต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 เพราะกลัวตกรถอีก...เวรแต่สุดท้ายก็ไปหวิดเกือบไม่ทัน..ตอนแรกก็นั่งตัวลีบๆบนรถ เพราะดันสะเหร่อไปคนเดียว ไม่ได้ชวนใครไปด้วยเลยแถมเห็นคนอื่นเค้า บางคนก็ไปกับครอบครัว..เอาลูกเอาภรรยา(ผบ.ทส.)ไปด้วย ส่วนบางคนก็เอาแฟนไปด้วย ส่วนบางคนก็มากับเพื่อน เป็นแก๊งค์หนุ่มๆ(หรือว่าเป็นแฟนเค้าหว่า?? สมัยนี้อะไรๆก็เปลี่ยนไป ห้ามเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นอยู่ด้วย)พอไปถึงที่ก็แวะกินข้าวกันก่อน....ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปถ่ายรูปตามอัธยาศัยผมก็ไปมั่วๆถ่ายกะเค้าด้วยเหมือนกัน แต่ก็ต้องเหงียมๆหน่อย เพราะยังตื่นสนามอยู่ ไม่เหมือนลุงๆทั้งหลายที่ดูชำนาญกันมั่กๆไปคราวนี้ได้เจอเพื่อนเก่าที่ รร.ด้วย ตอนแรกก็จำมันไม่ได้หรอก ดีที่มันมาทักก่อนเลยนึกขึ้นได้...แหม่....ไม่ได้เจอกันเกือบสิบปี หน้าตาเปลี่ยนไปแยะโดยสรุป...ทริปวันนั้นก็หนุกหนานดี ดูอบอุ่นอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะพึ่งเคยเจอกันครั้งแรก เอาไว้คราวหน้าถ้ามีอีกต้องตามไปแจมบ่อยๆซะหน่อยจริงๆก็อยากเอารูปมาแปะๆที่นี่ให้หมด แต่เพื่อเป็นการประหยัดทรัพยากร ก็เลยเอาไปแปะที่ Blog แกลลอรี่ดีกั่ว... หรือถ้าอยากดูเพิ่ม ก็ลองไปที่คลับ Canon ของห้องกล้องกันดูเอาเองละกัน ตอนนี้รูปทริปเมืองโบราณกำลังไหลมาเทมา แต่ถ้าอยากดูรูปอันสวยงามของกระผมเพิ่มเติมล่ะก็ จะทิ้งลิงค์ให้ไว้ซักหน่อยก็ได้(อ๊ะๆ...อย่าพึ่งอ้วกออกมา กลั้นไว้ กลั้นไว้)อันนี้//www.pantip.com/cafe/camera/topic/O3640275/O3640275.html#23กะอันนี้//www.pantip.com/cafe/camera/topic/O3640337/O3640337.html#13สุดท้ายนี้ ด้วยอานิสงค์ผลบุญอันประเสริฐ ก็ขอให้ลูกไก่ทุกตัวไปเกิดเป็นดาวด้วยเถิด....สาตุ๊
กลับมาแว้วว....ตามหัวใจเรียกร้อง
และแล้ว...การเดินทางออกสู่สนามรบของเดือนนี้ก็เริ่มต้นขึ้นอีกจนได้สิ่งที่พกออกมาก็มีแค่พลังใจเหี่ยวๆกับพลังสมองเท่าหางอึ่งของกระผมเท่านั้นแต่พอขับรถออกมาจากเมืองหลวงอันวุ่นวายได้สัก 2-3 วัน พอแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า....กลับรู้สึกว่า อืม..จริงๆท้องฟ้ามันก็ผืนเดียวกันนี่เนาะ ที่ กทม. มันครึ้มเมฆดำไปหมด แต่พอมาอยู่ที่นี่ มันกลับสว่างและทำให้เรารูสึกดีได้ขนาดนี้ก็เลยก้มหน้าก้มตาทำงานดุ๊กๆมาได้ตั้งหลายวัน แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า...จิ๊บเป๋งแว้ว...ลืมอัพบล็อก!!!!สัญญากะตัวเองเอาไว้ตั้งแต่ต้นเดือนแล้วว่าจะมาอัพบ่อยๆ อย่างน้อยก็ได้ระบาย และอีกหน่อยจะได้เก็บเอาไว้อ่านด้วย เผื่อจะได้ตลกตัวเองในอดีตมั่ง
ประเดิมของเล่นใหม่
อะฮะฮ่า! ในที่สุดก็ได้ฤกษ์ในการเขียนบล็อกของตัวกระผมซักกะที หลังจากที่วันก่อนหลงเข้ามาเจอว่า..อะเฮ้ย!!! เดี๋ยวนี้พันติ๊บเค้ามีของเล่นยังงี้ให้เล่นกันแล้วเหรอเนี่ย....ตอนแรกก็นึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี แต่มาคิดๆดูก็...เอาน่า เค้ามีของเล่นมาให้เล่นทั้งที เราก็เอากะเค้าซะหน่อย จริงๆแล้วกระ ผมก็อยากหาที่ๆมาเขียนระบายอารมณ์นะ(แบบว่าโรคจิตเล็กๆ) เพราะช่วงนี้รู้สึกทำงานแล้วรู้สึกเครียดเหลือเกิน....จะอะไรซะอีกล่ะ ก็เรื่องผู้ร่วมงานของกระผมนั่นแหละ เกิดมาไม่เคยรู้เลยนะเนี่ย ว่าในโลกนี้จะยังมีคนที่แบบ...แบบ....เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่นได้ซะขนาดนี้ (นึกว่ามีแต่นักการเมื่องเท่านั้นที่ทำได้))))อ่า...ยิ่งพูดยิ่งเครียดจนอยากจะลาๆออกจากบริษัทแล้วมาเปิดคลินิคเองซะเลย จะได้เป็นเจ้านายของตัวเอง แต่ก็อย่างว่าอ่ะ.....กระผมมันยังขาดแคลนทุนทรัพย์มาลงทุนเปิดกิจการของตัวเองอยู่ มันก็เลยต้องทนๆต่อไปช่วงนี้รู้สึกว่าฝนจะตกกันบ่อยเหลือเกิน ทำให้เกิดสภาวะดินฟ้าอากาศไม่เหมาะต่อการออกไปถ่ายรูปข้างนอก (จริงๆแล้วขี้เกียจอ่ะ นอนดีกั่ว ฮ่าๆๆ) ช่วงปลายเดือนนี้ ห้องหนอนเค้าจัดทริปไปเมืองโบราณที่สมุทรสาคร ไปลงชื่อไว้ละ กะว่าจะไปออกทริปกับเพื่อนๆพี่ๆห้องกล้องซะหน่อย หลังจากที่แอบอ่านเป็นผีมานาน จะได้ฝึกถ่ายๆโดยมีพี่ๆเซียนๆทั้งหลายช่วยดูให้ได้ด้วย....เมื่อเย็นคุย msn กับเพื่อนที่ไปเรียนต่อที่อังกฤษนึกว่ามันจะโดนระเบิดไปกะเค้าด้วยรึเปล่า ปรากฏว่า ยังปลอดภัยดีอยู่ แต่ออกไปไหนนอกบ้านไม่ได้เลย ตำรวจเต็มไปหมด เห็นมันบอกว่าเมื่อวานยังไปอยู่เลย ไอ้สถานีรถไฟที่โดนระเบิดไปน่ะ เสียวมากๆคิดแล้วก็โมทนาสาธุ บอกมันไปว่ารีบๆกลับมาเมืองไทยเห๊อะ เรียนจบแล้วยังจะอยู่เที่ยวต่อ โดนระเบิดไปมันจะไม่คุ้มต่อไป...อ่า..พรุ่งนี้....เอ๊ะ ต้องวันนี้สิ ตอนเช้าต้องไปทำงานที่ชลบุรีอีก ช่างน่าเบื่อเหลือเกินจะรีบกลับก็ไม่ได้เพราะลูกชายลูกค้าติดแร็กน่าร็อก มาตะแง้วๆขอบอทตั้งกะเดือนที่แล้ว ยังไม่ได้เอาไปให้เลย ไอ้เราก็เลิกเล่นไปนานแล้วด้วยนี่สิ จำไม่ค่อยได้ว่าไปเก็บซุกๆไว้อยู่ส่วนไหนของเครื่อง เดี๋ยวคงต้องไปคุ้ยๆดูไม่รู้จะเขียนอะไรต่อแล้ว แถมพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าอีก เอาเป็นว่า ถ้าแป็นไปได้ก็จะมาเขียนต่อก่อนออกต่างจังหวัดยาวช่วงอาทิตย์หน้าก็แล้วกันนะขอรับ