|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
น้องเซนของแม่
"น้องเซนของแม่"
กลางเดือนกันยายน 2551 เพิ่งรู้ตัวว่าประจำเดือนไม่มาได้เดือนกว่า ๆ แล้ว แต่ก็มิได้นำพา ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า.. เพราะเป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่เคยเป็นปกติอยู่แล้ว ก็ยังคงเริงร่า ออกกำลังกาย ปั่นจักรยานครั้งละ 40 นาที กระโดดบอดี้คอมแบท ตีเข่าข้างละ 50 ครั้ง....ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ไม่รู้ว่าเทวดาตัวน้อยของแม่ได้ถือกำเนิดขึ้นในท้องของแม่แล้ว...
6 สัปดาห์ผ่านไป สามีบอกว่า "พอเหอะคุณ งดออกกำลังก่อนได้ไหม ไปตรวจให้แน่ใจก่อนดีกว่านะ" อืม..ก็ได้...แล้วหลังจากนั้นอีก 2 สัปดาห์ก็ไปตรวจเพราะมันปาเข้าไปตั้ง 2 เดือนแล้ว ค่อนข้างจะมีนัยสำคัญ...
"ตั้งครรภ์แล้วนะคะ" ได้ยินคำนี้ จึงได้รู้ว่า...ยิ้มเต็มหน้า...มันเป็นอย่างไร รู้สึกว่าตัวเองยิ้มกว้างที่สุดแล้ววันนี้...แปลกดีนะ...ทั้งที่ไม่ได้ตั้งตารอ ไม่ได้อยากมีเจ้าตัวเล็กมากมายเท่าไร มีก็ได้ ไม่มีก็ได้สำหรับเรา...แต่ทำไมวันนี้มันถึงยิ้มกว้างได้ขนาดนี้ ทำไมหัวใจมันพองโตคับอกได้ขนาดนี้...มหัศจรรย์จริง ๆ
ตอนที่เริ่มตั้งท้องอ่อน ๆ (ยังไม่รู้ตัว) เกิดสิ่งดี ๆ ขึ้นกับเราและสามีหลายอย่าง เราได้เรียนภาษาญี่ปุ่นฟรี ๆ จากที่ทำงานโดยไม่มีข้อผูกมัดใด ๆ สามีได้งานดี รายได้เยี่ยม !!!! ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ทั้งหมดนี้แม่ขอยกความดีให้เทวดาน้อยของแม่
หลังจากนั้นก็ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แพ้ท้องนิดหน่อย แค่ 2 สัปดาห์ สาเหตุนี้แหละ น้ำหนักจึงได้ เพิ่ม..เพิ่ม..แล้วก็เพิ่ม..หึหึ..เดือนละ 2 กิโลเป็นอย่างต่ำ ท้องโตขึ้นเรื่อย ๆ ตอนที่ท้องได้ 6 เดือน ใคร ๆ ก็คิดว่าใกล้คลอดแล้ว นับผิดรึเปล่า...เปล่าเลย..ไม่ผิดเลย ท้องใหญ่โตจริง ๆ
แต่ถึงท้องโตอย่างไร ก็ไม่เคยอู้งาน ยังทำงานปกติ ทำงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ในส่วนที่มั่นใจว่าไม่มีอันตราย เพราะอยากคลอดเองตามธรรมชาติ....และอยากใช้เวลา 3 เดือนของการลาคลอดอยู่กับลูกให้นานที่สุด..
ในที่สุด..1 สัปดาห์ก่อนคลอดก็รู้สึกว่าเดินไม่ค่อยไหวแล้ว เวลานั่งแล้วลุกลำบากเหลือเกิน (ก็แน่ละซิ..ต้องแบกรับน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น 20 กิโล หรือ 50 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักเดิม) จึงลาคลอด
ก่อนคลอดอัลตร้าซาวน์ดูอีกครั้ง..โห..น้ำหนักของลูก 3300 กรัมแล้ว..แล้วแม่ตัวแค่นี้ จะไหวมั๊ย...จึงได้นัดคุณหมอให้ผ่าคลอด เลือกวันพฤหัสที่ 11 มิ.ย. แต่คุณหมอให้แอดมิตเช้าวันที่ 10 มิ.ย. เพราะกลัวว่าจะจองห้องพิเศษไม่ได้ แต่เอาเข้าจริง...ลูกแม่อยากกำหนดชะตาชีวิตเอง ไม่ยอมให้ใครกำหนด..เลยให้แม่มีมูกเลือดโดยที่ปากมดลูกไม่เปิดสักเซนต์ สรุปคุณหมอให้ผ่าคลอดตอน 4 ทุ่ม
นอนรอเวลาอย่างใจสลาย...กลัวมากกกกกกกกกก...มากที่สุดแล้วสำหรับชีวิตนี้..สำหรับคนที่ไม่เคยกลัวอะไรอย่างเรา ..ก๊ากกกกกก....
4 ทุ่ม บุรุษพยาบาลเข็นรถมา โอยย...กลัวมากทำไงดี ทำใจดีสู้เสือ..บอกตัวเองว่า..ในเวลาอย่างนี้ไม่มีที่ไหนที่จะปลอดภัยไปกว่าที่นี่อีกแล้ว อดทนอีกแปป..ก็จะได้เจอหน้าลูกแล้ว
วันพุธที่ 10 มิ.ย. 2552 เวลา 4 ทุ่ม กว่า ๆ แม่ได้ยินเสียงร้องของเด็กชายคนหนึ่งซึ่งแม่ได้ตั้งชื่อไว้ให้แล้ว ...คุณหมอพาเด็กชายคนนั้นไปล้างตัว ห่อตัวแล้วพามาหอมแก้มแม่...น้ำตาไหลเมื่อได้เห็นหน้าเด็กชายหน้าตาจิ้มลิ้ม ตัวสีชมพู...."น้องเซนของแม่"

Create Date : 31 มีนาคม 2553 |
|
13 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2554 11:00:59 น. |
Counter : 2479 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: แม่น้องกะทิ IP: 112.142.46.50 31 มีนาคม 2553 14:33:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้องดาวแม่น้องเมษเองจ้า IP: 118.175.16.2 31 มีนาคม 2553 14:39:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจน (jeko) IP: 112.142.81.47 31 มีนาคม 2553 14:39:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่กบ IP: 58.137.51.18 31 มีนาคม 2553 15:35:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้าปอจ้า IP: 203.149.56.170 31 มีนาคม 2553 15:54:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ไทโย IP: 118.172.68.147 27 เมษายน 2553 17:30:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อน้อนเซ็น IP: 203.156.186.240 8 ธันวาคม 2553 16:57:41 น. |
|
|
|
| |
|
|