เมื่อก่อน...วันนี้...พรุ่งนี้และวันต่อๆไป เมื่อก่อน...ฉันเคยคิดว่าฉันรักเธอมาก เมื่อก่อน...ฉันเคยคิดว่าคงขาดเธอไม่ได้ เมื่อก่อน...วันที่ไม่เจอเธอมักจะกระวนกระวาย เมื่อก่อน...จะทำอะไรก้อนึกถึงแต่หน้าเธอ เมื่อก่อน...จะห่วงความรู้สึกของเธอเปนคนแรก เมื่อก่อน...อยากจะเปนคนดี เพียงเพื่ออยากให้เธอมาสนใจกันบ้าง แต่ไม่เลย ไม่เคย เมื่อวาน...เธอบอกกับฉันว่าฉันเปนคนดี ดีเกินไปเสียด้วยซ้ำ เมื่อวาน...เธอบอกให้ฉันตัดใจซะ ลืมเธอไป เมื่อวาน...เธอบอกว่า คนดีๆกว่าเธอมีเยอะแยะไป เมื่อวาน...เธอบอกว่าขอโทด เพื่อให้เรื่องมันจบแค่นี้ เมื่อวาน...ฉันไม่เข้าใจว่าเธอหาเหตุผลมามากมายเพื่ออะไร แค่บอกว่าฉันไม่ใช่เรื่องก้อจบ ฉันเข้าใจ.. เมื่อวาน...เธอทำเฉยชา ไม่มีเหลืออีกแล้วแม้แต่ความเปนเพื่อน เมื่อวาน...ฉัน ฉันเสียใจมาก มากจนไม่อยากทำอะไร วันนี้...ฉันจะร้องไห้หรือเสียใจให้เธอเปนวันสุดท้าย วันนี้...ฉันจะรักเธอเปนวันสุดท้าย วันนี้...ฉันจะไม่จำอีกว่าเคยโดนอะไรมาบ้าง วันนี้...ฉันจะไม่หลงงมงายอะไรอีก วันนี้...ฉันจะไม่หวังลมๆแล้งอีกต่อไป วันนี้...ฉันพอแล้ว ฉันเหนื่อยแล้วกับความรัก วันนี้...ฉันจะไม่เชื่ออีกแล้ว ว่าทำอย่างใดต้องได้อย่างนั้นกลับคืน วันนี้...ฉันเริ่มหมดศรัทธาในความรัก พรุ่งนี้...ฉันจะเปนคนใหม่ พรุ่งนี้...ฉันจะอยู่เพื่อตัวของฉันเอง พรุ่งนี้...ฉันจะรักตัวเองมากกว่าที่เปนอยู่ พรุ่งนี้...ภาพเธอจะเปนแค่ความทรงจำ พรุ่งนี้...ฉันจะไม่รักเธอ ไม่รักเธอ ไม่รักเธอ.. พรุ่งนี้...จะเลิกสนใจเกี่ยวกับเรื่องเธอ ในทุกๆเรื่อง พรุ่งนี้...จะเลิกเปนห่วงเปนใยเธอ พรุ่งนี้...จะเปนวันสุดท้ายที่จะมองหาเธอ พรุ่งนี้...จะเปนวันสุดท้ายที่ถามหาเธอ วันต่อๆไป...คนที่รักเธอคนนี้จะเปนแค่คนที่เคยแอบรักเธอ วันต่อๆไป...ฉันจะรักคนอื่นให้เท่ากับหรือมากกว่ารักเธอ วันต่อๆไป...ฉันจะต้องเดินไปข้างหน้าพร้อมกับเจออะไรใหม่ๆ วันต่อๆไป...หากเราบังเอิญพบกัน แค่อยากให้เธอทักทายในฐานะเพื่อนเก่า วันต่อๆไป...ฉันคงรู้จักรักใครๆ และก้อคงมีคนที่เค้าก้อคงรักฉันบ้างเหมือนกัน วันต่อๆไป...ความรักสำหรับฉัน มันก้อคงจะเปนสิ่งสวยงามมากกว่านี้ เพียงเพราะอารมณ์มันเผลอไป ที่ในวันนั้น จึงทำให้ในวันนี้ ไม่เหลืออะไรเลย...????? **จากตัวเองถึงตัวเอง เจ้าหัวใจ เราขอโทษที่ทำให้เจ้าต้องเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่า เรามันไม่เคยจำ เราขอโทษ ต่อจากนี้จะรักใครเราจะดูให้ดี เจ้าจะได้ไม่เจ็บอย่างที่เคยมา**   Create Date : 06 กันยายน 2553     Last Update : 6 กันยายน 2553 20:46:49 น. Counter : 313 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ไม่พร้อมที่จะก้าวไปด้วยกัน...แล้วมารักกันทำไม ถ้าถามว่ามีส่วนประกอบใดบ้าง ที่คนสองคนต้องนำพามันไป เมื่อความรักได้ออกเดินทาง เพื่อเป็นตัวช่วยให้ความรักไปถึงฝั่งโดยสวัสดิภาพ ต้อง...เข้าใจในตัวตนของกันและกัน ต้อง...เชื่อมั่นในกันและกัน ต้อง...ไว้วางใจ ให้โอกาส ให้อภัย ให้ใจกันและกัน ต้อง...พร้อมที่จะรัก ที่จะผูกพัน พร้อมที่จะเป็นส่วนหนึ่งส่วนเดียวกัน แต่เมื่อคำตอบของเรากลับไม่ตรงกับเขา กลับคิดคนละอย่าง กระทำคนละแบบ มีทัศนคติในการนำพาความรักออกเดินทางแตกต่างกัน ส่วนประกอบของเขาคือ รักกันไม่ต้องจุกจิกเรื่องมาก เจอบ้างไม่เจอบ้าง โทร.คุยไม่ต้องมาก โทร.ทีก็คุยกันสั้นๆ ไม่อยากให้มายุ่งก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว ห้ามวุ่นวายเซ้าซี้ถามนู่นถามนี่ ดูๆไปแล้วเขาก็เหมือนคนไม่พร้อมจะมีความรัก แค่เอาคนรักเป็นไม้ประดับ เป็นของสวยงามที่เอาไว้แค่ดูเล่น แต่ไม่ได้ลึกซึ้ง ไม่ได้ผูกพัน ไม่ได้จริงจังที่จะทำความเข้าใจ เป็นเสียอย่างนี้แล้วจะมารักให้เสียเวลาส่วนตัวไปทำไม ทำไมไม่ไปสร้างโลกส่วนตัวให้สวยงาม โดยไม่ต้องมีเรามาเป็นส่วนเกินอย่างเช่นทุกวันนี้ ในเมื่อไม่พร้อมจะมีกันและกัน ไม่พร้อมจะแชร์พื้นที่ให้อีกฝ่าย เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งส่วนเดียวกัน ก็ไม่ต้องให้อีกฝ่ายถลำลึกรักมากไปกว่านี้ มันไม่แฟร์สำหรับคนที่พร้อมจะรักเอาเสียเลย หากทัศนคติไม่ตรงกันตั้งแต่เริ่มแล้ว คงเป็นเรื่องยาก ที่จะนำพาความรักไปให้ถึงฝั่งได้ ไม่พร้อม... ก็ควรกลับไปยังจุดเริ่มต้น ของตัวเองจะดีกว่าไหม ไม่พร้อม... ก็ไม่ควรจะมีใครมาเป็นส่วนเกิน ของชีวิตอีกต่อไป เพราะคนที่กำลังเป็นส่วนเกินนี้ ก็ไม่อยากเอาชีวิตเข้าเสี่ยง กับคนที่จับมือแล้วไม่มั่นใจ กอดแล้วไม่อบอุ่นปลอดภัย ในระหว่างการเดินทาง   Create Date : 18 กรกฎาคม 2553     Last Update : 18 กรกฎาคม 2553 19:24:04 น. Counter : 284 Pageviews.   3 comment Share Tweet

รัก คือปล่อยให้ใช้ชีวิตลำพังใช่ไหม เมื่อคนสองคนตัดสินใจ มอบความรักให้กันและกันแล้ว ใช้ชีวิตคือใช้แบบคู่ ใช้แบบมีคนเคียงข้างกายเคียงข้างใจ ห่างก็ต้องห่วง ไม่ทำให้คนรักของเราต้องรู้สึกว่า ความเหงา โหดร้ายอย่างไร แต่กฏเกณฑ์ความรักมันก็ไม่แน่นอนเสมอไป ใครหลายคนจึงเป็นทุกข์เพราะรักไม่ได้ดั่งใจ ใครหลายคนจึงน้อยอกน้อยใจที่มีความรักทั้งที คนรักก็ปล่อยให้ใช้ชีวิตตามลำพัง หากเรากำลังเป็นหนึ่งในหลายคนนั้น กำลังสับสนว่าชีวิตที่มีใครสักคนเรียกว่าคนรัก เขาเป็นคนรักของเราจริงๆ หรือเปล่า ทำไมเขาถึงใจร้ายปล่อยให้เราเดินทางอยู่เพียงลำพัง ทำไมเขาไม่ค่อยเอาใจใส่ ทำไมเขาไม่ดูแลกันและกันมากกว่านี้ ความรักเติบโตได้เหมือนต้นไม้ สูงใหญ่ แข็งแกร่ง ถาวร แต่หากขาดน้ำหล่อเลี้ยง ค่าความหมายของมันก็เป็นได้แค่ ต้นไม้ที่อับเฉา เหี่ยวแห้ง แล้วก็ตายลงไปในที่สุด หากเขารับรู้ความรู้สีกนี้บ้างว่า คนรักของเขากำลังต้องการน้ำหล่อเลี้ยง กำลังต้องการความรักความเอาใจใส่ อย่างน้อยๆ ได้อยู่ใกล้ๆ ให้รู้สึกอุ่นใจ ให้รู้สึกว่าคำว่า เรา มันมีความหมายเพียงใด หากเขายังไม่ยอมรับรู้ ไม่ยอมเป็นส่วนหนึ่งส่วนเดียวกัน เราคงต้องนั่งคิดทบทวนแล้วว่า เราต้องการการอยู่รอดทางใจหรือเปล่า หรือเราต้องการเป็นทุกข์กับความต้องการ ที่นับวันจะเพิ่มมากขึ้น มากขึ้น และมากขึ้น ลองหาคำตอบที่ดีที่สุดให้แก่ตัวเอง หาให้เจอ บางทีเราอาจค้นพบว่า เขาอาจทำร้ายจิตใจ แต่เราต้องไม่ทำลายหัวใจตัวเอง   Create Date : 12 กรกฎาคม 2553     Last Update : 12 กรกฎาคม 2553 9:24:59 น. Counter : 229 Pageviews.   3 comment Share Tweet

นี่แหละ...ความรัก อย่าฝืนใจรัก ถ้ามันไม่ใช่... ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะคบกับใครสักคน เพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน อย่าเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้เขามารัก เพราะจะทำได้ไม่นาน วันหนึ่งคุณจะรู้สึกเหนื่อยเพราะความรักที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง อย่าหลงไหลในรสชาติของความรักจนลืมชีวิตประจำวันของตัวเอง หรือสูญเสียความเป็นส่วนตัว คนที่พร้อมจะอยู่กับคุณ โดยที่คุณไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิต คนที่พร้อมจะเดินหน้าเมื่อคุณเดินหน้า คนที่พร้อมจะเดินถอยหลังไปกับคุณ คนที่ไม่ยอมให้คุณเดินตามหลัง ขอเพียงเดินข้างกัน คนที่ไม่บังคับให้คุณทำอะไรในแบบที่คุณไม่ชอบ คนที่ไว้ใจ ให้อภัย ให้โอกาศ ซื่อสัตย์และให้เกียรติคุณ ...นั่นแหละคือคนที่รักคุณจริง... จงถนอมคนเหล่านี้ไว้ อย่าปล่อยให้เขาไปจากคุณ เพราะคุณจะเสียใจ หากเขาเปลี่ยนไปหยิบยื่นความโชคดี ที่ควรจะเป็นของคุณไปให้คนอื่น จงเชื่อในพรหมลิขิต จงเชื่อใจเหตุการณ์ที่นำพาความรักมาให้ อย่าบอกว่าไม่รัก ถ้าไม่สามารถสบตาเขาอย่างบริสุทธิ์ใจได้ อย่าบอกว่ารัก ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล้ๆ อย่าบอกว่าไม่คิดถึง ถ้าหัวใจไม่อาจลืม อย่าปล่อยให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราหลุดลอยไป ลองคุยกันมากขึ้น รับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วยใจ จะทำให้เรารู้ว่า เราโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้รู้จักความรัก อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งมีน้ำตา ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งกำลังหัวเราะ อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งพูด ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการฟัง ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน อย่าให้ใครคนใดคนหนึ่งหยิบยื่น แต่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการ ความรักเป็นเพียงสายใยบางๆ ที่มันถูกหล่อหลอมขึ้นจากความรู้สึกต่างๆ ทั้งความอาทร ห่วงใย ห่วงหา คิดถึง ความอดทนจะทำให้อุปสรรคต่างๆผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ความพยายามจะทำให้เราสองคนยังอยู่ ความไว้ใจจะทำให้ความรักของเรามั่นคง ความเสมอต้น...และเสมอปลาย...จะทำให้รักของเราสวยงาม และสุดท้ายความรักจะก่อตัวขึ้นเป็นความผูกพัน สิ่งเหล่านี้จะเป็นสายใยบางๆของความรัก กลายเป็นเชือกเส้นหนา ที่ผูกคนสองคนไว้ด้วยกัน มันจะเป็นเชือกที่มัดเราไว้ด้วยกัน เป็นเชือกที่ทำให้เราไม่อึดอัดและเราจะไม่ดิ้นรน... ที่จะพยายามหลุดออกจากเชือกเส้นนี้ เมื่อได้เจอความรักที่ดีแล้ว จงทำให้เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว อย่าปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว อย่าปล่อยให้เขาเดียวดาย คิดถึงสิ่งดีๆ ที่เราเคยมีให้กัน อย่าลืมวันแรกที่เรารู้สึกกับคนๆ นี้ เขาเป็นคนที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเรา พยายามรักษาเขาไว้ เพราะเมื่อเขาหลุดลอยไปแล้ว เราจะไม่สามารถเรียกความรู้สึกต่างๆกลับมาได้อีก เหมือนเวลาที่ไม่สามารถเดินย้อนกลับ เพราะน้อยนัก...ที่ถนนสายเดิมยังคงสภาพ เพื่อรอให้คุณเดินย้อนกลับมา   Create Date : 29 พฤษภาคม 2553     Last Update : 29 พฤษภาคม 2553 10:04:06 น. Counter : 266 Pageviews.   7 comment Share Tweet

เหนื่อยแต่ก็ยินดี แม้การได้รักใครสักคน จะทำให้ชีวิตเราหนักขึ้น แต่เราต่างเต็มใจและยินดีแบกรับเอาไว้ ถ้าบนความเหนื่อยล้ามีความชื่นใจที่คุ้มค่า ดีกว่าอยู่อย่างเบาสบาย แต่ไม่มีจุดหมายปลายทาง เพราะความรัก ทำให้เราต่างต้องแบกรับกันและกัน จึงมีบ้างที่เราต่างก็อารมณ์เสีย และเห็นอีกฝ่ายเป็นที่ระบายเพราะลืมตัว จนคิดไปว่าถ้าไม่มีเขาชีวิตเราคงเบาลง หลายครั้งในวันที่ฉันบอกตัวเองว่า ฉันเหนื่อยเหลือเกิน... อยากวางหัวใจของอีกคนไว้กลางทาง แล้วเดินไปคนเดียวอย่างเห็นแก่ตัว และฉันเองก็รู้ว่า อีกฝ่ายก็รู้สึกแบบนี้บ้างในบางวัน แต่เราก็ไม่เคยทำแบบนั้นจริงๆ สักที แม้บางก้าวที่เราเดินไปด้วยกัน จะหลีกเลี่ยง ความทุกข์ ความท้อ และความไม่แน่ใจไปไม่ได้ ทุกครั้งที่คิดจะวางเพราะความเหนื่อยล้า แต่ไม่ใช่เพราะว่าหมดรัก ฉันจะคิดเสมอว่า "ถ้าต้องเดินไปคนเดียว ฉันจะทนความหนาวเหน็บ บนหนทางข้างหน้าได้หรือเปล่า แล้วจะมีหัวใจใครในโลกนี้ ที่พอดีกับชีวิตเราเท่ากับเขาอีก"   Create Date : 25 พฤษภาคม 2553     Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 21:07:32 น. Counter : 217 Pageviews.   1 comment Share Tweet