• กลอน ......กวี ชุ่ยๆ..
• นิราศ ร้างแรมรอน ฯ
• กลอนธรรมะ
• การเมือง....... กวี

ของขวัญจากสุดที่(จะ)รัก ไปไงมาไงก็ไมรู้ แล้วจู่จู่ก็ตูมตามในยามเหงา เสียงหัวใจก้องกึกระทึกไม่เบา แทบสิ้นเงาสิ้นใจในเสียงดัง เร่งหากี่เร่งหา หลายเวลามิเคยพบสบใจหวัง ภาพคนล้มคนตายเมืองพ่ายพัง ใครชิงชังอะไรกับใครนัก พูดจากันไม่เป็น เอาแต่เล่นแต่ปองในของหนัก มิเคยหยุดผันผ่อนหยุดนอนพัก เช้าเป็นชักข่าวพาดอุจาดใจ แด่มือระเบิดทั้งหลาย ด้วยความรัก ................................... ลานเทวา   Create Date : 09 มกราคม 2550     Last Update : 9 มกราคม 2550 11:20:32 น. Counter : 813 Pageviews.   0 comment Share Tweet

พอเถอะ ! อมนุษย์ ? บ้านนี้เมืองนี้ คงจะยากหาดีที่เป็นสุข ยังแต่คอยเผาผลาญรานรุก ปั่นปลุกเดือดดงแดนดิน สมานฉันท์กันไม่เป็น ยังแต่เข่นฆ่าข่มให้ล้มสิ้น ยังแต่คอยเฉือนเชือดเลือดริน ให้ชีวินชีวาลาลับ ที่เหตุกี่การณ์ที่ผ่านพบ มิอาจลบเลือนในใจสดับ กี่ร่างร่วงล้มถมทับ ย่อยยับในห่วงหาอาลัย กี่ถ้อยคำเพรียกที่เรียกร้อง กี่ทำนองน้ำตาที่บ่าไหล กี่ความโศกความเศร้าที่เผาใจ กี่หมองไหม้อาดูรมิสูญสิ้น พอเถอะ ! อมนุษย์ ? เลิกยื้อยุดชีพประชาอย่างบ้าบิ่น เลิกทำร้ายทำลายแผ่นดิน เลิกพล่าผลาญชีวินบริสุทธิ์ บ้านนี้เมืองนี้ หรือไม่มีที่ท่าว่าจะหยุด รึนี่ ! ไม่ใช่เมืองพุทธ จึงยื้อยุดตามแต่พอใจ ............................................. ลานเทวา   Create Date : 09 มกราคม 2550     Last Update : 9 มกราคม 2550 11:12:40 น. Counter : 366 Pageviews.   1 comment Share Tweet

สงบไม่เป็น บ้านเมืองเคืองใจใดหวัง ที่ยินดังคือเสียงระเบิด เพลิงเปลวเลวทรามแลงามเลิศ ดีชั่วที่เกิดรึธรรมดา สงบกันไม่เป็น จะร่มเย็นกระไรหา อำนาจวาดราคา เอ็งข้ามิลงรอย หวาดหวั่นกันไปสิ้น แผ่นดินจึงด่างพร้อย เฝ้าฝันวันรอคอย ประดิษฐ์ประดอยเพียงมายา ที่สุดก็ไม่สุด มิอาจหยุดการเข่นฆ่า มิเคยจำคำศาสดา อวดอ้างค่าเพียงคำภีร์ เปลวเพลิงจึงเริงรุก สิ้นความสุขไปทุกที่ ซึมซับแต่อัปรีย์ ก่อกาลีให้แผ่นดิน ..............................ลานเทวา ยังไม่สิ้นโศกสลด ความรันทดก็มาย้ำให้ช้ำจิต คนเราต่างตระหนักรักชีวิต ไยจึงคิดมิชอบลอบทำลาย อยากสงบก็มิสุข เสียงที่ปลุกนั้นเกินวาดสุดคาดหมาย แลสะท้อนร้อนรุกไปทุกภาย น้ำตารายรินซบกลบแผ่นดิน เถอะกิเลสตัณหา ไยสูบค่าความเป็นคนให้หม่นหมิ่น ไยถึงสร้างความด่างพร้อยรอยมลทิน ไยกัดกินความปรองดองครรลองธรรม เราท่านก็ชีวิต มิอยากคิดว่าใครจะใฝ่ต่ำ หากชั่วดีชี้ผ่านการกระทำ ที่ระยำเพราะเหตุใดถามใจดู ................................ ลานเทวา ความทุกข์ร้อนย้อนย้ำให้กล้ำกลืน หาใดชื่นเชยชมให้สมหวัง ปลุกปั่นป่วนทุกสิ่งให้ชิงชัง บ้านเมืองพังพับพ่ายให้อายใจ เพราะมิอาจดับเพลิงไฟในใจจิต จึงความคิดร้อนเร่าที่เผาไหม้ ความสงบในชีวิตแลผิดไป ความบรรลัยจึงจึงประจักในมรรคา กี่ปีเคลื่อนกี่เดือนคล้อยใช่ลอยลับ กี่หวนกลับในคืนวันล้วนปัญหา สารพันเหตุการณ์ที่ผ่านตา ไม่รู้ว่าจะแก้แง่ใดทัน จะต้องสูญต้องหายตายเท่าไร จึงจะได้ที่ปองครรลองฝัน ต้องผลาญเผาเท่าไรในคืนวัน จึงจะได้สมานฉันท์รักแผ่นดิน ลานเทวา...........   Create Date : 09 มกราคม 2550     Last Update : 9 มกราคม 2550 11:03:49 น. Counter : 354 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ปลดปล่อย ๑+๒ ***ปลดปล่อย*** ปลดปล่อยเถอะปลดปล่อย เพื่อเรียงร้อยหนทางใหม่ เปิดช่องให้ผองไทย เอาประชาธิปไตยคืนชาวชน พอเถอะทหารเฒ่า พอเถิดเจ้าในเหตุผล อย่าฝืนข่มขืนคน อย่าหยามปล้นประชาธิปไตย สับสนแลสับสน กี่เรื่องวนใช่เรื่องใหม่ กี่ครั้งหวังกันไป กี่โปรงใสที่มืดมน ปลดปล่อยเถอะปลดปล่อย อำนาจถ่อยที่เบือนหน เสรีภาพซาบกมล ประชาชนเป็นใหญ่ในแผ่นดิน ปลดปล่อย 2 หยุดเถอะทหารเฒ่า ประชาธิปไตยใช่ของเจ้าไยข่มเหง หยุดความหลงเมามัวของตัวเอง หยุดละเลงข่มขืนประชาธิปไตย หยุดเจ้ากี้เจ้าการ หยุดสันดานเคลือบแคลงที่แฝงใหม่ หยุดข้ออ้างพร่ำเพรื่อทำเพื่อใคร หยุดหัวใจซ่อนเล่ห์เพทุบาย สีมันเปลี่ยนเวียนสี ย้อมกี่ทีก็ตกเกินยกหมาย จะเชิดใดไหวรับน่าอับอาย ความกระหายนั้นหรือแลลือล้น ปลดปล่อยเถอะปลดปล่อย อำนาจถ่อยที่เคลื่อนอยู่เกลื่อนก่น คืนอำนาจแด่หล้าประชาชน ให้เขายลเขาสร้างทางเขาไป อย่ามัวหลงยึดติด อำนาจใดมั่นสถิตก็หาไม่ วนดีชั่วชั่วแล้วดีที่เป็นไป เสียงชาวชนย่อมเป็นใหญ่ในแผ่นดิน -----------ลานเทวา ๔๙-----------   Create Date : 24 พฤศจิกายน 2549     Last Update : 24 พฤศจิกายน 2549 18:21:35 น. Counter : 398 Pageviews.   1 comment Share Tweet

***บ้าอำนาจ *** ***บ้าอำนาจ *** ไม่ยอมปล่อยเพราะหลง จึงต้องพะวงห่วงหา จึงต้องยึดคิดติดคา จนล่วงเวลาผ่านพ้น แลไร้วี่แวว ไปทุกที่ทุกแนวเกลื่อนก่น สร้างเงื่อนไขใส่กล ว่าทำเพื่อประชาชนชาวไทย เพื่อใครเพื่ออะไรใจย่อมรู้ จากหนึ่งผู้ตรองตริในนิสัย อำนาจนั้นมันหอมหวนยวนหทัย เสพติดไปแล้วยากจะจากลา จะสีไหนโคตรไหนก็ตามแต่ ยากจะแก้คิดสรรค์เพราะตัณหา ที่ผ่านพ้นยลเห็นที่เป็นมา ที่รบราฆ่าฟันนั้นเพราะอะไร เพราะหลงบ้าอำนาจจึงขลาดเขลา เพราะหลงเมายึดติดเกินคิดไข ยอมเสียคนปล้นชาติอนาถใจ หรือเมืองไทยสิ้นแล้วแนวคนดี ---------ลานเทวา๔๙----------   Create Date : 24 พฤศจิกายน 2549     Last Update : 24 พฤศจิกายน 2549 18:17:53 น. Counter : 401 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• บ้านหลังใหม่
• อักษรสังสรรค์ ( เชิญเขียนกันตามสบาย)
• BlogGang.com