บทความที่ฉันได้เขียน มาจากบทเรียนที่เธอเคยเรียน วาจาที่ฉันเอ่ยไปมาจากอารมณ์ที่เธอผ่านเจอเพียงการเดินทางเพียงหนึ่งสัปดาห์ หนึ่งเดือน หนึ่งปีมันมีความหมาย ทำให้เติบโตเรียนรู้เข้าใจได้มากกว่า การเดินทางของฉันและเธอคือการเรียนรู้การเรียนรู้ของเราสองคนคือความเข้าใจ เธอเข้าใจและฉันเข้าใจก็ทำให้เรามั่นใจ การเดินทางของฉันและเธอคือการเรียนรู้ การเรียนรู้ของเราสองคนคือความเข้าใจเธอเข้าใจและฉันเข้าใจก็ทำให้เรามั่นใจในสิ่งนั้น

ครั้งหนึ่งฉันได้ไปเยือนเชียงรายดินแดนที่ติดกันระหว่างเชียงของประเทศพม่าฉันเหลือบไปเห็นคนกลุ่มหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นคนรวย คนจน คนที่ไม่มีรายได้มาคิดดูแล้วคนในสมัยอดีตถึงจะมีกินก็ต้องทำงานหาเงินเพื่อที่จะได้เก็บไว้ใช้ในอนาคตต่อไปมันทำให้ฉันคิดเห็นถึงบ้านเมืองในอดีตและการใช้ชีวิตของคนที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นมีทั้งคนไทย คนลาว คนพม่า หรือคนสัญชาติอื่นๆ ผู้คนเหล่านี้ต้องดิ้นรนทำมาหากินขายแรงงานแลกเงิน หาเช้ากินค่ำ พอประทั้งชีวิตไปวันๆ ในมุมมองของฉันแล้วและมันชั่งต่างกับคนสมัยปัจจุบันอย่างมากผู้คนในสมัยปัจจุบันขี้เกรียจทำมาหากินเรียนจบสูงๆแต่ไม่มีงานทำเพราะเลือกงาน ส่วนคนที่มีฐานะดี ร่ำรวยเงินทองก็ไม่ทำมาหากิน วันๆไม่ทำอะไร ทำอยู่อย่างเดียวคือการเอาเวลามาดูถูกคนจนพูดมาแล้วก็เหนื่อย ! ค่ะ พรรณนามาเยอะแล้วเรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่าว่าเมืองเชียงรายมันมีที่เที่ยวตรงไหนบ้างไปกัน … ( หัวเราะ,ยิ้ม )

… “ เรามีเพื่อนคนหนึ่งเธอดีกับเรามากเธอน่ารัก เธอมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ เธอเพิ่งย้ายมาเรียนสาขาเดียวกันกับฉัน (ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร ) แต่ก่อนเธอเรียนเอกจีนเธอบอกว่าเหตุผลที่เอกมาเรียนสาขานี้เพราะมีเพื่อนที่รู้กันมาตั้งแต่ตอนปี 1แล้ว แต่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไรและอื่นๆอีกมามาย ( เล่าทั้งวันคงไม่จบ555 )เธอมีอาชีพเสริมคือการร้องเพลงรับร้องเพลงตามงานที่ว่าจ้างมา เพราะฐานะทางบ้านเธอไม่ดีฉันก็พอจะทราบฐานะทางครอบครัวของเธอคราวๆเธอยังบอกอีกว่ากว่าจะมีอยู่มีกินอยู่ทุกวันเพราะความพยายามของตัวเธอเองทั้งหมดและเธอเป็นที่รู้จักในวงการนักร้องมากมาย ไม่ว่าจะเป็นนักร้องบ้างคนในค่ายอาร์สยาม หรือพี่ๆทีมงานอีกมามาย ที่เคยร่วมร้องเพลงด้วยกันเธอเสียงเพราะมากในมุมมองของฉัน เธอกับฉันตัวติดกันตลอดเวลา(เพื่อนร่วมห้องชอบพูดว่าคู่จิ้น 555 ) ” …

-2-

วันจันทร์ ที่ 16เดือน ธันวาคม พ. ศ. 2588 มีคนโทรมาติดต่องานให้เธอไปร้องเพลงที่ประเทศลาว ประเทศพม่า พอเธอได้ยินแบบนี้นี้เธอก็ไม่ปฏิเสธรีบรับงานนี้ทันทีแต่มันเร็วมางานนี้คือเราต้องออกเดินทางก่อนเที่ยงคืน แล้วเธอต้องไป 4 วัน 3 คืน ( โอ้พระเจ้า )เราสองคนก็ได้เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าพร้อมเดินทางเพราะระยะทางที่จะต้องไปมันไกลพอสมควรการไปร้องเพลงครั้งนี้เราไปได้ไปกันแค่สองคน เธอไปเป็นนักร้องนำหญิงให้กับวง OTแบรนท์ 00.35 น. เราสองคนและพี่ๆวง OTแบรนท์ออกเดินทางตลอดระยะเวลาเดินทางนอนหลับอย่างเดียว ( 555 ) เราใช้เวลาในการเดินทางไปถึงที่พัก 15 ชั่วโมงแต่มีเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นมาเล่าให้ทุกคนฟังกันคือ

“ ก่อนที่จะเดินทางข้ามชายเดินไปเจอด่านค่ะ ครั้งแรกในชีวิตค่ะที่ต้องลงไปตรวจเหนี่ยวคือมันตื่นเต้นมาก ที่น่าตื่นเต้นมากกว่านั้น ตำตรวจหล่อมาก มองดูแล้วมันชื่นหัวใจ555 ”

ที่พักที่เราไปพักสวยมากค่ะเราก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะเราต้องข้ามไปประเทศพม่าเพื่อไปทำการแสดงซึ่งที่เราจะไปแสดงกันนั้นมันจะมีลักษณะคล้ายๆกับร้านเหล้าแถวๆริมคลองบ้านเราค่ะบรรยากาศในส่วนของเวลาการแสดงก็ไม่ค่อย OK เท่าไรค่ะและคนที่มานั่งฟังจะไม่ค่อยมีวัยรุ่น ส่วนมากจะวัยทำงานจะเยอะ เพลงที่เธอร้องก็เข้าใจนะค่ะว่าเพลงนี้มันมีเนื้อหาว่ายังไงแต่ก็สนุกดีนะค่ะ แต่มันเหนื่อยหน่อยเพราะต้องร้องสองที่มองหน้าเธอก็ดูมีความสุขมากเลยนะค่ะหลังจากที่ร้องที่ประเทศพม่าเสร็จต้องกลับมาร้องที่โรงแรมที่เธอพัก ร้องเพลงเสร็จทานข้าวอาบน้ำ พักผ่อน พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปร้องที่ประเทศลาว ถ้าพูดถึงบรรยากาศในส่วนของโรงแรมคือบรรยากาศดีมากๆเลยค่ะ คนเยอะมาก มองภาพร่วมแล้วก็ OK ค่ะ

เธอบอกกับฉันว่า … “ ฉันมีความสุขมากเลยมันคืออีกประสบการณ์หนึ่งที่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าชาติไหนที่จะได้มีโอกาสมาร้องเพลงไกลขนาดนี้ ” เธอยังบอกอีกว่า “ การเดินทางเดินไปเรื่อยๆเดินไปให้ไกลๆระหว่างระยะของเราอาจเหนื่อยล้าแต่วันหนึ่งเมื่อเราหันมองกลับมาเราจะรู้ว่าระยะทางที่เราเดินมานั้นน่าภูมิใจและน่าจดจำแต่ถ้ามีครอบครัวของฉันได้มาด้วยมันคงจะมีความสุขมากกว่านี้” นี้มันคงเป็นความสุขของเด็กผู้หญิงที่ต้องทั้งเรียนทั้งทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวเลี้ยงตัวเองไปในตัวด้วย

-3-

ไม่ว่าจะอยู่ในสมัยอดีต สมัยปัจจุบัน คนรวย คนจน คนพิการ คนในอีกหลายๆประเภทคนทุกคนล้วนแต่ต้องทำมาหากินกันทั้งนั้น ดังชีวิตของเด็กหญิงคนนี้ถึงเธอจะมีฐานะไม่ดีแต่เธอยังจะสู้เพื่อครอบครบครัวและสู้เพื่อตัวของเธอ

เมื่อชีวิตเผชิญอุปสรรค ต้องรู้จักว่านั่นเป็นธรรมดาของชีวิต

อย่าหวั่นไหว เมื่อเจออุปสรรค เพราะอุปสรรคช่วยสร้างประสิทธิภาพ

ปัจจัยของความสำเร็จอันน่าภาคภูมิใจ ไม่มีอะไรเกินกว่าอุปสรรค

ผู้ที่ไม่เคยต่อสู้กับอุปสรรค ไฉนจะรู้จักความสามารถที่แท้จริงของตนได้

ก้อนหินน้อยขวางทางข้ามได้ก็ข้ามไป ก้อนหินใหญ่ขวางทางเขยื้อนได้เขยื้อนไป

ภูเขาใหญ่ขวางทาง ถ้าต้องไปก็อ้อมไป ผู้ที่สู้กับอุปสรรคที่ต้องหลีก

และผู้ท้อแท้ต่ออุปสรรคที่ต้องสู้ คือผู้หันหลังให้กับความจริง

และปิดหนทางแห่งความชอบธรรมเสียสิ้น

ข้อมูลอ้างอิง

ที่มาโรงแรม :

https://www.facebook.com/pages/Maekhong-Delta-Boutique-Hotel/111357185605136/

ชื่อวงOTBRAND :

https://www.facebook.com/pages/OTstudio/352572024820129?pnref=story