รัตติกาลที่แสนสั้น

ถ้าฉันพูดคำว่า “ยามค่ำคืน” คงนึกถึงเวลาที่เราได้พักผ่อน
แต่ถ้าเปลี่ยนมาเป็นคำว่า “รัตติกาล” คืนนั้นคงเป็นคืนที่สวยงามแน่ๆ
แต่หากเวลาที่เรากำลังจะข้ามเข้าสู่ห้่วงราตรีแห่งความฝันนั้น
เป็นเวลาที่เราจะได้เจอใครคนนึงในนั้น บ่อยครั้งจนเป็นความผูกพัน
หญิงคนนึง ยืนอยู่ริมหน้าต่างของคอนโดหรูกลางกรุง ครุ่นคิดถึง
คนที่คุ้นเคยอยู่ทุกวันในยามหลับฝัน
ชายคนนึง ยืนอยู่ริมทะเลหน้าบ้านของเค้า มองไปยังดวงดาวไกลๆ
ตรงที่ๆขอบทะเลจดกับขอบฟ้า.......คืนนี้จะได้เจอเค้าอีกไหมนะ


รัติกาลที่แสนสั้น
ญ : รัติกาลนี้ช่างดูแสนสั้นหลับฝันพริบตาพลันตื่น
แต่ฉันไม่อยากฟื้นคืนจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นยามนิทรา
ในนั้นมีเธออยู่และฉันเดินเคียงข้างไป
ชมหมู่ไม้ทุ่งดาวกว้างไกล จากนั้นภาพพลันเลือนหายฟื้นตื่นลืมตา
ช : รัติกาลนี้ช่างดูแสนสั้นหลับฝันพริบตาพลันตื่น
แต่ฉันไม่อยากฟื้นคืนจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นยามนิทรา
ที่ฉันได้พบเธอทั้งที่ไม่รู้ว่าเธอคือใคร
แต่ทุกครั้งเมื่อฉันอยู่ใกล้ๆเท่านั้นก็เป็นสุขใจแม้เป็นเพียงฝัน
..............................
ญ : เธอเป็นใครไม่รู้ ไม่เคยพบเจอกันซักครั้ง
ช : แต่เมื่อใดที่ล้มตัวลงนอนหลับฝัน
ชญ : ก็พบเจอกันในนั้น
ไม่รู้เธอเป็นเพียงฝันหรือมีอยู่จริง
...............................


ที่นำมาให้ลองฟังเป็นเพียงเดโม่นะครับ..........
ลองเข้าไปฟังได้ที่

//kesvaracarcare.com/Blog/Entries/2009/7/12_รัตติกาลที่แสนสั้น.html

เพลงนี้ขอขอบคุณเชียงใหม่
เขียนวันที่ 22/10/08 16.00

ดินสอสำราญ กับ ปากกาเที่ยงคืน

Create Date : 12 กรกฎาคม 2552		1 comments
Last Update : 12 กรกฎาคม 2552 20:54:11 น.
Counter : 1238 Pageviews.
Share Tweet