นางฟ้า ครับ นางฟ้า (2)

หลังจากที่ได้ทำความดีไป 2 เรื่องใหญ่ๆ ซึ่งคิดว่าเป็นเรื่องที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่ในชีวิตนี้จะทำได้แล้ว มันเป็นการเสียสละมากๆนะ

คุณนางฟ้าครับ ถ้าผมไม่จริงจังกับคุณ ผมไม่เสียสละคอลเลคชั่นหนังโป๊ของผมหรอกนะครับ คุณรู้มั้ยครับ ว่าเวลาไปซื้อเนี่ย มันลำบากขนาดไหน

"โป๊ มั้ยพี่"
"พี่นั่นแหละพี่" ที่พันทิป มันเรียกผมว่า "พี่" ตั้งแต่ผมอยู่ ม.4 ได้มั้ง
"ไม่ต้องอายพี่ ไม่ต้องอาย" มันตะโกนเรียกผมจากอีกฝั่งของทางเดินกลางห้าง
"ไม่ต้องอายพี่ มาเลย มาเลย" แสดด กรูจะอายก็เพราะเมิงตะโกนนี่แหละ

ต้องแบกหน้าไปพันทิบ เป็นลูกค้าประจำจนมันจะให้บัตรแพลตตินั่มกับผมอยู่แล้ว แต่เพราะคุณ ผมยอมได้ครับ

หากมีความดีอื่นๆ ที่พอจะทำได้ ก็จะทำให้คุณทุกๆ อย่าง แต่ตอนนี้ ยังครับ ยัง เรายังไม่รู้จักกัน ฉะนั้น "ผมเอาแผ่นโป๊ไปทิ้งก่อนละกันนะครับ" !!!

การทำความดี บางครั้งคนทำก็ท้อใจ เพราะทำดีไปก็ไม่มีใครเห็น อย่างผมเป็นต้น หลังจากวันที่ผมเอาแผ่นโป๊ไปทิ้ง( ให้เพื่อน ) ท่าทีของเธอก็ยังเหมือนเดิม เย็นชาบ้าง ถามคำตอบคำบ้าง เธอไม่ได้ซาบซึ้งถึงความดีที่ผมพยายามจะทำเลย

เธอยังคงเมินเฉย ยังคงเหมือนเดิม ไอ้เรามันก็คนช่างคิดด้วย ไอเดียดีๆ ก็ผุดกระจาย ขี้เลื่อยงี้ เด้ง บุ๋งๆ เลย ในสมอง

ทันทีทันใด ความคิดดีๆ แล่นปร๊าดดดดด

"น้องนางฟ้าครับ ผม เอ่อ ผมเอาแผ่นโป๊ไปทิ้งหมดแล้วนะครับ รูปโป๊ทั้งหมด ผมก็ลบทิ้งหมดแล้วเช่นกันนะครับ ทำไมน้องนางฟ้าถึงยังเย็นชากับผมอยู่ละครับ"

ใครมันจะบ้าไปบอกเธออย่างนั้นละคร๊าบบบบบ !!!

สังคมแย่ เพราะคนดีท้อแท้จริงๆ บางครั้งยังอยากจะไปทวงแผ่นโป๊คืนจากเพื่อนๆ เลย แต่ไม่ได้ครับ ไม่ได้

ความดีก็ไม่ค่อยจะมี ฉะนั้นเราจะยอมให้เรื่องแค่นี้ มาทำให้ความภูมิใจในตัวเอง ที่ได้ทิ้งแผ่นโป๊ และ คอลเลคชั่นรูปโป๊ทั้งหมดไป เรายอมไม่ได้เด็ดขาด เราจะไม่ยอมทวงของเพื่อนคืน แน่นอน

เราโหลดมาใหม่เองก็ได้ว่ะ !!!

แต่คราวนี้ เพื่อน้องนางฟ้าและความรักอันยิ่งใหญ่ของผม ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่า " จะไม่เซฟ!!! " จะดูผ่านๆ เสร็จศึกแล้วก็ให้มันจบๆ ไป ไม่เก็บไว้ให้เป็นมลทิน

ในใจก็ล่องลอยไป คิดเพียงแต่ว่า น้องนางฟ้าคงเข้าใจซักวัน ถึงความสำคัญที่ผมพยายามมอบให้กับเธอ

มากกว่านี้ก็ยอมได้ !!!

ทุกครั้งเวลาคุยกัน เธอจะใช้สรรพนามคำอื่น มาใช้เรียกแทนชื่อผมเสมอๆ จนเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม ที่ผ่านมานี่เอง เวลา 00.15 น. เธอเรียกชื่อผม เป็นครั้งแรก ฮ่าฮ่า ฮ่า

ไม่สิ ต้องบอกว่า พิมพ์ชื่อผม เพราะเราคุยกันทาง เอ็มเอสเอ็น มันเรียกไม่ได้วุ้ยยยย !!! แต่นั่นแหละ ผมละ ดีใจ๊ ดีใจ ที่เธอจำชื่อผมได้ อย่างน้อยเซตชีวิตของผมกับเซตชีวิตของเธอ อินเตอร์เซคชั่นกัน มันจะไม่เท่ากับเซตว่างอีกต่อไปแล้วละครับ ผมละดีใจจริงๆ

ตั้งแต่วันนั้น เราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น เธอเห็นหน้าผมแล้ว ผ่านกล้องเวปแคม ที่ยืมพี่ข้างห้องมา เธออาจจะตกใจ แต่ไม่มากนัก

เพราะวันนั้นผมใส่หมวก เอาถุงน่องคลุมหน้า แล้วเอาปี๊บครอบหัวอีกชั้นหนึ่ง !!! อ๊ะ ไม่ใช่

เธอน่ารักมากเลย ผมพยายามขอเบอร์โทรศัพท์ของเธอ แต่ว่าเธอไม่ให้ !!!

นั่นดิเมิง ไอ้ฟาย ใครเค้าจะให้เมิงฟะ!!! เมิงเจือกไปเปิดกล้องให้เค้าดูแล้วด้วย เค้าคงไม่ฝันถึงเทพบุตรแล้วละคืนนั้น

แต่ผมไม่ท้อครับ ผมไม่ท้อเด็ดขาด ผมพยายามต่อรองทุกวิถีทาง ราวกับเป็นนักขายประกันมือ 1 ของโลก ในที่สุดเธอก็ยอมให้เบอร์โทรศัพท์กับผมมา ( หลายๆ วัน ถัดมา ) แต่ผมจะมีเวลาคุยกับเธอเพียงแค่ 30 วินาทีเท่านั้น โดยมีเงื่อนไขที่สุดแสนจะปวดใจว่า ต้องยอมถอดให้เธอดูผ่านกล้องงงงง!!!

ลูกผู้ชายครับ ผมเนี่ย ลูกผู้ชายทั้งด้าม

ผมโทรไปหาเธอ โดยตกลงกันไว้ 30 วินาที สุดท้ายแล้วกดไป 7 นาที

ผมมีชีวิต หายใจทิ้งๆ ขว้างๆ มานานถึง 23 ปี แต่ทำไมผมถึงมีความรู้สึกดีๆ กับ 7 นาทีนี้ได้ถึงขนาดนั้นนะ เพิ่งรู้ว่าที่หายใจๆ มา เริ่มมีความหมายก็วันนี้ละว่ะ!!!

เสียงนางฟ้าหวานมากจริงๆ ครับ ไม่รู้ว่าเธอเต็มใจพูดกับสัตว์ประหาดรึป่าว แต่ผมเนี่ย โคตรเต็มใจจะฟังเลยครับ หัวใจงี้ ตุ๊บตั๊บ ตุ๊บตั๊บ แทบหยุดเต้น

Create Date : 22 กันยายน 2549		4 comments
Last Update : 22 กันยายน 2549 12:28:39 น.
Counter : 1629 Pageviews.
Share Tweet