มิถุนายน 2559

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
27
28
29
30
 
 
Take 8 : เพราะบางความทรงจำมีค่าเกินกว่าจะหลงลืม


Take 8 : เพราะบางความทรงจำมีค่าเกินกว่าจะหลงลืม

** คำเตือน ! มีการสปอยล์เนื้อเรื่องนะจ๊ะ **

เมื่อ 13 ปีก่อน หลาย ๆ คนคงยังจดจำภาพความน่ารักของผองเพื่อนสัตว์น้ำที่นำโดยปลาการ์ตูนสองพ่อ – ลูก ‘มาร์ลิน’ และ ‘นีโม่’ กับภาพยนตร์สุดประทับใจแห่งปี (2003) อย่าง Finding Nemo !!!! และมาในปีนี้ค่ายต้นสังกัดอย่าง Pixar ก็ได้สานต่อความอบอุ่นใต้ท้องทะเลสีครามด้วยภาพยนตร์เรื่องใหม่ที่พร้อมชูอดีตดาราปลาตัวประกอบอย่าง ‘ดอรี่’ เจ้าปลาขี้ตังเบ็ดฟ้าผู้ขี้หลงขี้ลืม ขึ้นมาเป็นตัวเอก



เรื่องเล่าในความทรงจำอันเลือนราง

1 ปีหนังจากเกิดเหตุการณ์ Finding Nemo ดอรี่ย้ายมาอาศัยอยู่ร่วมแนวปะการังเดียวกับมาร์ลินและนีโม่ แต่แล้ววันหนึ่งแม่ปลาสาวก็ฝันถึงความทรงจำในวัยเด็กที่มีพ่อและแม่อยู่ในภาพเหตุการณ์ ความคิดถึงก่อตัวขึ้น แม้ว่าดอรี่จะจดจำอะไรไม่ได้มากไปกว่าที่อยู่เดิมของตนนั้นห่างไกลลิบถึงแคลิฟอร์เนียประเทศสหรัฐอเมริกา




เมื่อหัวใจอยากออกเดินทาง สองปลาพ่อลูกกับอีกหนึ่งปลาความจำสั้นก็จำต้องตะลุยข้ามน้ำข้ามทะเลมุ่งหน้าไปตามหาครอบครัวที่ห่างหายไปของดอรี่ ก่อนจะพบว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำได้อย่างใจปรารถนา




น่าเสียดายที่อรรถรสอย่างหนึ่งของหนังเจือจางลงไปด้วย ‘ความง่าย’ ของพล็อต ตัวละครต่าง ๆ แก้ปัญหาหรือสัมฤทธิ์ความต้องการได้โดยแทบไม่มีอุปสรรค หรืออีกนัยหนึ่งก็คืออุปสรรคที่ปรากฏในเรื่องไม่ได้มาจาก ‘ตัวร้าย’ แต่มาจากความบังเอิญและสถานการณ์ที่นำพาไป ซึ่งทีมผู้สร้างเลือกใช้อุปสรรคแบบเดียวกันซ้ำ ๆ หลายรอบ



สีสันใต้ท้องทะเล

นอกจาก 3 ตัวละครหลักของเรื่องที่อยู่มาตั้งแต่ภาคก่อน นับเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ภาพยนตร์มีการเปิดเผยตัวละครใหม่ที่เข้ามาพัวพันกับเหตุการณ์แสนอลวน ซึ่งคราวนี้เพื่อนผองใหม่มาในรูปแบบของสรรพสัตว์ที่อาศัยอยู่ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ไม่ว่าจะเป็นปลาหมึกจอมกวน ‘แฮงค์’ ปลาฉลามวาฬสายตาสั้น ‘เดสทินี่’ และวาฬเบลูก้า ‘เบลี่’






ความละเอียดของทีมสร้างภาพยนตร์อย่างหนึ่งก็คือ การสร้างมิติของโลกใต้ผืนน้ำกับโลกบนบกให้มีความแตกต่างกัน กล่าวคือ เมื่อเล่าถึงฉากใต้น้ำ ภาพที่ปรากฏจะมีความเบลอและความพลิ้วไหวให้ความรู้สึกเหมือนน้ำที่กระเพื่อมอยู่ตลอดเวลา






ข้อคิดจากชีวิตปลา

สิ่งที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดในภาพยนตร์เรื่องนี้ก็คือคุณค่าของคำว่า ‘บ้าน’ บ้านที่ไม่ได้มีความหมายเฉพาะแค่ถิ่นที่อยู่หากแต่รวมถึงบริบทที่เป็นตัวบุคคล ใครก็ตามที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ อบอุ่นใจสิ่งนั้นคือบ้าน คือครอบครัว




นอกจากนี้ยังมีนัยยะแฝงถึงการใช้ชีวิตร่วมกับผู้พิการหรือผู้ด้อยโอกาส ซึ่งสะท้อนผ่านอาการความจำสั้นของดอรี่ แต่เพื่อน ๆ ก็ยังคงยืนหยัดให้ความช่วยเหลือ มีความเป็นห่วงเป็นใย จนกระทั่งเธอบรรลุจุดมุ่งหมายของตัวเองได้ในที่สุด



ท้ายที่สุดนี้ ขอให้คะแนนความครื้นเครงใต้สายน้ำนี้ไว้ 8/10 นะครับ ^^




Create Date : 26 มิถุนายน 2559
Last Update : 26 มิถุนายน 2559 1:31:49 น.
Counter : 3437 Pageviews.

2 comments
  
สวัสดีค่ะ..

อ้อมแอ้มไปดูมาแล้วค่ะ..สนุกดี

แต่หลับไปช่วงหนึ่ง..แต่ก็รีบตื่น..กลัวดูไม่ประติดประต่อกัน

ชอบค่ะ..ชอบมากๆเลย..ชอบมีวิวสวยๆในทะเลลึกค่ะ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 26 มิถุนายน 2559 เวลา:6:04:29 น.
  
แวะมามาทักทายหาอ่านข้อมูลหนังหนุกๆครับ ดูหนัง ดูหนัง
โดย: สมาชิกหมายเลข 3392476 วันที่: 5 กันยายน 2559 เวลา:6:54:40 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 850903
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]