วันนี้ได้มีโอกาศคุยกับน้องคนนึงน้องโทรมาบอกว่า

“ขอบคุณพี่มากเลยนะที่บอกให้ผมเปลี่ยน”

เรื่องมีอยู่ว่าน้องคนนี้เป็นคนที่ออกแนวลั้นลา คุยกับคนไปทั่วในเชิงคุยเล่น

ไม่ว่าจะเป็นคนที่เพิ่งเจอที่ร้านเหล้าในอินเตอร์เน็ต ในรั้วมหาวิทยาลัย จะมาด้วย

อารมณ์คุยเรื่องใต้สะดือ หรืออะไรก็แล้วแต่น้องคุยหมดจริงๆเรื่องนี้ไม่อยาก

ก้าวก่าย เพราะสไตล์ใครสไตล์มัน จนกระทั่งน้องเล่าให้ฟังว่ามีคนนึงแอดมา ชวน

มานัดเจอ เพื่อมีอะไรกัน คือรู้ ว่าน้องมันไม่นัดเจอหรอกแต่ประเด็นคือ มันก็ยังคุย

ต่อ เลยอดไม่ไหว ขอพูดหน่อยนึง “เฮ้ย แกเคยบอกว่า ทำไมไม่มีคนดีๆเข้ามา

เลยแกดูที่แกวางตัว ที่แกทำตัวดิ แกเป็นแบบนี้ ทำตัวแบบนี้ คนที่เข้ามามันก็มีแต่

แบบนี้ พี่ว่าแกมีสิ่งดีๆในตัวเยอะทำไมไม่เอาตัวเองไปอยู่ในกลุ่มคนที่สนใจสิ่งที่

แกชอบเหมือนกัน เอาตัวเองไปอยู่ในที่ๆมันดีถ้าแกยังอยู่แบบนี้ แกก็เจอแต่คน

แบบนี้แหละ แล้วแกว่ามันโอเคไหม? วันนึงถ้าแกเจอคนดีๆที่แกชอบ แล้วแก

ทำตัวแบบนี้พี่ว่ามันจะเป็นตัวคัดกรองคนดีๆ ที่เข้ามาออกไปนะ...รักตัวเอง ให้

คุณค่ากับตัวเองก่อน แกมีดีกว่านี้ รักตัวเองให้เป็นก่อนที่จะรักคนอื่น แล้ววันนึง

คุณค่าที่แกมี…จะดึงดูดคนที่เห็นคุณค่านั้นเข้ามา”

      ที่พูดไปแบบนั้น เพราะช่วงชีวิตที่ผ่านมาส่วนใหญ่เสียเวลาไปกับการดราม่า 

รอบๆตัว คนที่มีอยู่ ที่ใกล้ชิด ก็มีแต่คนที่ดราม่ามันเป็นอะไรที่ช่วยกันดีมาก…ช่วย

กันดึงลงไปดราม่าอีก555 คนที่เข้ามาในช่วงนั้นก็มีแต่คนดราม่าเมื่อไม่กี่ปีมานี้

ได้มีโอกาสเอาตัวเองไปอยู่ในกลุ่มที่มีความคิดอีกแบบนึง…มันก็ทำให้เราคิดอะไร

ได้หลายๆอย่าง มองดูข้อดีข้อเสียของตัวเองมากขึ้น อยากจะเปลี่ยนตัวเอง ที่

สำคัญไม่ได้อยากเปลี่ยนเพราะใครอยากเปลี่ยนเพราะตัวเราเอง รักตัวเองมากขึ้น

 อยากทำให้ตัวเองดีขึ้น…แล้วตอนนี้ คนที่พบเจอ หรืออยู่รอบๆตัวก็มีแต่คนแบบ

นั้น บางทีอาจไม่ใช่แค่เราดึงดูดคนที่มีแนวคิดใกล้เคียงกันอย่างเดียวอาจจะ

เพราะเรารักตัวเองมากพอ ที่จะไม่ปล่อยให้ตัวเองอยู่ในที่ๆไม่ดี  ในกลุ่มคนที่ไม่

โอเค เรากล้าที่จะเดินออกมาเอาตัวเองไปอยู่ในกลุ่มที่เราคิดว่าดี ขอบคุณข้อคิด

ดีๆหลายๆอย่าง ที่พี่ๆ อาจารย์คนที่นับถือ ทุกคนเคยได้พูด บางอย่างอาจจะดู

เล็กน้อยไม่มีอะไรแต่มันก็เป็นจุดที่ทำให้เราฉุกคิดขึ้นได้

“ถ้าแกเลิกดราม่าเมื่อไหร่ เดี๋ยวก็มีคนเข้ามา”

อยากบอกพี่คนที่พูดประโยคนี้ว่า...