ความไม่เห็นแก่ตัวเป็นบรมธรรม

โดย ท่านพุทธทาสภิกขุ


v ความไม่เห็นแก่ตัว คือมีตัวของธรรมชาติ-ของธรรมะ ของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

ไม่ใช่ของกิเลส-ตัณหา-อุปทาน ซึ่งเป็นผลิตผลของอวิชชาอีกต่อ

v ต้องการระดับทั่วไป เพียง Non Selfish (ไม่เห็นแก่ตัว) ไม่ถึง Selfless (ไม่มีตัวตน) ซึ่งเป็นพระอรหันต์ ไม่เห็นแก่ตัวแต่เห็นแก่ธรรม มีความรู้สึกเป็นตัวเดียวกันทั้งโลก

v เป็น สชญ.ที่เดินมาถูกทางของโพธิ แทนที่จะไปทางกิเลส : สร้างตัวมายาขึ้น ธรรมชาติที่เดินถูกทางของธรรมชาติ

v คำนี้กำกวม : เห็นแก่ตัว คือ อยากดี แต่ดีชนิด “ทำนาบนหัวผู้อื่น” ผิดจากคำว่า รักตัว ,สงวนตัว สร้างตัว ถ้าอยากดีชนิดให้ทำแต่ดี มิใช่ หกต. (เห็นแก่ตัว)

v ทุกศาสนาสอนไม่เห็นแก่ตัว : แต่ถูกนำไปใช้ในฐานะเครื่องมือหรือที่ตั้งแห่ง หกต. กระทั่งเห็นแก่ตัวระหว่างศาสนา

v ความเห็นแก่ตัวมีพิษ : กัดเจ้าของก่อน,แล้วกัดผู้อื่น,แล้วทำลายสังคม,กระทั่งโลก

v ทำไมความเห็นแก่ตัวกลับกัดตัว : เพราะมันเป็นตัวของอุปาทานที่มาจากอวิชชา ความรักตัว(ด้วยอวิชชา)กลับกัดตัว

v เห็นแก่ตัวที่ไหน มีความขัดแย้งที่นั่น : ขัดแย้ง คือ อุปัททวะ,กัดวินาศ,ขัดแย้งแม้กะตัวเอง,ของรักของตัวเอง

v เป็นที่ตั้งแก่ตัณหา-มานะ-ทิฎฐิ : ที่ประชุมแห่งวิกฤตกาล, นอก-ใน รอบด้าน, สร้างปัญหา,ไม่อาจขจัดปัญหา

v ทำให้ลืม มองไม่เห็นข้อเท็จจริง : เป็นมนุษย์ด้วยกัน ชาติเดียวกัน

v สัตว์มีเท่าเดิม : มนุษย์มีเพิ่มขึ้นตามความเจริญ(ทางวัตถุ)ที่กำลังมี ใครเห็นแก่ตัวน้อยกว่าคิดเอาเอง

v ในโลกปัจจุบัน : ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยภาพ หรือ สัญญลักษณ์แห่ง หกต. แม้นในที่ประชุมระหว่างชาติ-แม้ศาสนา

v ให้เกิดแม้แต่อุบัติเหตุที่มิได้เจตนา, เพราะมันทำให้สะเพร่า-หยาบหวัด-ขาดสติ

v วิกฤต แม้ พอแม่/ลูก ผัว/เมีย ศิษย์/ครู ลูกจ้าง/นายจ้าง เพื่อน/เพื่อน รัฐ/ประชาชน รัฐ/ฝ่ายค้าน ผู้ปกครอง/ผู้ใต้การปกครอง

v มันทำลายความซื่อตรง จงรัก สามัคคี กตัญญู ความรับผิดชอบ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี เกลียดธรรม

v มันทำลายสาธารณะประโยชน์-ทรัพย์ส่วนรวม ทรัพยากรธรรมชาติ-ทำลายโลกของธรรมชาติ ทำลายตัวเองโดยไม่รู้สึก



v ตรงกันข้ามจากความหมายของคำอริยเมตไตรย หรือมิตรภาพ จึงมี่มีคำว่า “ชาติ”

v ถ้ามันจะจับกลุ่มกัน ก็มีแต่ร่วมกันปล้น ร่วมกันทำลายผู้อื่นเพื่อประโยชน์ร่วมกัน

v มันมาจาก อหังการมมังการมานานุสัย มีรากฐานอยู่บน อัสมิมานะ ที่ละแล้วสุขสูงสุด หรือเป็นอรหันต์ เราเอาแค่สัตบุรุษ-สุภาพบุรุษในความหมายธรรมดา

v ในฐานะเป็นบรมธรรม,ในความหมายของนิพพาน & อหิงสา แม้อตัมมยตา ศรีอารยเมตไตรย

v ปัจจัยหรือรากฐานแห่ง สชญ. แห่งการอยู่กันเป็นพวก รักกัน ร่วมแรงกัน ช่วยกันในสิ่งที่เพื่อนทำไม่ได้ :- ลูกไก่จิกเห็บ ลิงหาเหา ผึ้ง,ปลวก,มดไม่มีสมาชิกที่เกี่ยงงอน สุนัขแมวไม่แย่งของที่ตัวอื่นถือเอาแล้ว,เว้นไก่

v อุปสรรคที่เขาไม่เห็นด้วย :-

ก. ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ก้าวหน้า-สะสม

ข. ไม่เห็นแก่ตัว ศัตรูรุกราน

ค. ไม่เห็นแก่ตัว ผิดปรกติมนุษย์

ง. ไม่เห็นแก่ตัว ไม่รักชาติ ฯลฯ

v ธรรมิกสังคมนิยม ธรรมิกอะไรก็ตามมีรากฐานอยู่ที่ความไม่เห็นแก่ตัว

v ใจจืด-ใจแคบ เพราะเห็นแก่ตัว :-

-นอนเสียดีกว่าไปช่วยมัน

-กระทั่งนอนเสียดีกว่าช่วยตัวเอง

-ดีกว่าจะช่วยล้างถ้วยจาน ฯลฯ ถูเรือน

v การศึกษาในโลกปัจจุบัน ไม่ช่วยให้กำจัด หกต. แถมส่งเสริมหรือเป็นที่ตั้ง หกต.ไปเสียอีก.

Create Date : 10 มกราคม 2550		0 comments
Last Update : 10 มกราคม 2550 12:56:19 น.
Counter : 1463 Pageviews.
Share Tweet