ขนมเค้กอบใหม่สดๆ ร้อนๆ มาแล้วค่า...
เด็กๆ มาหม่ำๆ เค้กของหม่ามี้เร็วๆ
เค้กบ้านนี้คุณแม่ทำเองใช้เวลาหลายวันกว่าจะทำเสร็จ รสชาติคงจะหวานอร่อยลิ้นลูกๆ เป็นอันแน่ อิอิ
วันนี้ยกตัวอย่างหนึ่งในงานถักตุ๊กตาแสนรักมาอวดเพราะช่วงนี้ใกล้วันเกิดตัวเองจะบ้ากินเค้กเป็นพิเศษ จำได้ว่าปีก่อนตระเวนกินบุฟเฟต์เค้กกันกระหน่ำ หนึ่งปีผ่านไปใจยังคงรักและหลงใหลในรสอร่อยๆ ของเค้กทั้งที่ราคาแพง ครีมขาวๆเนื้อขนๆ ติดหวานนิดหน่อย ทำให้ตอนนี้น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั้งอีกยังเป็นคนชอบกินกาแฟ กินมันทุกประเภทกาแฟถูกกาแฟแพง ชอบหมด น้ำตาลหวานๆ กับครีมเนี่ยมันช่างอร่อยอะไรอย่างนี้
งานถักตุ๊กตาเป็นอีกอย่างหนึ่งที่รัก นอกจากการทำ blog เรื่องราวต่างๆ ของลูกๆ ก็ในเมื่อเราเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปบ้าง และขี้อวดหน่อยๆ ก็เลยต้องเอามาขึ้นบล็อคให้เพื่อนๆ ได้ชมกัน (เฮ้อ เรียกว่าช่างคุยดีกว่าเนอะ) ส่วนตัวเป็นคนชอบทำงานฝีมือแต่ตัวตนจริงๆเป็นคนไร้ฝีมืออย่างยิ่ง ได้อาศัยแต่ความพยายามและอดทนในการฝึกฝนหัดทำให้มันออกมาสวย แต่ก็ท้อหลายต่อหลายครั้ง ... ทำมาตั้งแต่เด็กจนโตจนคนรอบตัวรู้ว่าที่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันขึ้นมาได้มาจากพรแสวงทั้งนั้นหาใช่พรสวรรค์ซักนิด เฮ้อ บ่นพร่ำเพ้ออะไรเนี่ยหน้านี้
เอาเป็นว่ามาอวดเค้กกันดีกว่า.. เมื่อก่อนตอนถักไหมพรมใหม่ๆ ลูกๆ จะคอยมานอนข้างๆ แล้วก็ขอเล่นไหมพรมบ้าง โขมยไหมพรมไปกัดเล่นบ้าง หรือแม้แต่พอเวลาทำตุ๊กตาเสร็จเด็กๆ ก็จะมารุมกันขอตุ๊กตาไปนอนกอดเล่น แต่เวลาทำให้เด็กๆ เปลี่ยนไป อาจเพราะแม่เปลี่ยนไปก่อน เอาแต่ถักๆๆๆ ไม่สนใจเด็กๆ ดังนั้นเด็กๆ ก็เลยเอาคืน เดี๋ยวนี้แม่ทำงานถักออกมาเด็กๆ ไม่สนใจแล้ว เรียกให้ดูก็เฉยๆ ชนิดที่บางทีพอเห็นแม่หยิบไหมพรมออกมาจากกระเป๋าเหมือนจะเห็นลูกๆ ทำท่าถอนหายใจอย่างแรง อย่างงี้ซิ ด้านชา ลูกเรา...
วันนี้ก็เลยแกล้งเด็กๆ ซะหน่อยอยากเรียกร้องความสนใจคืนมา เอาขนมเค้กมาให้ลูกๆ จอมตระกละกิน โดยเฉพาะหนูโชคดีและน้องภูมืใจ แต่ดูๆ ไปเหมือนจะรู้ทันว่านอกจากแม่มันบ้าถักไหมพรมแล้วยังบ้าทำบล็อคด้วย ต้องเก็บรูปสวยๆ มาใส่บล็อคแหงๆ เลย ก็เลยไม่ให้ความร่วมมือ เรียกว่าแกล้งกันซะงั้น
พอลูกๆ เห็นเค้กก็เฉยๆ แม่เลยจับใส่จานทำให้มันดูเนียนขึ้นเผื่อเด็กๆ จะสนใจ แต่เด็กๆ ก็แค่เดินมาดูแล้วก็ดม ดมแล้วก็จากไป เฮ้อ หมดความสำคัญแล้วเรา ไอ้เค้กที่แม่มันอุตสาห์ทำมา หวังเป็น item เด็ดยอดฮิต แถมยังลงทุนไปซื้อเค้กมากินเพิ่มน้ำหนักเพื่อแลกกับกล่องพลาสติกสำหรับใส่เค้กอีกเพื่อให้มันดูสมจริงสมจังกันขึ้นมาหน่อย... หมดทั้งค่าเค้ก ค่าไหมพรม ไปไม่เท่าไหร่ สงสัยงานนี้จะเสียลูกๆ ไปด้วย เพราะลูกๆ หมดความสนใจในตัวแม่แล้ว... สิ้นเยื่อใยกันเลยหรอลูก
เรื่องนี้เลยสอนให้รู้ว่า เมื่อเราจะทำอะไรก็ต้องรู้จักแบ่งปันเวลาให้ถูกต้อง เวลาส่วนหนึ่งเป็นของเราไว้ถักตุ๊กตาต้องแบ่งให้ลูก เวลาส่วนหนึ่งของเราอีกไว้ทำบล็อคก็ต้องปันให้ลูก เวลาที่เหลือส่วนใหญ่จะเป็นของใครไม่ได้ต้องเป็นของลูกๆ บังเกิดเกล้าทั้งสามเหมือนเดิม เพราะลูกๆ ต้องการความรักความอบอุ่นอยู่ตลอดเวลา อยากให้เล่นด้วย สนใจ พูดคุย หรือแม้กระทั่งนั่งมองพวกมาน... กำของเรา แม่สำนึกแล้วค่ะลูกขา
เอาดวงใจของเขา ใส่ดวงใจของเรา แล้วจะรู้ว่าเขา คิดกับเราอย่างไร ...
...โดยเฉพาะสีชมพูอ่ะ
![[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]](http://comment-thai.com/photo/15820.gif)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
