(ประสบการณ์ประหลาด) ถูกรถชนในเมกา จริงๆมีเรื่องอื่นให้เขียนเยอะแยะ เกี่ยวกับอากาศ อาหาร เมือง เยอะแยะไปหมด แต่เรื่องดีๆเราไม่ชอบ ขี้เกียจเขียน ดองเป็นว่าเล่น วันนี้เราเลยมาอัพเรื่องซวยดีกว่า ใครจะไปนึกว่าสับดาห์ที่สองของการอเมริกามันจะสนุกสนานได้ถึงเพียงนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่า เย็นวันจันทร์ที่เก้า เมษา ตามเวลาท้องถิ่น มีชายคนหนึ่ง เบื่อๆ ก็เลยออกไปเดินเล่นหลังจากกินข้าวเสร็จ ก็เดินออกไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่อยจนไปถึงเวลาสองทุ่มครึ่ง ชายคนนั้นเห็นรถไฟสายที่เขาอยากขึ้น ด้วยความรีบร้อน เลยวิ่งข้ามถนนเพื่อที่จะไปขี้นรถไฟ แต่ขณะที่ข้ามถนนอยู่นั้นเอง ด้วยความรีบ และไม่ได้มองรถให้ดี พอข้ามถนนไปเลนหนึ่งยังรอด แต่พอไปถึงเลนสองเถอะ ชายคนนั้นนึกว่าตัวเองล้ม ป่าวหรอก เขาถูกรถชน และชายคนนั้นคือผมเอง เซ็งเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เล่าเหตการณ์ใหม่ ก็คือเย็นวันจันทร์ กินข้าวเสร็จ เบื่อๆก็เลยออกไปเดินเล่น ปรากฏเดินไปถึงสองทุ่มครึ่ง เห็นรถไฟมาถึงพอดี ก็เลยรีบข้ามถนน ตอนข้ามไอ้เราก็ไม่เห็นจะมีรถเลยนี่หว่า ก็เลยรีบๆวิ่งๆป ที่ไหนได้ พอถึงเลนสองเท่านั้นหละ รู้สึกเหมือนตัวเองล้ม แต่ทำไมล้มคราวนี้มันกลิ้งด้วยวะ แล้วล้มบนถนนเนี่ยนะ ในใจก็คิืดว่าซวยแล้วตู ปรากฏว่าพอหยุดกลิ้งเท่านั้นหละ พยายามจะลุก แต่มีคนมาห้ามไว้ ปรากฏเริ่มหายงงจากเหตการณ์ก็เลยรู้ว่าถูกรถชน ให้ตายเหอะ อยู่ไทยก็ไม่เคยเข้ารพ. ทำไมต้องมาเข้าที่นี้ด้วย ยิ่งพูดไม่ได้อยู่ ซวยแล้วเรา ประกันก็ไม่ได้เอาติดตัวมา แถมมีสิทธิ์ที่จะเป็นฝ่ายผิดด้วย อยากจะร้องให้ เอาหละกลับมาสู่ความเป็นจริง ผมก็พยายามจะลุกกับพยายามจะขยับตัว แต่มีคนมาห้ามไว้ เขาบอกว่าเดี๋ยวจะยิ่งเจ็บ ก็เลยนอนมันอยู่บนถนนนั้นหละ รอรถพยาบาล ตอนนอนรอ มันโคตรหนาวเลย อากาศไม่เกินห้าองศาได้ แถมมีคนมามุงดูไปหมด แหงสิ มันเป็นสถานีรถไฟหนิ รอได้ซักพัก รถพยาบาลก็มา แต่ยังดีที่นี้รถมันมาเร็วมากๆ นอนรอไม่เกินสามนาทีได้(จริงๆรถดับเพลิงมันมาด้วย เตรียมพร้อมมากๆ) พอมาถึงมันก็พาจับขึ้นแปล พาไปส่งรพ.ได้ ตอนถูกใส่ขึ้นแปล นึกว่าอยู่ในหนัง โดนล็อคตัว ล็อคแขน ล็อคขา เสร็จ ตอนอยู่ในรถ เขาก็ถามรายละเอียกเกี่ยวกับเรา ซวยแล้วไหมหละ เพิ่งมาถึงสัปดาห์ที่สอง พูดไม่ค่อยรู้เรื่องอยู่ แต่จริงๆก็ไม่มีอะไรมาก ก็ถามชื่อที่อยู่ มีประกันไหม เจ็บตรงไหน มีการรักษาอะไรไหม นั่งในรถพยาบาลราวห้านาทีได้ แต่เป็นห้านาทีที่อึดอัดที่สุด โดนล็อคทั้งตัว ขยับก็ไม่ได้ เอาเหอะ ช่วยไม่ได้นี่หว่า พอมาถึีงรพ. เขาก็ถามอากาษปวด ผมมีอาการปวดที่หัว ข้อเท้า และหลัง หลังจากตรวจรางกายทั่วไป ก็โดนจับส่งCT scanเลย แล้วก็ x ray แล้วก็มานอนต่อในแผนกฉุกเฉินอีกชม.กว่าๆได้ ระหว่างที่นอนๆอยู่ก็โดนมอร์ฟีนไป เหอะๆมึนดี พอรอจนผลตรวจออกมา ผลปรากฏว่า กลับบ้านได้ นึกว่าจะได้นอนรพ.ซะแล้ว ฮิ้วววววววว พร้อมกับการรายงานผล ปรากฏว่า ศีรษะไม่มีอะ รอด เฮ้ๆ หลัง ผลแสกนไม่มีอะไร รอด(แต่ทำไมมันยังปวดเนี่ย) แต่ที่เลวร้าย กระดูกซี่โครงเหมือนจะมีปัญหา เหมือนร้าวไปสี่มม. ไม่นี่ใจเหมือนกัน ฟังหมอไม่ค่อยออก แถมอ่านในใบผลการรักษาก็ไม่รู้เรื่อง กระดูกที่ขาร้าว แต่ปรากฏว่าเดินได้ และำไม่มีอากาณปวดมาก หมอเลยให้กลับบ้าน ถ้ามีอาการอีกค่อยมาพบหมอ จากนั้นก็หอบสังขานกลับมาหอที่พัก เป็นครั้งแรกที่ยอมจ่ายค่าแท็กซี่มหาโหด สิบห้าเหรียญบวกทิบสองเหรียญ(เป็นเรื่องปกติที่ต้องทิบ) ผ่านไปสองวัน(ตอนที่อัพ คือวันพุธกลางคืน) ยังมีอาการปวดหลังอยู่เลย แต่เอาเหอะ ถูกรถชน มันจะหายไวๆได้ยังไง ขาก็ยังปวด หัวแค่โนเท่านั้น ไม่มีอาการปวดหัว ได้แต่หวังว่าจะหายในเร็ววัน สาธุ๑ ยังไม่ได้จ่ายตังเลย หวังว่าประกันมันจะจ่ายให้ หรือไม่ก็ฝ่ายที่ชนจ่ายเหอะเถอะ(ชั่วละ) สาธุ๒ ขอให้หายในเร็ววันด้วยเถิดดดดดด ปล. ถ้ายังไม่ดีขึ้น จะไปหาหมอเพิ่มเติมครับ แต่ตอนนี้อาการมันยังเท่าเดิมอยู่ แล้วก็ไม่ได้มีอะไรเลวร้ายมากก็เลยไม่อยากไป(ไปหาหมอที่นี้มันแพง ถึงมีประกันก็เหอะ มันยุ่งยาก) อ้อ ผมถูกชนแถวBoston, MA สุดท้าย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ข้ามถนนให้มองดีๆ ยิ่งในสถาพที่หนาวๆคนขับมันมองคนไม่เห็น สอง ทำประกันชีวิตไว้เถิด เพิ่งเห็นค่ามันก็วันนี้หละ จบรายงานประจำวัน   Create Date : 12 เมษายน 2550     6 comment Last Update : 12 เมษายน 2550 8:51:40 น.     Counter : 590 Pageviews.   Share Tweet