ชีวิตปัจจุบันหลังจากไม่ได้อัพบล็อกมาสิบปี

ไม่ได้อัพบล็อกมานาน ผ่านไปสิบปีแล้วหรอ เวลานี่ผ่านไปไวจังเนาะ เหมือนชีวิตเดินไปไวมาก


2011 เรียนม.ปลาย อายุ 17 ยังพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยคล่องเลย ภาษาจีนนี่ยังไม่มีอะไรในหัวเลย ตอนนั้นตื่นเต้นมากที่ได้ย้ายโรงเรียน มีความฝันอยากเป็นนางแบบ อยากไปเรียนต่ออเมริกา

2012 ปีสุดท้ายของการเรียนม.ปลาย ภาษาอังกฤษพัฒนาแบบก้าวกระโดด มีแฟนคนนึงชื่อกอล์ฟ มีเพื่อนสนิทชื่อแอนนา เป็นฝรั่งรัสเซีย ไปโรงเรียนตัวติดเพื่อนคนนี้มาก มีครูที่สนิทมากชื่อครูไมค์ รักนางเหมือนเป็นพ่อตอนเรียนจบนางร้องไห้เพราะภูมิใจ

2013 ปีนี้ตั้งใจว่าจะไปเรียนต่อที่อเมริกา แต่วีีซ่าทีปัญหา สรุปไม่ได้ไป ชีวิตเคว้างคว้างหาทางไปไม่เจอ นอนอยู่บ้านดูซีรีย์เกาหลีไปครึ่งปี หน้าเป็นสิว เป็นโรคนอนไม่หลับ ที่บ้านทนไม่ไหว เลยไล่ให้ไปหางานทำ ได้งานครั้งแรกเป็นรีเซฟชั่นเงินเดือนหมื่นต้นๆ ทำงานไปๆมาๆ สนุก ทำงานดี เจ้าของรัก เงินเดือนเพิ่ม 100% มหัศจรรย์ดีแท้ รักการทำงานขึ้นมาทันที เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เก็บเงินแสนได้ ตอนนั้นอายุ 19 ภูมิใจสุด ปีนั้นเป็นครั้งแรกที่ได้ไปเที่ยวเมืองจีน ไปปักกิ่ง

2014 เคว้งมานานร่วมปี ตอนอายุ 20ตัดสินใจเรียนต่อหัวเฉียว คณะภาษาอังกฤษ จีน ภาษาอังกฤษชิวมากได้A ตลอด ตัดมาที่ภาษาจีนนั้น..ร่อแร่ ดีที่ไม่เคยสอบตก ทำงานไป เรียนไป เงินก็ยังอยากได้ เงินมันดี เน้นทำงานมากกว่าเรียน มีเพื่อนที่มหาลัยมาทำงานด้วย สนุกมาก สนุกกว่าไปเรียนอีก ออกมาอยู่หอเอง เบื่อชีวิตเด็กหอ ข้างห้องเสียงดัง ย้ายกลับมาอยู่บ้าน

2015 ชีวิตปีนี้ผกผันน อายุ 21 ปี ชีวิตดราม่า เมื่อแม่จะย้ายไปเชียงใหม่ และคืนห้องที่กรุงเทพ ชีวิตเหมือนโดนทิ้ง...นางบอกอยากมีบ้านที่เชียงใหม่ คอนโดที่กรุงเทพแพงมาก สามห้องนอน ค่าไปเดือนละ 8 พัน ก็เข้าใจนาง แต่ตอนนั้นไม่ได้ทำงานแล้ว เพราะเกรดวิชาภาษาจีนไม่ดี สรุปต้องหางานทำ ได้งานที่ร้านอาหารอิตาเลียน ทำไปสามเดือน ได้พอค่าหอบวกมัดจำ แต่โชคไม่ดีร้านอาหารปิดตัว ช่วงนั้นบ้าฟิตเนส ชอบเที่ยวผับ ออกกำลังกายเสร็จก็จะไปเที่ยวกับเพื่อน เช้าไปเรียน ตกบ่ายไปทำงาน ได้แฟนลูกครึ่งญี่ปุ่น ฐานะดี มีอนาคต แต่แก่กว่า 13 ปี นางให้ไปทำงานบริษัทเพื่อนนาง คบไปซักพักก็ไปอยู่บ้านนาง หอที่เช่าไว้ เลยทิ้งมัดจำ

2016 อายุ 22 จำได้ว่าชีวิตเริ่มดี ไปเที่ยวต่างประเทศบ่อย ไปเที่ยวต่างจังหวัดบ่อย ทำงานที่บริษัทเพื่อนแฟนทำไปเก้าเดือนก็ออก กลับไปทำงานเป็นรีเซฟชั่นที่เคยทำสมัยเด็กๆ ทำไปซักพักก็หยุดงาน มาตั้งใจเรียน มาดูแลแฟน ทำกับข้าวเป็นหลายอย่าง จากที่ไม่เคยทำเป็น ชีวิตรัก ขึ้นๆลงๆ แล้วแต่จังหวะ

2017 23 ย่าง 24 ตอนนั้นทำอะไรนะ รู้สึกว่าจะฝึกงานที่โรงแรม ฝึกงานเสร็จก็กลับไปทำงานซีเซฟชั่นอีกสามเดือน

2018 ตัดสินใจไปแลกเปลี่ยนที่กุ้ยหลิน เมืองจีนอยู่หนึ่งเทอม ชีวิตสนุกมาก อิสระมาก รู้สึกเหมือนไม่เคยได้เป็นเด็กแบบนี้มาก่อน ได้มีเพื่อนเยอะแยะ ไปเรียน ทำกิจกรรมเรียกว่า เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุด ภาษาจีนจากที่เคยไม่ขอบ กลายเป็นรักภาษาจีนขึ้นมาซะงั้น พอกลับมากก็ได้งานที่โรงแรม 5 ดาว ตั้งใจว่าจะตั้งใจทำงานและเก็บเงินไปเรียนต่อที่จีนอีก

2019 ทำงานโรงแรม โหด มัน ฮา...แต่เลิกกับแฟนลูกครึ่งญี่ปุ่นที่คบกันมานาน เลยออกมาเช่าห้องอยู่เอง เช่าเดือนละ8พัน ดีที่ทำงานโรงแรมข้าวฟรี ยูนิฟอมมีให้ เลยยังเก็บเงินได้ แผนการเก็บเงินไปเรียนต่อจึงดำเนินต่อไปอย่างสวยงาม

2020 ลาออกจากงานโรงแรม คืนห้องที่เช่าไว้ เตรียมตัวไปฮาร์บินหนึ่งเทอม..ดูเหมือนอะไรก็กำลังจะไปได้ด้วยดี..โควิด 19 มนุษยชาติสะพรึงมาก มันเกิดขึ้นไวมาก ตั๋วยกเลิก มหาลัยเลื่อนเปิดเทอมไม่มีกำหนด จากที่ไปเยียมแม่ที่เชียงใหม่แปบเดียวกลายเป็นต้องอยู่เชียงใหม่ครึ่งปี ช่วงอยู่เชียงใหม่ ฝึกภาษาตลอด เที่ยวกับแม่ กับน้อง มีเพื่อนที่ทำงานมาเยี่ยม ไปทำบุญที่วัดบ่อยๆ จนมาเดือนที่แล้วมีคนเรียนสัมภาษงาน เป็นฝรังก็ไป สรุปได้ หอบตัวเองมาทำงานที่กรุงเทพ อยู่บ้านญาติ อะไรก็กำลังจะไปได้ดี แต่..ไม่คาดคิดนายต้องบินกลับอเมริกา ซอรี่กันไป ซอรี่กันมา ได้เงินมาก้อนนึง เริ่มยิ้มออก เลยออกมา..ปัจจุบัน ปฏิบัติธรรมเป็นกิจวัตร ไปตามที่ต่างๆในไทย ทั้งเชียงใหม่ สิงห์บุรี และคาดว่าจะไปนครศรีธรรมราชเพื่อ ปฏิบัติธรรมต่อ ถามว่าชีวิตตอนนี้เอาไงต่อ บอกเลยว่าไม่รู้ กำลังงง แต่กำลังมีสติ..รักษาตัว รักษาใจ ประคองตัวเองไป พอดีจบคงวางแผนอะไรได้มากกว่านี้



 

Create Date : 05 กันยายน 2563 Last Update : 5 กันยายน 2563 16:29:16 น. Counter : 992 Pageviews.		0 comments
Share Tweet