Group Blog All Blog
|
ตอนที่3 ไปเกาะนามิ - กินทัคคาลบี้ - นั่งรถบัสไปซกโช - พักที่ The House Hostel ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่วันที่ 2 ของทริปนี้ค่ะ แผนการเดินทางของวันนี้คือ เดินทางออกจากที่พักไปยังเกาะนามิ มื้อกลางวันกับทัคคาลบี้เจ้าอร่อย เที่ยวชมส่วนต่างๆของเกาะนามิและเดินทางต่อไปยังเมืองซกโช [เพื่อตามหาพระอาทิตย์ขึ้น ณ ชายทะเลของเช้าวันถัดไปและเที่ยวชมอุทยานแห่งชาติซอรัคซาน] วันนี้เราจะออกไปพักกันยังเมืองซกโช ดังนั้นเราจึงต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่อลงมากินอาหารเช้า เช็คเอาท์ออกจากที่พักและฝากกระเป๋าใบใหญ่เอาไว้ก่อน จากนั้นเราจึงออกเดินทางกันค่ะ ตั้งต้นกันที่สถานี Seoul Station นั่ง subway ไปลงที่สถานี Gapyeong แล้วนั่งแท็กซี่จากหน้าสถานีไปยังท่าเรือสำหรับข้ามไปเกาะนามิ ค่าแท็กซี่ประมาณ 3000 - 3500 วอน (ราคา ณ เดือนพฤษภาคม 2014 ) [สำหรับคนที่วางแผนเที่ยวเองและยึดการเดินทางด้วยsubwayเป็นหลัก แนะนำเข้าเว็บไซต์นี้เลยค่ะ ช่วยได้เยอะเลย //www.smrt.co.kr/program/cyberStation/main2.jsp?lang=e ]  กว่าจะออกเดินทางก็ปาเข้าไป 9.30 น. ละ เอ้า..ตามข้าพเจ้ามา  ถึงแล้วจ้า สถานี Gapyeong ณ เวลา 11.40 น. (เดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง จาก Seoul Station)  หน้าสถานีจะมี Tourist Information อยู่ สามารถไปหยิบแผนที่หรือไปขอข้อมูลการท่องเที่ยวของพื้นที่แถบนี้ได้ค่ะ เห็นรถสีดำๆนั่นไหมคะ นั่นแหละค่ะแท็กซี่ที่เราจะนั่งไปยังท่าเรือสำหรับข้ามไปเกาะนามิ (แท็กซี่ตรงหน้าสถานีนี้ราคาเท่ากันหมดนะคะ สีไหนก็เหมือนกัน ตอนเราไปด้วยความที่เคยนั่งแท็กซี่ในโซลมาก่อน เลยคิดว่าสีแท็กซี่ต่างกันราคาก็จะต่างกัน พอเห็นแท็กซี่สีดำ เรานี่เดินหนีเลยค่ะ คุณลุงคนขับแกก็พยายามเรียกพยายามถามนะว่าไปนามิไหม ไอ้เราก็คิดว่าแบบ..แพงๆ ยังไม่ขึ้น รอจนเห็นแท็กซี่สีอื่น พอจะไปขึ้นคันที่คิดว่าจะถูกกว่า ลุงคนขับแกก็ชี้ให้ไปขึ้นคันแรกซึ่งก็คือคันเดิมที่เราเดินหนีมา ลุงคนขับคันแรกแกก็แบบบ่นๆว่าบอกแล้วว่าไปเกาะนามิไรประมาณนี้ พอเราถามเรื่องราคา แกก็บอกว่าเท่าๆกันหมดแหละ..อ่อ..ก็ไม่รู้นี่นาว่าเท่ากัน) นั่งรถไม่นานก็ถึงท่าเรือข้ามเกาะค่ะ พอลงรถปุ๊บเราก็มองหาร้านอาหารปั๊บ แหม่..ตอนเช้ากินไปแค่นม+ขนมปัง นี่ก็ปาเข้าไปเที่ยงกว่าละ จัดเลยค่ะ ร้านทัคคาลบี้เจ้าดังที่เห็นเพื่อนห้องบลูฯในพันทิพรีวิวกันไว้  ร้านนี้เลยจ้า ป้ายขาวๆนี่แหละ  เข้าไปในร้าน พนักงานก็พาไปนั่งและหยิบเมนูมาให้ หรือจะดูเมนูจากบอร์ดใหญ่ในร้านก็ได้ค่ะ เมนูที่เราเลือกในวันนี้คือ ทัคคาลบี้สำหรับ 2 ท่าน ราคาท่านละ 11,000 วอน  ถือว่าเยอะมากสำหรับ 2 คน ทั้งของในกระทะ ทั้งเครื่องเคียง (จริงๆแล้วพนักงานเค้าจะมายืนผัดให้เราจนสุกค่ะ อันนี้เป็นช่วงที่พนักงานไปหยิบของ เรากับแม่เลยชักภาพกันสักหน่อย) พอผัดสุกแล้วหน้าตาก็จะออกมาประมาณนี้ค่ะ  เจ้าแท่งๆที่โดนเสียบอยู่นี่คือแป้งต๊อกนั่นเอง หนึบๆเหนียวๆ เคี้ยวมันดี >.< หันไปมองโต๊ะข้างๆ โอ้ว..จัดกันเต็มมาก (ขอเบลอหน้าอาจุมม่านิดนึง  ) คนเกาหลีนี่เค้ากินกันเยอะจริงๆค่ะ ซูฮกเลย ที่นี่เค้ามีกระดาษเช็ดมืออัดเม็ดให้ด้วยนะคะ ใครไปแล้วเจอเม็ดกลมๆขาวๆแบบนี้ อย่าไปงงนะว่ามันคืออะไร เอาน้ำเทใส่โลด แล้วมันจะบู้ม..กลายเป็นโกโก้ครั้นช์ 555 เกี่ยวไหม๊  เมื่อกินอิ่มแล้ว เราก็ไปข้ามเกาะกันค่ะ ก่อนอื่นต้องไปซื้อตั๋วก่อน ตรงบริเวณจุดขายตั๋วมีโบรชัวร์แนะนำเกาะนามิเป็นภาษาไทยด้วย สงสัยเป็นเพราะอานิสงส์ของทัวร์ไทยแน่นอน ซื้อตั๋วเสร็จเราก็มาถ่ายรูปเช็คอินกันตรงหน้าทางเข้าสักนิด  ประหนึ่งว่าเรากำลังจะข้ามแดนไปยังประเทศใหม่เลย มีด่านตรวจคนเข้าเมืองด้วย  ป่ะ..ขึ้นเรือข้ามฟากกัน (ธงชาติไทยพริ้วไหวอยู่ด้านหน้าเลยค่ะ) บนเรือมีเสียงประกาศเป็นภาษาไทยด้วย หุหุ  ถึงแล้วจ้า คนเพียบเลย มาที่นี่ครั้งแรก ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี หันไปเห็นรถนำเที่ยวรอบเกาะ งั้นจัดอันนี้ก่อนเลย  ค่าตั๋วคนละ 5000 วอน ถ้าอยากลงตรงไหนก็แจ้งคนขับได้ค่ะ แต่เรานั่งยาวให้รถวนให้ครบก่อน เดี๋ยวค่อยลงเดินทีเดียว  ครบรอบแล้วค่ะ คราวนี้ก็ถึงทีต้องเดินมั่งละ เช็คอินกับแผนที่ซะหน่อย  คืออะไรก็ไม่รู้ รู้แต่สวยดี แหะๆ  ไปกันสองคนแม่ลูก เจอใครก็รบกวนให้เขาถ่ายให้ อิอิ ยื่นกล้องแล้วบอกไปเลยค่ะว่า "ซาจินจมจิ๊กกอจูเซโย" จริงๆ ไม่ต้องพูดประโยคข้างบนก็ได้ แค่ยื่นกล้องเค้าก็ยินดีถ่ายให้เราแล้วค่ะ  บอกให้นางกระโดดนางก็จัดให้ค่ะ 555 แม่หนูยังวัยรุ่นอยู่นะ ยังโดดขึ้นอยู่   จุดที่ใครมาก็ต้องถ่าย แต่สวยนะ ชอบๆ  นางชอบ  รูปปั้นเบยองจุน เกือบไม่ได้ถ่ายคู่กันละนะ หาตั้งนานแหนะ ใกล้กับรูปปั้นเบยองจุนมีห้องน้ำนี้อยู่ค่ะ  ชอบตรงที่เค้าใส่ใจกับการทำธุระของผู้ที่มีความพิเศษกว่าคนอื่น  มีหนังสือให้อ่านด้วยจ้า.. มาที่นี่ควรเดินเที่ยวให้ทั่วๆค่ะ มีจุดให้ถ่ายรูปเยอะมาก  เดินไปเรื่อยเราก็เจอศาลาที่มีหม้อดำๆ ใบใหญ่ๆ ตั้งอยู่ พอแม่ค้าเปิดฝาหม้อเท่านั้นแหละ กลิ่นหอมเชียว  ซาลาเปาร้อนๆ จ้า  เน้นๆ กันไปเลย ซาลาเปาใส้ถั่วแดงร้อนๆ กินตอนอากาศหนาวๆนี่ฟินเลยนะ เดินไปเรื่อยๆ ก็เจอกับสิ่งนี้  ชอบไอเดียเค้าอ่ะ น่าเอามาทำที่บ้านเราบ้าง ขวดเบียร์บ้านเรานี่มีหลายสีเลยนะ  มีสวนสัตว์ย่อมๆด้วยจ้า  รออยู่นานมากกว่าจะถ่ายรูปนี้ได้ และแล้วก็ถึงเวลาที่เราจะต้องออกจากเกาะนามิเพื่อเดินทางต่อไปยังเมืองซกโช เดินเล่นแบบชิวๆ ใช้เวลาเที่ยวไปประมาณ 3 ชั่วโมงได้  บ๊ายบายเกาะนามิ..ถ้าเรามีบุญวาสนาต่อกันคงได้เจอกันอีกนะ  จากเกาะนามิ ให้นั่งแท็กซี่กลับมายังสถานี Gapyeong แล้วนั่งรถไฟมาลงที่สถานีนัมชุนชอน  ออกจากสถานีแล้วข้ามสะพานลอยมายังฝั่งตรงข้าม จากนั้นเดินตรงไปเรื่อยๆจนถึงสี่แยก เลี้ยวซ้ายแล้วเดินตรงต่อไปค่ะ เดินจนกว่าจะเห็นสะพานนี้  ท่ารถบัสอยู่หลังสะพานนี้ค่ะ สังเกตดีๆ สะพานนี้มีสองสีนะคะ มองจากฝั่งที่เรากำลังเดินไปจะเห็นเป็นสีฟ้า แต่ถ้ามองย้อนมาจากท่ารถบัสจะเห็นเป็นสีชมพูๆส้มๆ (ที่ว่าชมพูๆส้มๆเพราะไม่แน่ใจว่ามันผ่านร้อนผ่านหนาวจนสีมันซีดรึป่าว)  ตอนเราหาข้อมูล เจอรีวิวนึงบอกว่าให้มองหาสะพานสีส้มๆชมพูๆ ไอ้เราเดินยังไงก็หาไม่เจอ เพราะจากฝั่งที่เดินมามันเป็นสีฟ้า พอเดินขึ้นมาข้างบนนี่ถึงบางอ้อเลย..แหม่..มีสองสีก็ไม่บอก ข้ามสะพานไปเลยค่ะ เข้าไปในท่ารถบัสแล้วมองหาป้ายที่เขียนว่าไปซกโช ซื้อตั๋วแล้วรอขึ้นรถได้เลย (รถที่นี่ออกตรงเวลามากนะ ถ้าเวลาในตั๋วบอกว่ารถออก 5 โมง หมายความว่า 5 โมงเราต้องอยู่บนรถแล้วนะ ถ้าเดินไปขึ้นรถตอน 5 โมง ก็อาจจะได้วิ่งตามรถแทนนะคะ) [สำหรับคนที่ต้องการหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานีรถบัสหรือเที่ยวของรถบัส ดูจากเว็บนี้เป็นแนวทางได้ค่ะ //www.thesouthkoreatravelguide.com/busterminalschedulesandtimetables.html ]  รถบัสคันนี้แหละจ้า  เบาะกว้างขวาง นั่งสบายมากค่ะ ขึ้นรถแล้วอย่าลืมมองหาสิ่งนี้นะคะ  มันคือเข็มขัดนิรภัยนั่นเอง ก่อนออกรถ คนขับเค้าจะเดินตรวจดูว่าผู้โดยสารแต่ละคนคาดเข็มขัดแล้วรึยัง ถ้ายังเค้าก็จะบอกให้คาดแล้วรอดูเราคาดด้วยนะ..((น่าเอามาใช้กับระบบขนส่งสาธารณะของเรามั่งนะ สายแบบนี้อ่ะ คือเห็นเข็มขัดนิรภัยบนรถตู้บ้านเราแล้วแบบ..นอกจากจะดูไม่ปลอดภัยแล้วยังดูรกๆ สายพาดไปพาดมา แทบจะไม่มีใครคาดกันเลยดีกว่า)) นั่งรถไปก็มองสองข้างทางไปด้วย ถ้าไปครั้งแรกน่าจะรู้สึกตื่นตาตื่นใจเนอะ เพราะสองข้างทางวิวสวยดี มีทั้งภูเขา แม่น้ำ ไร่นา  ลำธารเล็กๆ   อันนี้เดาเอาเองว่ามันคือเทือกเขาซอรัคซาน ใช่รึป่าวอันนี้ก็ไม่รู้ค่ะ  พอถึงท่ารถที่ซกโช เราก็ถามคนขับว่าเราจะไป The House Hostel ต้องเดินไปทางไหนคะ เขาก็พยายามอธิบายนะ อธิบายได้สักพักเค้าก็บอกว่ารอแป๊บนึง จากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อแล้วเดินนำเราไปเลยจ้า โอ้ว..คีซานิมสุดยอดค่ะ  คุณลุงคนขับรถผู้ใจดี ที่ The House Hostel เราสามารถเดินมาจากท่ารถได้ 2 ทาง ถ้าเดินตามแผนที่ของทางเว็บไซต์จะเดินไกลกว่านิดหน่อย แต่ถ้าเดินออกจากด้านหลังของสถานีรถบัสจะใกล้กว่าค่ะ มันจะมาโผล่ตรงซอยแคบๆ [ เว็บไซต์ของ The House Hostel ค่ะ //www.thehouse-hostel.com/sub2.html ]  ถึงแล้วค่ะที่พักคืนที่สองของเรา บรรยากาศข้างใน  ที่นี่มีตารางรถบัสด้วยนะคะ ถ้ายังไม่ได้ซื้อตั๋วขากลับก็ลองมาดูตารางจากที่นี่ได้ค่ะ  เช็คอินเสร็จเรียบร้อย เราขึ้นไปดูห้องพักกันค่ะ  ห้องที่เราพักเป็นห้องสำหรับ 2 คน ห้องน้ำในตัว ค่าเสียหายอยู่ที่ 35,000 วอน/คืน จองตรงกับทางเว็บได้เลยค่ะ  มีอ่างอาบน้ำให้แช่ด้วย เปิดน้ำอุ่นแล้วแช่เท้าสบายมาก เจ้าของที่นี่อัธยาศัยดีมากค่ะ พอเราเข้าไปเช็คอินปุ๊บเขาจะให้แผนที่เรามา 1 แผ่น พร้อมกับคำบรรยายว่าเราสามารถไปไหนได้บ้าง  รอยปากกานั่นเป็นของเจ้าของที่พักค่ะ เขียนให้ละเอียดมาก แต่วันนี้ผจญภัยมาทั้งวันแล้ว แม่ก็เหนื่อยเต็มที่ เลยไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนแล้วค่ะ เดินออกไปมินิมาร์ทหน้าปากซอยซื้อข้าวเย็นมากินแทน รสชาติก็ถือว่าใช้ได้อยู่นะ ราคาถูกดีด้วยค่ะ  จบแล้วค่ะสำหรับการเดินทางในวันที่ 2 ทั้งหลงทั้งฮาแต่ก็สนุกดี แล้วพบกันในตอนต่อไปกับการตามหาพระอาทิตย์ขึ้นที่ซกโชและการเดินทางไปยังอุทยานแห่งชาติซอรัคซาน บ๊ายบาย.... 
รีวิวซะน่าไปเลยอะคร้าบบบ อิอิ
โดย: Mhee IP: 49.228.230.231 วันที่: 5 มีนาคม 2558 เวลา:12:07:27 น.
สมัครเล่นกับเราวันนี้ รับโปรมากมาย
สล็อต , เล่นสล็อต ,สมัครสล็อตออนไลน์ , โจ๊กเกอร์สล็อต ,ยิงปลา, สล็อตไดมอนด์ คลิกเลย!! https://line.me/R/ti/p/%40hppoipet Call center: 085-6210100 โดย: vava IP: 171.97.2.76 วันที่: 6 มกราคม 2563 เวลา:10:59:07 น.
|
Mhoo-Paoom
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ประสบการณ์ดีๆไม่มีขาย อยากได้ต้องสร้างเอง ชีวิตเรา..ใช้ซะ Link |
|||||||||||||
