Group Blog All Blog |
แค่เริ่มต้นก็พลาดแล้วฉัน .  สวัสดี สวัสดี อยู่ดีดีก็อยากบันทึกเรื่องงานขึ้นมา จริงๆก็ไม่ใช่บันทึกหรอก น่าจะระบายอารมณ์มากกว่า . ตอนนี้ทำงานมาได้ ปีกว่าแล้ว แต่รู้ไหม... ไม่มีความสุขในการทำงานเลย เมื่อเราเรียนจบเราเริ่มหางานทันที งานแรกที่ทำเป็นงานล่ามในบริษัทแห่งหนึ่งที่กรุงเทพ ตอนทำที่นั่นแรก ๆก็มีความสุขดี เป็นเนื้อหาที่เราชอบ พอแปลก็มีความสุข แต่พออยู่ ๆ ไปสัก 4-5เดือนได้ เริ่มเบื่อ เนื่องจากเนื้อหาเริ่มซ้ำไปซ้ำมา อีกย่างไม่ได้พูดสนทนาเลย เป็นการแปลในคอมพิวเตอร์อย่างเดียว พอเริ่มบ่น ๆ แฟนก็ชวนไปทำงานโรงงาน อ๊ะ อ๊ะ ไม่ใช่ทำในไลน์ผลิตนะ 5555 เขาก็บอกว่าทำแบบนั้นได้สนทนากับเจ้าของภาษา ได้แปลเอกสาร เยอะแยะ บลา บลา ฮื่มมม . น่าสนใจ ไปสมัครเลยค่ะ วันที่สมัครก็อึ้งกับความใหญ่ของสิ่งที่เรียกว่าโรงงาน มันช่างต่างกับบริษัทเล็ก ๆ ที่เราทำอยู่สะจริง สมัคร สัมภาษณ์ปั๊ป ผ่านค่ะ ! ขั้นตอนต่อไปกลับไปทำเรื่องลาออกที่บริษัทเก่า หลังจากลาออกมา สดใสกระดี้กระด้ามาก ประมาณว่าฉันจะเจอสิ่งที่ใช่แล้วใช่ไหม หารู้ไหม ข้างหน้านั่้นมันเหวชัด ๆ ฮ่าฮ่า เริ่มงานวันแรกก็รู้เลยว่าฉันไม่ชอบ ฉันไม่ชอบ ให้ฉันมาฝึกเดินเครื่องจักรอะไรเนี่ย ฉันมาเป็นล่ามนะ ก็ไปถามเขาว่าทำไมเราต้องมาทำอะไรแบบนี้ เขาก็อธิบายว่าเราจะได้รู้จักไลน์ผลิตไง แล้วก็ได้รู้จักคนด้วย อืมมม.. ก็ดีเพราะตำแหน่งที่สมัครอาจจะต้องรู้จักพนักงานทั้งหมด ก็อดทนทำต่อไป ร้องไห้ทุกวันหลังจากกลับจากที่ทำงานจริง ๆ คือมันไม่ใช่เลย ไม่ใช่สิ่งที่เราชอบ เครื่องจักรบ้า ๆ อะไรเต็มไปหมด แต่เราอดทนไง ถ้าไม่อดทนก้กลายเป็นขี้แพ้น่ะสิ ?????? ใช่ไหมล่ะ
|
สมาชิกหมายเลข 3230296
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
|||||||||||||
