~~ กลับมากับความเศร้า ~~ หายไปจากไดอารี่ 4 เดือน ไม่มีเวลาแวะเวียนเข้ามาซักเท่าไหร่ งานจะเยอะไปไหนเนี่ย ............................................................. ยอมรับกับตัวเองว่าเพื่อนสมัยมัธยมที่เรียนกันมา 6 ปี ไม่ค่อยสนิทเท่ากับเพื่อนสมัยเรียนปริญญาตรีที่เรียนมา 4 ปี พอได้แยกย้ายไปทำงานที่ต่างๆ โอกาสและเวลา ที่จะได้เจอกันก็น้อยลง แต่ก็ยังมี meeting กันบ้าง โทรหากันบ้าง มันก็ทำให้เรายังต่อกันติดเสมอ แต่เมื่อต้นเดือนที่แล้วก็ต้องมาเจอเรื่องร้ายแรงที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น ยุ้ย เพื่อนสมัยมัธยมที่นั่งเรียนคู่กันมา 4 ปี ต้องมาจากพวกเราไป ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เราได้เจอกันครั้งสุดท้ายตอน meeting เดือนเมษา เสียใจมากๆ รู้สึกว่ามันเร็วไปไหม เธอน่าจะมีเวลาเหลือให้มากกว่านี้ แต่ความตายไม่เคยปรานีใครจริงๆ ถึงเวลาของมัน เราก็จะบอกแค่เพียงว่า "ชีวิตก็แค่นี้" ได้ฟังเพลง สุดที่รัก ของ Retrospect ที่ไร ทำให้นึกถึงเธอขึ้นมาทุกที เพียงเวลาแค่ไม่นาน ทำให้เราได้คุ้นเคย สุขและทุกข์ที่ล่วงเลยมันทำให้เรายิ่งผูกพัน แต่เวลา คือสิ่งเลวร้ายอีกเช่นกัน เวลาช่างแสนสั้น มันทำให้เราต้องจากกัน สุดเส้นทาง ปลายขอบฟ้า ชะตาได้กำหนด ไม่อาจจะพบกัน แต่ตัวฉันไม่เคยจะลืมเธอ ภาพเก่าคืนย้อนมา จุดจบคือน้ำตา และรักที่ยังไม่เคยจางหาย แม้ว่าวันนี้เธอจะอยู่แสนไกล แต่ความทรงจำดีๆ นั้นไม่เคยจางหาย ตราบที่ดาวเต็มฟ้า เธอยังคงวนเวียนในหัวใจ หลับให้สบาย สักวันคงพบกัน "สุดที่รัก"   Create Date : 13 กันยายน 2550 1 comments Last Update : 13 กันยายน 2550 11:25:03 น. Counter : 2023 Pageviews. Share Tweet

แวะมาเยี่ยม ครับ   โดย: orcahappy (orcahappy ) 13 กันยายน 2550 11:36:38 น.