ชุดสัตว์ประหลาดที่มี ชุดสัตว์ประหลาดที่ผมสร้างมามีหลายสิบตัว แต่เนื่องด้วยบางตัวก็พังไปบ้าง ให้เขายืมไปแล้วเขาพอใจแล้วก็ยึดไว้เป็นของส่วนตัวบ้าง เอาไปรับเอฟเฟคเผาเจ๊งไปบ้าง ก็เนื่องมาจากการที่เราไว้ใจคน อยากมีผลงาน เป็นห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเอง ผลที่เกิดขึ้นเป็นบทเรียนได้เป็นอย่างดี นี่คือชุดบางส่วนที่เป็นของผมเอง ยังมีบางตัวที่ยังทำหัวไม่เสร็จ ตัวไม่เสร็จ เลยไม่ได้เอามาลง 1. นีโอ แมงกะโปน เป็นตัวใหม่ที่ทำขึ้นล่าสุด เพราะคุณอ๊อด กาวินแมน ไม่อยากให้ทิ้งประวัติศาสตร์นี้ไป เลยทำขึ้นมาใหม่ทั้งตัว ยังใช้เทคนิคยางพาราเดิมๆ แต่เพิ่มเรื่องรายละเอียดลงไป 2. คลาสสิค แมงกะโปน เป็นแมงกะโปนตัวเดิมที่ใช้มากว่าสามปี ปัจจุบันเหลือแค่หัวเท่านั้น 3. เอเลียล่า สัตว์ประหลาดที่จะเอามาสร้างเป็นหนัง อุตส่าห์ซื้อกล้องไฮเดฟ ลงทุนซื้อพร๊อพไปร่วมแสน แต่ไม่ได้ทำ เพราะแสนเดียวยังไงก็ไม่พอโปรดักชั่น ก็เจ๊งไปตามระเบียบ เหลือแต่ชุดไว้ดูเล่น 4. งูจ๋า ความตั้งใจดั้งเดิมของสัตว์ประหลาดตัวนี้ คือ ทางคุณต้อม ซีดีมีเดีย คนที่ทำมาร์คฟิวเจอร์ ช่วงนั้นแกโปรเจคเยอะ ผมก็บ้าพลัง วันหนึ่งแกโทรมาบอกจะเอางูอนาคอนด้า ขอพรุ่งนี้เช้า ผมเร่งงานไม่ได้หลับได้นอนทำงูมา เสร็จแล้วแกก็เงียบ อีกสัปดาห์นึงผ่านไป แกก็โทรมาบอกว่ามาที่บริษัท อยากได้ตัวพรายน้ำ ก็เข้าไปคุยกัน วาดรูปให้ดู ทำจนเสร็จ แกก็เงียบ ไม่เอา ผมเลยจับงูมาผ่ากลางตัว ทำเป็นมือซ้ายขวา หัวพรายน้ำเพิ่มลิ้นสองแฉก ช่วงที่บ้าพลัง ชุดพวกนี้ผมใช้เวลาทำสองสามวันเท่านั้น 5. ฟองมะหนวด ช่วงที่คุณชูวิทย์กำลังดังผมเห็นหน้าแกบ่อยมากทางโทรทัศน์ เลยได้แรงบันดาลใจมาทำมังกรพ่นฟองสบู่ เพราะแกเป็นเจ้าพ่ออ่าง หัวมังกรตัวนี้ทำที่บ้านเก่า ในห้องน้ำ ใช้ชักโครกเป็นตัวขึ้นรูปส่วนหัว คนที่เคยใส่ไปแล้วก็ไม่ต้องคิดมากนะครับ พอดีดูแล้วหาฐานวางที่พอดีไม่ได้ ตัวนี้ทำอยู่ประมาณเดือนนึง เพราะมีปัญหาเรื่องคอ มันโยกเยกมาก ตอนนี้ก็ยังมีปัญหาอยู่ แต่น้อยลงกว่าเมื่อก่อน ตอนแรกพ่นฟองได้ เด็กๆ ชอบกันมาก แต่พอไปออกกองถ่ายทำทรีเซอร์กาวินแมน โดนฝันเอฟเฟค แล้วทีมงานค่อนข้างฮาร์ดคอร์มาก จับสายไฟกระชากทิ้ง เขวี้ยงถ่านลงพื้นไปต่อหน้าต่อตา เห็นแล้วอยากร้องไห้ แต่ทุกวันนี้ก็ซ่อมชุดนี้จนอยู่มาได้ถึงสี่ปี ฟองที่เคยพ่นได้ ต้องรื้อออกหมด เพราะผลที่ไปออกกองในครั้งนั้น 6. หวัดนก ชื่อนี้คุณอ๊อดเป็นคนตั้งให้ เพราะช่วงนั้นหวัดนกระบาดมาก ผมทำไปก็ทำส่งเดชน่ะ อย่าคิดมากว่าผมมีคอนเซ็ปพิเศษอะไร แค่ทำให้ทันถ่ายทำทรีเซอร์กาวินแมน ชุดนี้ใช้เวลาทำสองวัน เช้ามืดก่อนวันถ่ายทำ คุณอ๊อดกะแฟนต้องมานั่งช่วยกันเอาไดร์เป่าผมเป่ายางให้แห้ง ในขณะที่ผมไปอาบน้ำ แล้วยางที่หัวก็ยังไม่แห้ง สุดท้ายตอนถ่ายจริงก็ไม่ได้ใช้ และมีมีงบประมาณสำหรับตัวนี้ ผมเป็นคนชอบทำไรล่วงหน้าโดยไม่ต้องรอคำสั่งน่ะ ทางซีดีมีเดีย เคยยืมไปสองสามวัน กลับมาก็อยู่ในสภาพดี แต่มาพลาดท่าเสียทีกับยอดผู้กำกับคิวบู๊ที่ผมศรัทธา แกบอกว่าจะขอยืมไปสักสัปดาห์หนึ่ง ผ่านไปร่วมปี ทวงแล้วทวงอีก กลับมาในสภาพที่พังยับเยิน เพราะเขาไม่เคยรักษาชุดของเราเลย ปัจจุบันปิศาจหวัดนก จึงเหลือแค่ภาพถ่ายเท่านั้น ึ7. ตัวนี้ไม่ได้ตั้งชื่อ จริงๆ แล้วหัวเป็นตุ่นตั้งใจทำไว้สำหรับมาร์คฟิวเจอร์ให้เป็นผู้ช่วย ได้แรงบันดาลใจมาจากตัวตุ่นในไรเดอร์อเมซอน ก็ที่พูดคุยกะคุณต้อมแกอยากได้สัตว์ประหลาดเป็นผู้ช่วยสักตัว ตอนมาร์คฟิวเจอร์ผมทุ่มเททำสัตว์ประหลาดเก็บไว้มาก ไม่ได้ใช้หลายตัว บางตัวเป็นโครงก็ต้องทิ้งทั้งหมดตอนย้ายบ้าน ทำเก็บไว้แต่สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนคนทำ เพราะเขาคิดว่าผมคิดราคาเขาแพง แต่จริงๆ แล้วผมคิดว่า เขาหาคุ้มกว่านี้คงไม่มีอีกแล้ว เพราะบางตัวเขาก็หยิบยืมได้ วันที่ตกลงโปรเจค ผมขึ้นโครงทีเดียวห้าตัว ทำล่วงหน้า ไม่ได้คิดถึงกำไรขาดทุน ตอนนั้นไฟมันแรง หัวตุ่นนี่ก็คือส่วนหนึ่งที่ทำเตรียมไว้ แต่ไม่ได้ใช้ ต่อมาวันนึงยอดผู้กำกับที่ผมนับถือมีความคิดที่จะสร้างหนังฮีโร่ ได้วาดวิมานในอากาศให้ผมฝัน ในขณะที่ลูกน้องแกคอยเตือนผมด้วยความเป็นห่วงว่าอย่าไปลงทุนมาก ถ้ารู้เบื้องหลังแกว่าเป็นคนยังไง แล้วจะเสียใจ ผมก็กลับมาคิด เลยทำชุดแบบประหยัดสุด ใช้หัวตุ่นตัวเดิม กับชุดผ้าลายงู ค่าตัดพร้อมผ้าก็พันกว่าบาท ใช้รองเท้าบูทยางถุงมือยางมาพ่นเป็นลาย เป็นสัตว์ประหลาดที่ใช้งบน้อยมาก แต่ก็อยากเก็บไว้ใช้งานอื่นเหมือนกัน ให้เขาเอาไปถ่ายหนังด้วยความที่ว่า ห้าสิบ ห้าสิบ เตรียมใจไว้ล่วงหน้าว่าจะไม่ได้คืน แล้วก็จริงๆ อย่างที่ลูกน้องแกว่า ไม่ได้คืนจริงๆ วันที่ไปเจอแก แกบอกผมว่า แกเผาชุดนี้ทิ้งไปแล้ว ล่าสุดลูกน้องแกรายงานว่า ยังเก็บไว้ที่ห้องเช่าที่แกเก็บเอฟเฟค ผมไม่คิดไปตามคืน เพราะถือว่าได้ทำใจล่วงหน้าไปแล้ว   Create Date : 05 มิถุนายน 2551     2 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2551 3:03:07 น.     Counter : 2362 Pageviews.   Share Tweet

กว่าจะเป็นแมงกะโปน ช่วงที่ผมไม่มีไรทำ ก็เปิดดูรายการโทรทัศน์ไปเรื่อยๆ ไปเจอรายการหนึ่งชื่อ ก๊องโชว์ ผมไปสะดุดตากับตัวประหลาดตัวนึง เขาเรียกตัวเองว่า กาวินแมน ออกมาแสดงอะไรบ้าๆ บอๆ คนเดียว กับโต๊ะที่วางอุปกรณ์ของเขา เขาแหกปากตะโกน กาวินพันซ์ กาวินคัทเตอร์ กาิวินคิก ซ้ำไปซ้ำมา จนคณะกรรมการคนนึง คือ คุณเกริก ชิลเลอร์ ทนไม่ได้ ออกมาเคาะไล่ออกไป บอกว่า เล่นอย่างนี้ไปเล่นในซอยบ้านมึงไป๊... ผมรู้สึกสงสารเขานะ ผมเข้าใจในความตั้งใจของเขา แต่การแสดงมันยากเกินกว่าที่คนอื่นจะรับได้ ผลจากรายการวันนั้นทำให้ผมกลับไปเปิดลังหนังสือการ์ตูนเก่าสมัยเด็ก ที่ผมลืมไปนานแล้ว เพราะหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบต่างๆ ทำให้เราลืมความฝันในวัยเยาว์ สมัยก่อนผมก็เป็นแฟนหนังสือ ทีวีไลน์ การ์ตูนทีวี เมจิคทีวี แต่มันหายไปซะส่วนมาก เหลืออยู่ไม่ถึงสิบเล่ม ภาพความหลังต่างๆ มันก็สะท้อนขึ้นมาวูบวาบเต็มไปหมด ผมชักรู้สึกอยากรู้จักหมอนั่น คนที่เรียกตัวเองว่า กาวินแมน ผมโทรไปบริษัทเอกแซกต้นสังกัดรายการก๊องโชว์ เพื่อขอเบอร์ติดต่อคุณอ๊อด กาวินแมน เขาก็โอนกันไปโอนกันมา ได้เบอร์มือถือคุณแฟรงค์มาก็บอกจะติดต่อกลับ โทรไปอีกก็ปิดทิ้งบ้าง ไม่รับบ้าง จนผมรู้สึกว่าเกรงใจเขา ผมคงไปทำให้เขาเดือดร้อน เลยเลิกคิดที่จะติดตามหานายกาวินแมน แล้ววันนึงผมก็มานั่งเล่นเน็ท ค้นไป ค้นมา ก็มาเจอเวบไทยโทขุ //www.thai-toku.com ผมไล่อ่านไปเรื่อยๆ จนมาเจอเรื่องของกาวิน ผมก็ติดต่อคนที่พูดถึงเรื่องนี้ไปหลายคนทางอีเมล์ ลิงค์กันไปลิงค์กันมา จนได้เบอร์โทรศัพท์มาเบอร์หนึ่ง เข้าใจว่าเป็นโทรศัพท์แฟนเก่าเขา ผมโทรไป เขาก็ให้เบอร์ใหม่มา ได้คุยกะแฟนใหม่ในตอนนั้น เขาบอกว่า พี่อ๊อดไปข้างนอก กลับมาจะให้โทรกลับ แล้วคุณอ๊อด กาวินแมนก็โทรกลับมา นัดผมไปคุยที่ซีคอน ผมไปตามนัด ไปเจอตัวจริง ผมรู้สึกดีใจมาก ที่มาเจอคนที่อุดมการณ์คล้ายกัน ผมพูดถึงฮีโร่ที่ผมชื่นชอบ เขาก็มีงานมาโชว์ เขาบอกถ้าผมทำอะไรเกี่ยวกับกาวินแมน เอาไปทำเลย เขาอยากให้คนทำกันเยอะๆ เขาอยากให้เมืองไทยมีฮีโร่เป็นของตัวเอง เป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป ผมบอกเขาว่าผมอยากลองเอากาวินแมนมาทำอนิเมชั่นดู เขาบอกเอาเลย เราแลกเปลี่ยนเบอร์ติดต่อกัน แล้ววันนั้นก็แยกกันไป สองสามวันต่อมา คุณอ๊อด กาวินแมน โทรมาหาผมบอกว่า อยากให้ผมมาร่วมสร้างโปรเจคที่ยิ่งใหญ่ ผมสงสัย โปรเจคอะไร เขาบอกว่า ตั้งแต่ทำมา เขายังไม่มีสัตว์ประหลาด เขาอยากได้สัตว์ประหลาด เขาคิดว่าผมทำได้ เมื่อเขามั่นใจอย่างนั้น ผมก็ลองทำดู เขาโทรมาวันเสาร์ เขาบอกว่าจะมีงานที่ต้องออกวันจันทร์ เพราะอาร์เอสเชิญเขาไปงานเปิดตัว The Park สวนสนุกผี ถ้าอยากร่วมสนุก ก็ไปกัน คุยกันเป็นเรื่องราว ผมก็พลอยบ้าไปกะเขาด้วย เย็นวันเสาร์ผมไปจตุจักรซื้อชุดหมี ซื้อยางพารามาจากศึกษาภัณฑ์ ลาดพร้าว สองสามขวด สำลี หมวกกันน็อค จำไม่ได้ว่าหมดเงินไปเท่าไร แต่ไม่มากนัก ลูกตาก็ลูกปิงปองผ่าซีก สีก็เท่าที่หาได้แถวนั้น สีพลาสติกบ้าง โปสเตอร์บ้าง ยำๆ กันไป เอาลวดขึ้นรูปที่หมวกเป็นหู ขยำกระดาษเป็นโครงใน หุ้มสำลี ทากาวลาเทก แล้วซัดโปะยางพาราทับ สนุกไปเรื่อยๆ คืนวันเสาร์ไม่ได้นอน ต่อวันอาทิตย์ แล้วก็เสร็จในคืนวันอาทิตย์ปล่อยตากพัดลมไป วันจันทร์คุณอ๊อด กาวินแมน โทรมาแต่เช้า บอกว่าเรามีแผนที่จะไปเพิ่มอีกที่คือ ไปเยี่ยมคุณบิ๊ก ดีทูบี ขอเท้าความนิด คือก่อนหน้านี้ คุณอ๊อดแกเคยทำงานกับเฮียไฮ้สไปเดอร์แมนส่งแกส คงพอนึกออก แล้วพวกเขาเคยไปเยี่ยมบิ๊กดูทีบีกัน ครั้งนี้เป็นวันเกิดบิ๊กดีทูบี เราตั้งใจเข้าไปแสดงโชว์ที่ห้องคุณบิ๊กเลย พวกเราแต่งตัวกันบนรถเพื่อนคุณอ๊อด ที่อาสามาพาตระเวณ เราแต่งตัวในที่จอดรถ แล้วเข้าไปใน รพ.วิชัยยุทธ พอขึ้นลิฟท์เปิดประตูไป นักข่าวถ่ายภาพกันพรึ่บผับๆๆๆ ตาลายแฟรช พอจะเดินเข้าไปหน้าห้อง ทางทีมงานอาร์เอส ให้แค่มอบการ์ด มอบดอกไม้หน้าห้องเท่านั้น คุณอ๊อดแกเลยผิดหวังไป เย็นวันจันทร์ แกก็พาผมในชุดสัตว์ประหลาดไปงานเปิดตัวหนังสวนสนุกผี แกคุยว่าแกรู้จักคนข้างใน พูดราวกับว่าคนระดับบริหารเชิญเขาไปร่วม แต่จากการที่ไปในวันนั้น ไม่มีใครสนใจซักคน เราเดินกันไป เขาก็มองแปลกๆ จะไล่ดี ไม่ไล่ดี ไม่แน่ใจ ซุบซิบกันว่าไอ้พวกนี้มาจากไหน เสร็จแล้วคุณอ๊อดในชุดกาวินแมน ก็เดินไปมอบดอกไม้ แล้วก็ใส่ชุดลงมาเดินเล่นข้างล่าง ผมถามคุณอ๊อดว่า ใครเชิญคุณน่ะ คุณอ๊อดเฉลยว่า ไม่มีใครหรอก มีคนเขาบอกกันต่อๆ มา เลยเข้ามาเล่นๆ หาคนที่ชอบฮีโร่เหมือนๆ กัน วันนั้นก็เลยเป็นต้นกำเนิดของสัตว์ประหลาดที่ยังไม่มีชื่อตัวนึง มาเริ่มตั้งชื่อเอาก็ตอนที่คุณอ๊อดแกไปติดต่อรายการอยากได้จัดให้ ช่องสาม แล้วทีมงานถามว่า สัตว์ประหลาดชื่ออะไร เลยตั้งส่งเดชไปว่า แมงกะโปน อย่าถามที่มาของชื่อเลย พูดไปก็เหมือนมั่ว คงเป็นเพราะตาที่มาจากลูกปิงปอง ตาเลยโปน ก็เป็นตัวอะไรโปนๆ ประมาณเนี้ยครับ ตอนรายการอยากได้จัดให้ ก็เปลี่ยนสีดำที่หัวและลำตัวมือเท้าไป จากนั้นตอนไปออกรายการเอ๊กเจนคลับ ก็กลายเป็นสีดำล้วน แต่ยังไม่มีหาง ต่อมาก็มีหาง กลายเป็นแมงกะโปนคลาสสิคที่ใช้งานมาอย่างโชกโชนถึงสามปีกว่า ผ่านการบุกตลุยทั้งถ่ายหนัง ออกรายการ คอสเพล์ เดินเล่นตามถนน เข้าไปในกลุ่มผู้ชุมนุมประท้วง ลองมาแล้ว ทุกอย่างตามที่เคยเขียนไว้ในบันทึกแมงกะโปน ในเวบเก่า แต่ต้องลบทิ้ง เพราะประวัติพวกนั้นมันยาวมาก และหลายคนก็คงอ่านกันเบื่อแล้ว ตอนชุดแมงกะโปนพัง ก็คิดว่าจะเลิกทำ แต่ก็ยังมีคนติดต่อโน่นนี่มาประปราย ก็ค่อยๆ ทะยอยหยุด เพราะงานที่ผมทำอยู่นี่ มันไม่ใช่งานที่จะมีรายรับเหมือนคนทั่วๆ ส่วนใหญ่มันจะเป็นงานฟรี ซึ่งไม่มีใครในครอบครัวผมที่เขาสนับสนุนตรงนี้ หากเราจะดันทุรังเพราะใจรัก ก็คงไปไม่รอด เลยต้องลดจากงานหลักมาเป็นงานอดิเรกไปในที่สุด และแล้วพัฒนาการล่าสุดของชุดแมงกะโปนก็เสร็จ แบบช้ามากๆๆ ไม่น่าเชื่อว่าตัวแรกทำแค่สองวัน แต่ตัวล่าสุดนี่ใช้เวลาอยู่หลายเดือน เพราะขี้เกียจมากๆ   Create Date : 05 มิถุนายน 2551     19 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2551 2:11:00 น.     Counter : 579 Pageviews.   Share Tweet